8 ΜΑΡΤΗ: Ημέρα αγώνων των γυναικών, ημέρα με ιστορία που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε

από ΗΛΕΚΤΡΑ Πεμ Μαρ 08, 2012 6:58 pm

Το «μισό του ουρανού»

και ο καπιταλιστικός γυναικείος «επίγειος παράδεισος»

Γυναίκα …εργαζόμενη, επιτυχημένη, ελκυστική, σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά, μ΄έναν αέρα «απελευθέρωσης» και «χάρτινης ισοτιμίας», ευγενική, καλοσυνάτη, πρότυπο των παιδιών της, δεκτική σε πιέσεις ή «πιέσεις» του εργοδότη της, υπάκουη στις διάφορες μορφές εξουσίας, υπεύθυνη και εχέμυθη στη δουλειά και στο σπίτι, προπαντός όμως περιποιημένη και πάντα στη μόδα…

Γυναίκα …εργαζόμενη, ανασφάλιστη και ευάλωτη στην εργοδοτική αυθαιρεσία, κακοπληρωμένη, πρώτη στην εκμετάλλευση, στις απολύσεις, στις περικοπές, στα ελαστικά ωράρια, στην ανεργία, στη μερική απασχόληση, «λάστιχο» για να τα βολέψει όλα (δουλειά, νοικοκυριό, παιδιά)…

…είναι κάποια από τα χίλια κομμάτια που συνθέτουν το παζλ της γυναικείας φιγούρας στη βιομηχανία παραγωγής «καταναλωτριών» του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου, ο οποίος συστηματικά και χυδαία χρησιμοποιεί τις γυναίκες είτε ως εμπόρευμα είτε ως αναλώσιμο είδος, και τη γυναικεία εργασία για να εφαρμόσει πρώτα σ΄αυτή κάθε αντεργατικό μέτρο.

Πέρασαν πάνω από 150 χρόνια από την απεργία των εργατριών της υφαντουργίας και του ιματισμού στη Νέα Υόρκη στις 8 του Μάρτη του 1857, με αιτήματα βελτίωσης των συνθηκών εργασίας, ίση αμοιβή με τους άντρες, καθιέρωση του 10ωρου (ίσχυε το 16ωρο) και άρση των φυλετικών διακρίσεων. Αντίστοιχη διαμαρτυρία, που κατεστάλη και πάλι από την αστυνομία, πραγματοποιήθηκε ξανά από τις εργάτριες της Νέας Υόρκης στις 8 του Μάρτη του 1908, που ζητούσαν δικαίωμα στην ψήφο και απαιτούσαν να καταργηθεί η παιδική εργασία. Προς τιμή αυτών των αγώνων «η διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών» καθιερώθηκε στα 1910, στη Κοπεγχάγη, κατά τη διάρκεια των εργασιών της Β΄ Διεθνούς Συνδιάσκεψης των Σοσιαλιστριών Γυναικών μετά από πρόταση της Γερμανίδας Κλάρας Τσέτκιν. Από τότε μέχρι τώρα, αν και επίσημα έχουν καθιερωθεί και νομοθετηθεί λέξεις όπως «ισότητα» και «χειραφέτηση» της γυναίκας, το εκσυγχρονισμένο περιτύλιγμα και τα μεγάλα λόγια δεν αλλάζουν την ίδια –από αρχαιοτάτων χρόνων-γνωστή ουσία της γυναικείας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Το «μισό τ’ ουρανού» παραμένει προς διεκδίκηση…

.Σ΄αυτή την κοινωνία η κατάργηση των ασφαλιστικών κατακτήσεων των γυναικών βαφτίζεται ως ισότητα των δύο φύλων. Η άρση της όποιας προστασίας της μητρότητας ως προστασία της πατρότητας….Σ’αυτήν την κοινωνία η άνεργη γυναίκα είναι περισσότερο αποδεκτή από τον άνεργο άντρα, μια και η ουσιαστική συνεισφορά στον οικογενειακό κορβανά εξακολουθεί να θεωρείται αντρική υπόθεση. Ο ΟΑΕΔ διαγράφει από τις λίστες τις άνεργες γυναίκες που βρίσκονται σε κυοφορία ή λοχεία,με την αιτιολογία ότι «δεν είναι διαθέσιμες για εργασία»…Κι άλλα μικρά ή μεγάλα καθημερινά παραδείγματα…

Σ΄αυτή την κοινωνία μια γυναίκα που συνδικαλίζεται είναι λιγότερο αποδεκτή από έναν άντρα, πόσο μάλλον αν είναι μετανάστρια σ΄έναν κλάδο με μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας. Το παράδειγμα της Κούνεβα μας λέει πολλά…

Η φύση της γυναικείας ανισότητας είναι διττή: ταξική και φυλετική. Κάθε γυναίκα εργαζόμενη καλείται σήμερα να αντισταθεί στην κατάργηση των δικαιωμάτων της με πρόσχημα την κρίση. Ταυτόχρονα να σπάσει τη γυάλα, να περάσει το κατώφλι του σπιτιού και να συμμετέχει στις συλλογικές διαδικασίες. Να υπερασπίσει την ίδια της την ύπαρξη ενάντια στον αναχρονισμό που επιβάλλει το σύστημα. Να συμμετέχει στη δύσκολη υπόθεση της γυναικείας απελευθέρωσης που δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει με την ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος .