ΧΑΡΙΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ: Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Πήγαινε κάτω

Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ: Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ  Empty Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ: Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Κυρ Σεπ 22, 2013 2:32 pm

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Για τον Claparede ένας από τους κύριους όρους της λειτουργικής αγωγής είναι η επιμόρφωση των δασκάλων.

Η αρχή της αποδοτικότητας αναφέρεται αποκλειστικά στο δάσκαλο. Δεν περιγράφει την απόδοση των μαθητών στα μαθήματα, αλλά την απόδοση του δάσκαλου στη μάθηση.

Με την έννοια της αποδοτικότητας εννοούμε το σύνολο της διδακτικής προσφοράς, το αποτέλεσμα της προσπάθειας και το βαθμό του παραγωγικού έργου του δασκάλου μέσα στα πλαίσια του επαγγελματικού του χρέους ή της λειτουργικής του αποστολής.

Κέντρο της αρχής της αποδοτικότητας είναι ο αυτοέλεγχος και η αυτοεκτίμηση του δυναμικού και της ενεργητικότητας του δασκάλου.

Ο άξιος παιδαγωγός δεν παύει ποτέ να διαλέγεται με τον εαυτό του αναφορικά με το έργο του, τα μορφωτικά αποτελέσματα των προσπαθειών του, την αντικειμενική εκτίμηση των ικανοτήτων του και την επισήμανση των ελλείψεων και των αδυναμιών του.

Οι ερωτήσεις "τί δ' έρρεξα; τί δέ μοι δέον ουκ ετελέσθη; " που υπέβαλλαν οι Πυθαγόρειοι στον εαυτό τους με το τέλος της μέρας ή την αρχή της νύχτας, - ένα είδος παγανιστικής προσευχής - και που είχαν το νόημα του απολογισμού αναφορικά με την καθημερινή τους πράξη και πολιτεία, είναι το φορμαλιστικό πρότυπο, θα λέγαμε, για τον συνεχή αυτοέλεγχο του δάσκαλου,

Ο σκοπός αυτής της λειτουργικής εγρήγορσης, πέρα από την αναγνώριση της αντικειμενικής κατάστασης που προκύπτει από τη συνεκτίμηση των επιτυχιών και των αποτυχιών του δασκάλου - έγκειται στην απόφαση και στην προσπάθειά του να περιστείλει τα αμαρτήματα και να προαγάγει τις αρετές της δουλειάς του.

Η αρχή της αποδοτικότητας περιγράφει την αδιάλειπτη ορμή και τάση του δάσκαλου για την αυτοβελτίωσή του. Η προαγωγή αυτή πραγματοποιείται συνεχώς, εφ'όσον ο δάσκαλος υποβάλλει σε διαλεκτική αντιπαράθεση την κριτική του συντελεσμένου και την αναζήτηση του ασυντέλεστου.

Η αυθυπέρβαση και η αύξηση της απόδοσης είναι το εξαγόμενο των εμπειριών που κερδίζει από την καθημερινή πράξη μέσα στην τάξη (γνώση των μαθητών), τη διεύρυνση των πνευματικών του οριζόντων (μελέτη) και την παρακολούθηση των εξελίξεων στην παιδαγωγική επιστήμη (επαγγελματική ενημέρωση).

Αλλά, έξω απ'όλα αυτά, ο αποφασιστικότερος παράγων για το αποδοτικό Progressus του δασκάλου είναι η κατάφαση και ο ενθουσιασμός για τη δουλειά του.

...

Έτσι λ.χ., προκειμένου να διδάξει κανείς την ενότητα από την Ιφιγένεια του Ευριπίδη που αναφέρεται στην καταδίωξη του Ορέστη από τις Ερινύες παρουσιάζει ξαφνικά την εικόνα μιάς πλεχταριάς φιδιών ή τα μαλλιά της "Αναδυομένης Αφροδίτης" του Botticelli.

Ή προκειμένου να διδάξει το Μεγάλο Κωνσταντίνο στην Ιστορία , αφήνει να αιωρηθεί μέσα στην τάξη το ερώτημα : ποιός έσφαξε τη γυναίκα του και σκότωσε το γιό του και η εκκλησία ευγνωμονούσα τον ανακήρυξε Άγιο;

......

Πρακτικά η έκφραση πραγματοποιείται με πολλούς τρόπους. Προκειμένου για διδασκαλία κειμένου λ.χ., την έκφραση ημπορεί να αποτελέσει η τελική "μετ' ήθους" ανάγνωσή του. Εάν το κείμενο είναι αρχαίο ή ξενόγλωσσο αυτή η ανάγνωση γίνεται τόσο από το πρωτότυπο όσο και από τη μετάφραση που έχει εν τω μεταξύ γίνει από την τάξη.

