Μη σου τύχει και αρρωστήσεις την σήμερον ημέρα και μάλιστα στην Ηγουμενίτσα!

Παίρνεις που λες την απόφαση επιτέλους να κοιτάξεις την υγεία σου. Κι αρχίζεις τις επισκέψεις στους γιατρούς. Στους γιατρούς της Ηγουμενίτσας.

Ιατρός πρώτος ο καρδιολόγος. Παλιός συμμαθητής και με το καλύτερο όνομα στην πόλη.

Σε εξετάζει, σου γράφει εξετάσεις, σε συμβουλεύει...

Φυσικά το βιβλιάριο δεν έχει πέραση. Πρέπει να πληρώσεις την επίσκεψη. Πάλι καλά που ο γιατρός κρατάει την ανθρωπιά του και τις τιμές χαμηλές.

Την άλλη μέρα γραμμή για τις βιοχημικές εξετάσεις. Φυσικά σε ιδιωτικό κέντρο. Πού αλλού;

Ευγένεια, ταχύτητα, όλα όπως πρέπει. Και η συμμετοχή σου όμως στα έξοδα στα καινούρια πρέπει... Κοντεύεις πια στο πενηντάρικο. Την υγειά μας να 'χουμε, παρηγοριέσαι. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Για να την έχουμε τη ρημάδα πρέπει να χώνουμε πλέον βαθιά το χέρι στην τσέπη...

Μετά ξανά στο γιατρό. Νέες οδηγίες. Παίρνεις και την άδεια και συνεχίζεις. Να εκμεταλλευτείς τις μέρες πηγαίνοντας και στον παθολόγο. Αυτή τη φορά επιλέγεις το Κέντρο Υγείας.

Βήμα πρώτο το ταμείο. Ευρώ 5. Το τζάμπα μας τελείωσε. Παίρνεις και το νουμεράκι. 29.

Πλησιάζεις στην πόρτα της γιατρού. Ρωτάς ποιος αριθμός έχει περάσει. Το 14 σε ενημερώνουν.

Ώρα 11 το 14; Από τι ώρα έχει ξεκινήσει η εξέταση;

Γύρω στις 8,5 σε ενημερώνουν και πάλι.

Αναστενάζεις και στρογγυλοκάθεσαι στα σαραβαλιασμένα καθίσματα του διαδρόμου αναμονής. Έχεις άλλη επιλογή; Δεν έχεις.

Οι ώρες περνάνε. Ευτυχώς κάποιοι ασθενείς δεν εμφανίζονται. Γύρω στις 2 παρά έρχεται η σειρά σου.

Η γιατρός σε ακούει προσεκτικά. Σε στολίζει ανάλογα που πήρες αντιβίωση χωρίς επίσκεψη σε γιατρό και διατάζει ακτινογραφία για ακριβή διάγνωση.

Ταυτόχρονα σε ενημερώνει πως το σύστημα δε λειτουργεί και επομένως μόνο χειρόγραφη "συνταγή" μπορεί να σου δώσει. Δεν μπορείς λοιπόν να πας έξω, σου επισημαίνει. Θα την βγάλεις ή εδώ ή στο Φιλιάτι. Μόνο να ρωτήσεις πριν πληρώσεις το εισιτήριο αν έχουν φιλμ για τις ακτινογραφίες!

Την επομένη από τα χαράματα στο Κέντρο Υγείας. Ο διάδρομος είναι κιόλας τίγκα στον κόσμο. 8 παρά και ίσα που προλαβαίνεις να πάρεις το 19 για την Παθολόγο. Ευτυχώς χωρίς χρήματα αφού έρχεσαι δεύτερη φορά και για να δείξεις τις εξετάσεις.

Ρωτάς και για το ακτινολογικό. Αν έχει φιλμ! Δεν ξέρουν. Πρέπει λέει να περιμένεις ως τις 8.30 που θα έρθει η υπεύθυνη. Περιμένεις. Έχεις άλλη επιλογή; Δεν έχεις.

Έρχεται και η υπεύθυνη: "Εδώ και ένα μήνα δεν έχουμε φιλμ!!!!"

Άρα ακτινογραφίες γιοκ. Τι κάνουνε τώρα;

- Να πάτε στο νοσοκομείο Φιλιατών.

Μια και δυο λοιπόν για Φιλιάτι. Δεν έχεις άλλη επιλογή...

Μισή ωρίτσα αργότερα. Φιλιάτι. Δεν τους φτάνει η γραπτή "συνταγή" της γιατρού. Θέλουν λέει να είναι γραμμένη και στο βιβλιάριο. Αλλά δεν είναι. Σε στέλνουν σε ένα δικό τους γιατρό. Να γράψει εκείνος με βάση το χαρτί της γιατρού την εξέταση και στο βιβλιάριο.

Δε δέχεται. Γιατί να δεχθεί; Να πάω λέει να κόψω εισιτήριο...

Ξανά στο ταμείο. Ρωτάω πόσο κάνει η ακτινογραφία.

2,5 ευρώ.

Ωραία λοιπόν, του λέω. Κράτα τα. Πιο ακριβό είναι το εισιτήριο για το γιατρό. Ας πληρώσω καλύτερα την ακτινογραφία με τα μισά χρήματα.

Ξανά στην ουρά για την ακτινογραφία. Ευτυχώς ξεμπερδεύεις γρήγορα. Την ακτινογραφία παραμάσχαλα και επιστροφή στην Ηγουμενίτσα. 30 χλμ πηγαινέλα. Σιγά το πράγμα! Πώς κάνεις έτσι!!!

Παρκάρεις, μπαίνεις, ρωτάς: Σε ποιο νουμεράκι βρισκόμαστε;

- Στο 14!

Ίδια ώρα με χτες, ίδιο και το νούμερο. Ξέρεις και περιμένεις τι θα επακολουθήσει. Και πράγματι. Η γιατρός βγαίνει για ολιγόλεπτο διάλειμμα. Εξηγεί πως το έχει ανάγκη για να ξεζαλιστεί από τόσους ασθενείς που εξέτασε από το πρωί. Κι εσύ περιμένεις. Μπορείς να κάνεις αλλιώς; Δεν μπορείς...

Ευτυχώς που σήμερα έχω το 19 και όχι το 29!

Οι ώρες περνάνε. Κι εσύ περιμένεις. Κάποτε φτάνεις μπροστά στη γιατρό.

Κοιτάει ευχαριστημένη την ακτινογραφία. Όλα καλά, σε ενημερώνει. Είναι πεντακάθαρες οι κοιλότητες...

- Και η ζαλάδα γιατρέ; Και η ναυτία;

Σε συμβουλεύει να πας σε ω-ρι-λά. Μήπως είναι από κει ο ίλιγγος...

Αν και προσθέτει πως μάλλον το στρες φταίει.

Τη ρωτάς αν το στρες φταίει και για την αναφυλαξία που πέταξες.

Ναι, σου απαντά. Είναι πολύ πιθανό!

Και πιάνει και σου αναλύει πως πρέπει να το ρίξεις έξω. Να μη φθείρεις τον εαυτό σου. Να μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς και γενικά όλα όσα σου λένε οι φίλοι σου εδώ και μέρες. Αυτή τη φορά είναι και κατά συμβουλή γιατρού. Και ακριβά πληρωμένη, σε έξοδα και ταλαιπωρία. Μπορείς να μην το κάνεις; Έχεις άλλη επιλογή; Δεν έχεις!

Γιατί στην αντίθετη περίπτωση η υγεία σου θα χειροτερέψει και νέα ταλαιπωρία και έξοδα σε περιμένουν. Αντέχεις να τα πληρώσεις; Έχεις να τα πληρώσεις;

Καμία επιλογή λοιπόν δεν έχεις. Είσαι μια μαριονέτα στο σύστημα που θα χορεύει τον καρσιλαμά που της βαρούν στο ντέφι. Μια μαριονέτα που δεν έχει δικαίωμα πλέον να αρρωσταίνει. Σε καιρούς μνημονίου δεν επιτρέπεται να αρρωσταίνεις...

Με τις υγείες μας!

ΥΓ. Και σε ω-ρι-λά δεν το βλέπω να πηγαίνω. Ούτε μια ακόμη μέρα μπορώ να διαθέσω για αναμονή στα δημόσια κέντρα υγείας ούτε μου περισσεύουν χρήματα για επίσκεψη σε ιδιωτικό ιατρείο... Στο κάτω κάτω αν πρόκειται όντως για στρεσογόνα συμπτώματα όχι μόνο δε θα τα περιορίσω με τέτοιες επισκέψεις αλλά και θα ανεβάσω την πίεση στα ουράνια. Άκου ένα μήνα κοτζάμ κέντρο υγείας της πρωτεύουσας του νομού να μην έχει φιλμ για ακτινογραφίες!