ΣΤΡΑΒΑ ΜΑΣ ΜΠΗΚΕ ΤΟ 14: ΧΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΝΑΚΟΠΗ Ο ΘΕΣΠΡΩΤΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΠΑΤΣΗΣ

Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού σώζει ζωές....

(Συνέντευξη)

Monday, June 27, 2011 - 18:50

Ο Επίκουρος Καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Χαράλαμπος Μπάτσης μιλά για τον πιο συχνό καρκίνο των γυναικών, τον καρκίνο του μαστού, και τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από τη νόσο και απευθύνει μήνυμα ότι δεν πρέπει να φοβούνται γιατί η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές.

Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη μάστιγα για τις γυναίκες και παρά το γεγονός ότι έχει καταστεί σαφές πως η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να σώσει ζωές, η πλειοψηφία των γυναικών φαίνεται να κλείνει τα μάτια και να αποφεύγει τις προληπτικές εξετάσεις. Πού αποδίδετε τη στάση αυτή;

Η απάντηση έχει δυο σκέλη σ’ αυτό το ερώτημα. Το ένα είναι ότι ενδεχομένως κάποιες δεν έχουν καλή ενημέρωση. Υπάρχει υστέρηση σε ότι αφορά την ενημέρωση, η οποία θα έπρεπε να γίνεται είτε από την πολιτεία, είτε να είναι αποτέλεσμα συνολικά εταιρικής κοινωνικής ευθύνης ή ακόμη ότι δεν γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο. Το δεύτερο σκέλος είναι ότι δεν έχει αντιστραφεί το κλίμα προκατάληψης και φόβου που έχουν οι γυναίκες όταν συζητηθεί η πιθανότητα να έχουν κάποιο πρόβλημα στο μαστό τους. Υπάρχει η καθιερωμένη αντίληψη ότι ο μαστός είναι ένα όργανο μητρότητας και θηλυκότητας και αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο τα σωματικής τους εικόνας, της αυτοεκτίμησής τους και ως εκ τούτου ενδεχόμενο πρόβλημα, επέμβαση ή ακρωτηριασμός δημιουργεί άσχημα συναισθήματα και αποτελεί πλήγμα στην προσωπικότητά τους και έτσι αποφεύγουν ή καθυστερούν την επίσκεψη στο γιατρό.

Θεωρείτε ότι ένας ανασταλτικός παράγοντας είναι και το ότι στα νοσοκομεία υπάρχουν μακρές λίστες αναμονής και στους ιδιώτες οι εξετάσεις κοστίζουν;

Νομίζω ότι αυτό ισχύει σε κάποιο βαθμό, αλλά ο προληπτικός έλεγχος δεν έχει υπερβολικό κόστος.

Βλέπετε διαφορές στην αντιμετώπιση της νόσου μεταξύ της παλιότερης και της νέας γενιάς;

Σαφώς υπάρχει μια διαφορετική στάση. Οι νεότερες γενιές έχουν αποβάλει σε κάποιο βαθμό το αίσθημα του φόβου και της προκατάληψης. Με την πάροδο του χρόνου υπάρχει καλύτερη ενημέρωση. Επίσης υπάρχει μια πολιτισμική κουλτούρα για την πρόληψη διαφορετική.

Από την εμπειρία που έχετε πώς αντιδρούν οι γυναίκες στο άκουσμα της λέξης καρκίνος;

Καταρχάς να πούμε ότι είναι ο συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες. Το 25% του συνόλου των καρκίνων στο γυναικείο πληθυσμό, είναι καρκίνος του μαστού άρα είναι ο συχνότερος καρκίνος, ενώ είναι δεύτερος σε θνητότητα μετά τον καρκίνο των πνευμόνων. Είναι, όμως, πρώτος σε θνητότητα στην ηλικιακή ομάδα των 40 έως 55 ετών. Αυτή είναι η κρίσιμη ηλικία των ορμονικών ανακατατάξεων κι εκεί γίνονται οι περισσότερες εκτροπές στη φυσιολογική υποστροφή και εξέλιξη του μαστού της γυναίκας. Ως προς το πώς αντιδρούν , παρότι στο υποσυνείδητό τους υπάρχει το ενδεχόμενο να έχουν κάτι σοβαρό, ωστόσο όταν το ακούσουν από υπεύθυνα χείλη είναι ένας κεραυνός γιατί μέχρι τελευταία στιγμή θέλουν να πιστεύουν ότι ίσως δεν είναι, ότι είναι κάτι άλλο ή ότι είναι η καλοηθέστερη μορφή. Και είναι λογικό, γιατί καμιά γυναίκα δεν θα ήθελε να ακούσει ότι έχει καρκίνο.

Φταίει ίσως και το γεγονός ότι έχουμε λανθασμένη εντύπωση για τον καρκίνο;

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στην Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό γίνεται καθυστερημένη διάγνωση, με αποτέλεσμα τα περισσότερα περιστατικά και οι εμπειρίες που έχουν οι γυναίκες να είναι από ανάλογες καταστάσεις. Συνεπώς δεν είναι και οι καλύτερες εικόνες που έχουν στο μυαλό τους. Αν γίνει διάγνωση σε μια γυναίκα όπου η νόσος είναι μόνον τοπική στα όρια του μαστού και των επιχώριων στοιχείων αυτό σημαίνει ότι θα έχουν μια πενταετή επιβίωση που φτάνει το 90% - 95%, νούμερο πολύ μεγάλο. Αυτό αποτελεί και πρόκριμα ότι μάλλον δεν θα υπάρξουν στη συνέχεια προβλήματα, παρότι ο καρκίνος είναι μια νόσος που δυστυχώς δεν ξεχνά. Επιπλέον, η αντιμετώπιση στα πρώιμα στάδια της νόσου είναι με λιγότερο επώδυνα μέσα, με χειρουργικές πιο περιορισμένες, με φάρμακα που έχουν λιγότερες ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών που ακολουθούν αρχικά τη θεραπεία, αλλά στην πορεία την εγκαταλείπουν για διάφορους λόγους;

Μία στις τρεις ή μία στις τέσσερις γυναίκες την εγκαταλείπουν. Και οι λόγοι μπορεί να είναι είτε ιατρικοί είτε και ψυχολογικοί. Θεωρούν ότι είναι μεγάλη ταλαιπωρία ή ότι είναι μάταια κάθε προσπάθεια. Και στο σημείο αυτό χρειάζεται κατάλληλη υποστήριξη για να αλλάξει αυτή η αντίληψη.

Πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος υποτροπής της ασθενούς μετά το χειρουργείο ή τη θεραπεία;

Ο κίνδυνος υποτροπής όταν έχουμε έγκαιρη διάγνωση είναι μικρός. Υπολογίζεται ότι είναι περίπου 1% το χρόνο, δηλαδή συνολικά στη δεκαετία μια πιθανότητα 10%. Εξαρτάται βέβαια από τις θεραπευτικές επιλογές, καθώς επίσης από τα χαρακτηριστικά και το βαθμό επιθετικότητας της νόσου.

Τι θα πρέπει να προσέχουν οι γυναίκες μετά από τη θεραπεία;

Μετά από τη θεραπεία δεν μπορούν να αξιολογήσουν μόνες τους την κατάσταση. Θα πρέπει να είναι σε επαφή με τους θεράποντες γιατρούς, που καθορίζουν το πρόγραμμα παρακολούθησης και αξιολόγησης. Συνήθως οι γυναίκες που χειρουργούνται θα πρέπει να παρακολουθούνται κάθε έξι μήνες για τα δυο πρώτα χρόνια και σε ετήσια βάση μετά. Αν συντρέχουν λόγοι επειδή γίνεται κάποιο είδος συμπληρωματικής θεραπείας, μπορεί να γίνεται και ανά μικρότερα χρονικά διαστήματα.

Σε τι ηλικία θα πρέπει να ξεκινούν οι γυναίκες τον προληπτικό έλεγχο;

Καταρχάς πρέπει να πούμε ότι ο προληπτικός έλεγχος περιλαμβάνει μια σειρά από ενέργειες που αποσκοπούν στο να αναδείξουν έγκαιρα πρώϊμες νεοπλασματικές βλάβες σε γυναίκες οι οποίες δεν έχουν κανένα σύμπτωμα. Όσο πιο νέα είναι η γυναίκα, τόσο πιο μικρή είναι η πιθανότητα να έχει καρκίνο. Γυναίκες δηλαδή κάτω των 30 ετών έχουν 2% πιθανότητα να νοσήσουν από καρκίνο του μαστού. Συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε για προσυμπτωματικό έλεγχο σε γυναίκες κάτω των 30 , γιατί για να πεις ότι έχω όφελος από έναν τέτοιο έλεγχο θα πρέπει να αξιολογήσεις αν πραγματικά προσφέρει κάτι. Επομένως ο στόχος αφορά δύο πράγματα κυρίως: την ηλικιακή ομάδα, δηλαδή πόσο υψηλές πιθανότητες έχει αυτή η ομάδα να εμφανίσει καρκίνο και το προσδόκιμο ζωής που έχει κάθε ηλικιακή ομάδα. Δηλαδή μια γυναίκα 80 ετών δεν είναι διατεθειμένη να κάνει τον τακτικό έλεγχο, όπως μια γυναίκα νεότερης ηλικίας. Αυτό που ισχύει σήμερα ως οδηγία κυρίως από την Αμερικάνικη Αντικαρκινική εταιρεία είναι για τις γυναίκες ηλικίας 20 έως 39 ετών μηνιαία αυτοεξέταση, κλινική εξέταση από ειδικό γιατρό κάθε τρία χρόνια και μία μαστογραφία μετά τα 35 έτη, η οποία θα λειτουργήσει ως βάση σύγκρισης με τον μετέπειτα τακτικό απεικονιστικό έλεγχο, ιδιαίτερα αν ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου. Για τις γυναίκες τώρα από τα 40 μέχρι τα 50 χρόνια ισχύει πάλι η μηνιαία αυτοεξέταση, κλινική εξέταση μια φορά το χρόνο και μαστογραφία, αν και εδώ δεν υπάρχει ομοφωνία. Οι Αμερικανοί λένε κάθε χρόνο, άλλοι κάθε ενάμιση και άλλοι κάθε δυο χρόνια. Και από τα 50 και πάνω μηνιαία αυτοεξέταση, κλινική εξέταση κάθε χρόνο και ετησίως μαστογραφία. Η μαστογραφία δεν χρησιμοποιείται σαν κύριο εργαλείο στις νέες ηλικίες γιατί υπάρχει η πιθανότητα λάθους σε όσες έχουν πυκνό μαζικό αδένα, οπότε η διακριτική ικανότητα δεν είναι τόσο υψηλή. Επομένως, στις νεαρότερες ηλικίες θα πρέπει να συνδυάζεται η μαστογραφία με ένα υπερηχογράφημα. Υπάρχει και η διαγνωστική βοήθεια της μαγνητικής τομογραφίας που μπορεί να αναδείξει μικρότερες βλάβες ή βλάβες σε χειρουργημένους μαστούς. Δεν χρησιμοποιείται σαν όργανο προσυμπτωματικού ελέγχου παρά μόνο σε γυναίκες με ιστορικό κληρονομικού καρκίνου. Σήμερα ουσιαστικά πρόβλημα αποτελούν οι μη ψηλαφητές βλάβες και αυτός είναι και ο στόχος. Να ανακαλύψουμε όσο το δυνατόν μικρότερους καρκίνους. Για να ανακαλύψουμε επομένως τις μη ψηλαφητές βλάβες μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα εργαλεία, αλλά σαν αξιόπιστος –κοστολογημένος προληπτικός έλεγχος παραμένει κυρίως η μαστογραφία.

Σήμερα υπάρχουν πολλές πηγές πληροφόρησης, μεταξύ αυτών η τηλεόραση και τα περιοδικά υγείας. Πόσο θα πρέπει να δίνεται βάρος σε τέτοιου είδους πηγές πληροφόρησης;

Συνήθως υπάρχει υπερβολική εστίαση σε κάποια καινούργια κλινική δοκιμή ή σε κάποιο καινούργιο φάρμακο. Νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη προσοχή στη διασταύρωση και στο καλύτερο “χτένισμα” της πληροφορίας. Αυτό εναπόκειται κυρίως σε εσάς τους δημοσιογράφους.

Από τον ιατρικό κόσμο θεωρείτε ότι είναι επαρκής η ενημέρωση;

Θεωρώ ότι θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα πράγματα. Όσον αφορά την καλύτερη και πιο αντικειμενική διακίνηση της πληροφορίας με κυρίαρχο το ρόλο της πολιτείας αλλά και των αντίστοιχων επιστημονικών εταιριών.

Οι επιστημονικές έρευνες, λόγω του κόστους, χρηματοδοτούνται κατά κύριο λόγο από μεγάλες εταιρείες. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στην ενημέρωση που περνά στον κόσμο; Αποκρύπτονται πληροφορίες;

Απόκρυψη δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει, αλλά μπορεί να τονιστούν κάποια άλλα στοιχεία από αυτά που είναι ουσιώδη. Δεν λέω ότι είναι κανόνας, αλλά μπορεί να συμβεί. Μπορεί το αποτέλεσμα που θα βγει προς τα έξω να μην είναι ψεύτικο, αλλά λίγο μαγειρεμένο. Κι αυτό δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει γιατί το κόστος για την έρευνα είναι μεγάλο και οι κρατικές δυνατότητες χρηματοδότησης μικρές.

Ποιες είναι οι τελευταίες εξελίξεις και τα νέα δεδομένα γύρω από τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού;

Τα νέα δεδομένα είναι ότι παρότι υπάρχει αύξηση της συχνότητας, η οποία είναι 1,5% - 2%, υπάρχει μείωση της θνησιμότητας, η οποία είναι 2,5% - 3%. Αυτό αποδίδεται στο ότι πιθανότατα ανακαλύπτεται καρκίνος σε πιο πρώιμο στάδιο και επομένως η χειρουργική θεραπεία έχει καλύτερα αποτελέσματα και δεύτερον, στο ότι έχουν βελτιωθεί πολύ και οι μέθοδοι της ακτινοθεραπείας και βεβαίως, έχουν ανακαλυφθεί πολλά νέα αποτελεσματικά χημειοθεραπευτικά φάρμακα, έχουν γίνει νεότεροι και πιο αποτελεσματικοί ορμονικοί χειρισμοί, καθώς και εξελιγμένες βιολογικά στοχευμένες θεραπείες.

Εδώ και ένα χρόνο περίπου έχει ξεκινήσει και στην Ελλάδα η χορήγηση ενός εμβολίου κατά του καρκίνου του μαστού. Αυτό πόσο αποτελεσματικό μπορεί να είναι;

Είναι πολύ ενωρίς ακόμη και χρειάζονται καλά σχεδιασμένες μελέτες κλινικής εφαρμογής της μεθόδου για να απαντηθεί αξιόπιστα αυτό το ερώτημα.

Πέρα από την κληρονομικότητα ποιες γυναίκες περιλαμβάνονται στις ομάδες υψηλού κινδύνου;

Καταρχάς πρέπει να πούμε ότι το 85% είναι σποραδικός καρκίνος και μόνο το 10%- 15% είναι αυτό που λέμε κληρονομικός καρκίνος. Σποραδικός καρκίνος είναι αυτός που εμφανίζεται κάποια στιγμή, χωρίς να υπάρχει απαραίτητα κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Π.χ. ξέρουμε ότι ο κληρονομικός καρκίνος οφείλεται στην κληρονομική μεταβίβαση κάποιων μεταλλαγμένων γονιδίων τα οποία επηρεάζουν τον τρόπο πολλαπλασιασμού των κυττάρων, δεν αναστέλλουν, αν θέλετε, την κυτταρική διαίρεση μη επιθυμητών κυττάρων με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται με έναν ανεξέλεγκτο τρόπο και να έχουμε την εμφάνιση του καρκίνου. Αυτό λοιπόν το ποσοστό είναι 10% - 15%. Όμως υπάρχουν κάποιες οικογένειες που εμφανίζουν μεγάλη επίπτωση και λέμε ότι είναι ένας οικογενής καρκίνος. Ο οικογενής καρκίνος και ο κληρονομικός δεν είναι ταυτόσημες έννοιες. Κάποια μέλη της οικογένειας μπορεί να εμφανίζουν καρκίνο επειδή υπάρχει μια περιβαλλοντική επίπτωση.

Υποψιαζόμαστε ότι ένας καρκίνος είναι κληρονομικός όταν εμφανίζεται σε νέες γυναίκες κυρίως, όταν υπάρχει ιστορικό εμφάνισης και στους δυο μαστούς ή ακόμη όταν συνυπάρχει ιστορικό εμφάνισης καρκίνου ωοθηκών. Αν υπάρχει συγγενής πρώτου βαθμού με καρκίνο μαστού, ο κίνδυνος διπλασιάζεται αν υπάρχουν δύο πρώτου βαθμού συγγενείς πενταπλασιάζεται. Πέρα από αυτό, στις ομάδες υψηλού κινδύνου ανήκουν οι γυναίκες στις οποίες έχει ξεκινήσει πολύ νωρίς η έμμηνος ρύση, δηλαδή πριν από την ηλικία των 12 ετών, γυναίκες με καθυστερημένη εμμηνόπαυση, μετά τα 50 με 52 χρόνια.

Σημαντικό ρόλο έχει η ηλικία τεκνοποίησης δηλαδή αν αποκτηθεί παιδί μετά τα 30 και πολύ περισσότερο μετά τα 35. Η μη τεκνοποίηση, η επίδραση ιονίζουσας ακτινοβολίας, το ιστορικό ύπαρξης καρκίνου στον ένα μαστό της γυναίκας μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες να εμφανίσει και στον άλλο μαστό. Η παρατεταμένη χρήση αντισυλληπτικών, η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης κατά την εμμηνόπαυση στην προσπάθεια να βελτιώσουν κάπως τα πράγματα όσον αφορά π.χ. την οστεοπόρωση. Η τροφή πλούσια σε λιπαρά θεωρείται επίσης ότι παίζει κάποιο ρόλο, η παχυσαρκία μετά την εμμηνόπαυση, η καθημερινή χρήση αλκοόλ πάνω από τρία ποτήρια, ενώ είναι ευεργετική η φυσική δραστηριότητα.

Γενικότερα, όσο περισσότερους καταμηνίους κύκλους έχει μια γυναίκα τόσο μεγαλύτερη επιρροή σε αυτές τις μεταβολές τις ορμονικές έχει και τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν να πυροδοτηθεί ένας ανώμαλος τρόπος πολλαπλασιασμού κάποιων κυττάρων. Άρα γυναίκες που έχουν κάνει πολλά παιδιά ή που έχουν θηλάσει, βρίσκονται για μεγάλο διάστημα εκτός καταμήνιου κύκλου και επομένως σε μικρότερο κίνδυνο. Στην ομάδα υψηλού κινδύνου κατατάσσονται και οι γυναίκες που εμφανίζουν σε βιοψία που έγινε κάποια καλοήθη βλάβη, η οποία δυνητικά μπορεί να εξελιχθεί (προκαρκινωματώδεις βλάβες) και για αυτό πρέπει να παρακολουθούντα τακτικά.

Η αυτοεξέταση θεωρείτε ότι είναι εύκολη;

Θεωρώ ότι είναι εύκολη και ότι μπορούν να το κάνουν με σωστή διδασκαλία και σωστή πληροφόρηση .

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Είναι κυρίως ένα ψηλαφητό ογκίδιο, έκκριμα αιμορραγικό από τη θηλή, ένα βαθούλωμα στο δέρμα ή στη θηλή, ψηλαφητοί λεμφαδένες στη μασχάλη, μια εκζεματοειδής βλάβη, ένα είδος εκδοράς δηλαδή στη θηλή, ενώ βεβαίως υπάρχουν και οι περιπτώσεις που είναι εμφανές ότι υπάρχει όγκος που διηθεί το δέρμα. Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο σήμερα στην Ελλάδα να προσέρχονται γυναίκες με εξελκωμένους καρκίνους και μάλιστα κάποιου μορφωτικού επιπέδου. Βέβαια, μέσα σε αυτό που ονομάζουμε πρώιμη διάγνωση περιλαμβάνονται και οι βλάβες, τα νεοπλάσματα δηλαδή, που είναι πολύ μικρά και δεν δίνουν κανένα σύμπτωμα. Για αυτό και είναι απαραίτητος ο προσυμπτωματικός προληπτικός έλεγχος όπως προαναφέρθηκε.

Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται στην αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού;

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού είναι υπόθεση ομάδας. Πρέπει να γίνεται συνολική, πολυπαραγοντική αξιολόγηση. Πρέπει να μετέχει ο χειρουργός που συνήθως είναι ο πρώτος που αντιμετωπίζει το πρόβλημα, είναι ο ακτινολόγος ο οποίος κάνει την απεικόνιση, ο παθολογοανατόμος που βάζει τη σφραγίδα της διάγνωσης. Στόχος της ομάδας είναι η έγκαιρη διάγνωση πρώϊμων καρκίνων με στόχο συντηρητικότερες επεμβάσεις γιατί είναι πολύ σημαντικό για μια γυναίκα να διατηρήσει το μαστό της. Πρέπει επίσης να τονισθεί ο ουσιώδης και βασικότατος ρόλος στην ομάδα αντιμετώπισης του ογκολόγου και του ακτινοθεραπευτή για την συμπληρωματική θεραπεία ή ακόμη και την προεγχειρητική πολλές φορές θεραπεία. Θα πρέπει βέβαια να υπάρχει και ψυχολόγος , απαραίτητος για την ψυχολογική υποστήριξη των γυναικών.

Τι μήνυμα θα δίνατε στις γυναίκες που φοβούνται και αποφεύγουν τους τακτικούς ελέγχους;

Να είναι ευαισθητοποιημένες και να ακολουθούν τις συστάσεις που προαναφέρθηκαν σχετικά με τον προληπτικό έλεγχο (μαστογραφία – κλινική εξέταση). Να κάνουν την αυτοεξέταση σε συγκεκριμένη ημέρα την πρώτη εβδομάδα μετά την έμμηνο ρύση ή να ενημερωθούν για τον σωστό τρόπο από το κέντρο αυτοεξέτασης μαστού της Ελληνικής αντικαρκινικής εταιρίας. Είναι σημαντικό η γυναίκα να είναι εξοικειωμένη με την μορφή και τη σύσταση του μαστού της, ώστε αν υπάρξει οποιαδήποτε μεταβολή να γίνει άμεσα αντιληπτή και να απευθυνθεί στο γιατρό της. Δεν πρέπει να φοβάται και να αποφεύγει τον μαστογραφικό έλεγχο, αφού ο κίνδυνος από την ακτινοβολία με τα σύγχρονα μηχανήματα είναι αμελητέος σε σχέση με το προσδοκόμενο όφελος. Τέλος δεν πρέπει να παραλείπεται η τακτική κλινική εξέταση από ειδικό γιατρό, η οποία μπορεί να αναδείξει ενδιαμέσους καρκίνους που μπορεί να μην φανούν στον τακτικό μαστογραφικό έλεγχο.



Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό BigEyeτεύχος 13.

ΠΗΓΗ http://womanontop.gr/prosopa/synenteykseis/synenteyksi-xaralampoy-mpatsi-epikoyros-kathigitis-xeiroyrgikis-toy-panepistim