Ακόμη η έκφραση ημπορεί να γίνει με μιά διδακτική πρόταση, με τη διατύπωση ενός κεντρικού διανοήματος, με τη φιλοτέχνηση μιάς επιγραφής, με την επανάληψη των συμπερασμάτων, με την περιληπτική αναδιήγηση ενός γεγονότος, με την επίδειξη μιάς εικόνας, ή ακόμη και με την ακρόαση ενός μουσικού κομματιού.

Αν διδάξει λ.χ. κανείς το δημοτικό τραγούδι "Ο θάνατος του Διγενή", ημπορεί να τελειώσει τη διδασκαλία του εμπνευσμένα με το να δώσει στους μαθητές ν'ακούσουν από το γραμμόφωνο την παλιά ηχογράφηση αυτής της παραλλαγής της Κρήτης, όπως την τραγούδησε κάποτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Επίσης ένας ακόμη τρόπος έκφρασης είναι οι εργασίες που αναθέτουμε στους μαθητές να κάνουν στο σπίτι, που όσο λιγότερες είναι τόσο περισσότερο τιμούν τη διδασκαλία που τις υπαγόρευσε.

Ο δάσκαλος παρακολουθεί και φροντίζει συνεχώς να τελειώσει το στάδιο της έκφρασης, όταν τελειώνει και ο χρόνος της διδασκαλίας του. Δεν έχουμε το δικαίωμα να στερήσουμε τα παιδιά από το διάλειμμά τους, που είναι ένας χρόνος εξίσου σημαντικός, αν όχι περισσότερο, από το χρόνο της οποιαδήποτε διδακτικής ώρας.

Το στάδιο της έκφρασης ψυχολογικά πρέπει να τονώσει και να ανασυντάξει τη γενική κατάσταση και το φρόνημα του μαθητή, ώστε εγκαταλείποντας τη διδασκαλία να τον συνοδεύουν συναισθήματα ευφορίας, γονιμότητας, και πνευματικής δύναμης.

Μαθητές που βγαίνοντας από την τάξη δίνουν τη σκυθρωπή εντύπωση ναυτών που μόλις εγκατάλειψαν τα κουπιά γαλέρας, δίνουν ταυτόχρονα κι ένα πιστοποιητικό για την αποτυχία της διδασκαλίας.


Εάν συνεχώς οφείλουμε να θυμόμαστε ότι η παιδεία είναι ταυτόχρονα και παιδιά, αυτό πρέπει ιδιαίτερα να το αξιοποιούμε στο τελευταίο στάδιο της διδασκαλίας.

....

Η νέα αγωγή δύσκολα ημπορεί να λειτουργήσει σε μία κοινωνία που οι προθήκες της είναι το βραδυνό χαρτοπαίγνιο των συνταξιούχων και των κυριών στα σαλόνια, η αποκλειστική ανάγνωση εφημερίδων, το ποδόσφαιρο, τα αυθαίρετα κτίσματα, η φοροδιαφυγή και η πελώρια αξίωση βιοτικά να ζούμε σαν λαός αναπτυγμένος εκεί που οικονομικά είμαστε ακόμη λαός υπανάπτυκτος.

Το τρίτο και το σπουδαιότερο για να λειτουργήσει η νέα αγωγή είναι η ανάγκη να αφεθεί στο σκοπό της, που δεν επιτρέπει να τον θολώνουν οι όποιες σκοπιμότητες. Και σκοπιμότητα εν προκειμένω καταστροφική και απαράδεκτη είναι η σύνδεση της παιδείας των παιδιών μας με την μελλοντική επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Δυστυχώς η αγωγή στην Ελλάδα δεν δημιουργεί ολοκληρωμένους ανθρώπους, με πνευματικά και ηθικά πρόσωπα άρτια, που σαν ενήλικες αύριο θα τιμήσουν τη ζωή και η ζωή με τη σειρά της θα τους τιμήσει. Αλλά τη δύναμη και την επίδρασή της την συγκεντρώνει στο πώς θα καταφέρει να διαπλάσει κακέκτυπα ανθρώπων τραυματικά και ψοφοδεή, που ο σκοπός και ο λόγος τους είναι να εξασφαλίσουν κάποια θέση επιτυχίας μέσα στο λυσσαλέο ανταγωνισμό των μελλοντικών πανελλήνιων εξετάσεων.

_______________________________

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ: ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή


 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης