ΧΑΡΙΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ! ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ!

Πήγαινε κάτω

ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!  ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ!  Empty ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ! ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ!

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Πεμ Απρ 10, 2014 8:22 pm

ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!  ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ!  1606866_778463918839690_5086446153566601486_n

ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ.

ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ.

ΦΥΣΑΕΙ ΑΕΡΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗ ΛΕΒΕΝΤΟΜΑΝΑ.

ΚΑΙ ΦΥΣΑΕΙ ΓΕΡΑ!

Από μήνυμα που πήρα ενημερώθηκα ότι:

"Αίτημα παραίτησης κατέθεσαν 5 διευθυντές δημοτικών σχολείων (Τερζάκης Γ., Αμανάκης Ν., Μελισσουργάκης Εμ., Σαϊτάκης Γ., Αποστολάκης Δ.,) μία προϊσταμένη νηπιαγωγείου (Παπαδάκη Κ) και η διευθύντρια του Ειδικού ΔΣ Αρκαλοχωρίου.

Ο λόγος της παραίτησης ήταν κοινός: η άρνηση εκτέλεσης της αυτοαξιολόγησης.

Οι 6 από τους 7 συναδέλφους ήταν παρόντες στο μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας.

Ξεκαθάρισαν τους λόγους της παραίτησης τους. Τόνισαν πως πρόκειται για ζήτημα ηθικής αξιοπρέπειας.

Δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε μία διαδικασία που αποδομεί την εκπαίδευση και οδηγεί τους εκπαιδευτικούς σε απολύσεις.

Ζήτησαν να γίνουν άμεσα αποδεκτές οι παραιτήσεις τους και διευκρίνισαν πως ώσπου να αντικατασταθούν δεν εφαρμόζουν τίποτα.

[....] αποφασίσαμε ομόφωνα να κάνουμε δεκτές τις παραιτήσεις τους.

Μετά την λήξη της συνεδρίασης του ΑΠΥΣΠΕ είχε κανονισθεί συνεδρίαση του ΠΥΣΠΕ.

Το ΠΥΣΠΕ Ηρακλείου πρέπει τώρα να βρει τον τρόπο ώστε να τρέξει η διαδικασία για την συγκρότηση των ομάδων στα συγκεκριμένα σχολεία.

Εκτιμώ πως θα πιέσει να γίνει μέσω υποδιευθυντών ή αρχαιότερου εκπαιδευτικού

Υ.Γ. Πριν την συνεδρίαση του ΑΠΥΣΠΕ υπήρξε ΑΠΥΣΔΕ το οποίο και έκανε δεκτές 2 παραιτήσεις διευθυντών του Καψαλάκη και ενός ακόμα."

Θυμίζω επίσης ότι αίσθηση προκάλεσε σήμερα και η πρώτη παραίτηση σχολικού συμβούλου. Στην Κρήτη και αυτή! Τελικά οι λίγοι γενναίοι του κλάδου, του δικού μας και της δευτεροβάθμιας, ίσως καταφέρουν να κάνουν τη διαφορά. Θα πρέπει να αναδεικνύουμε με κάθε τρόπο το θάρρος που επέδειξαν σε τόσο κρίσιμες στιγμές γιατί αποτελούν το φάρο για τον άλλο δρόμο. Τον αντίθετο της υποταγής και της μιζέριας του τίποτε δε γίνεται.

http://xenesglosses.eu/

Μηλιαράκης Μανόλης ΣΧΟΛΙΚOΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Π/θμιας 1ης ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ Ν ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Παραιτούμαι από ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΗΣ Σχολικός Σύμβουλος και προτιμώ να επιστρέψω στα διδακτικά μου καθήκοντα παρά να υπηρετήσω τις πραγματικές σκοπιμότητες και τις προθέσεις του Υπουργείου με το Π.Δ. 152 και το Ν.4024, καθώς δεν επιθυμώ να συμβάλλω στη εφαρμογή τους.

Εκτιμώ ότι οι παραπάνω νόμοι καταστρέφουν το δημοκρατικό, συνεργατικό κλίμα που υπάρχει στα σχολεία το οποίο είναι απαραίτητο για μια ποιοτική και αποτελεσματική εκπαίδευση. Πιστεύω ότι ο ρόλος του Σχολικού Συμβούλου συνεπάγεται ουσιαστική αρωγή μέσα σε ένα κλίμα αμοιβαίας εκτίμησης , σεβασμού και εμπιστοσύνης το οποίο τώρα υπονομεύεται .

«Αν δεν σου αρέσει εκεί που είσαι κουνήσου δεν είσαι δέντρο»

Να αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τον τόπο μου

Αν δεν σωθεί εγώ φταίω.

Ν. Καζαντζάκης

Θέλω κι εγώ να είμαι μέσα στα πράγματα του σχολείου με τη θέση του δασκάλου όπως ενδεικτικά εκφράζεται από τους μαθητές της Στ΄τάξης του 30ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου και από τη δασκάλα τους. Τις επόμενες μέρες με «κρητική» ματιά θα πάρω δημόσια θέση με Κριτική Σκέψη για όσα συμβαίνουν στην εκπαιδευτική επικαιρότητα.

Μηλιαράκης Μανόλης

Εκπαιδευτικός Α/θμιας Εκπαίδευσης Ν.Χανίων

Παραθέτω τα κείμενα από την εφημερίδα τους.

Σημείωμα της δασκάλας

Η ζωή στην τάξη είναι συναρπαστική για το δάσκαλο αλλά καθόλου εύκολη! Κάθε μέρα είναι μία περιπέτεια, ένα ταξίδι με πολλούς προορισμούς, μια παράσταση χωρίς σενάριο, γεμάτη απρόοπτα, όπου έχουμε χρέος να γοητεύουμε και να κερδίζουμε την προσοχή και το ενδιαφέρον ενός πολύ δύσκολου κοινού.

Τα παιδιά μας είναι επαναστατημένα! Η πειθαρχία και η επιβολή της εξουσίας του δασκάλου, ο φόβος και η τιμωρία δεν θεωρούνται πια παιδαγωγικές αρετές.

Ο σεβασμός δεν χαρίζεται σε κανέναν, πρέπει να τον κερδίζουμε “με το σπαθί μας” και να χτίζουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και κατανόησης με τα παιδιά. Διαφορετικά δεν πετυχαίνουμε τους στόχους μας, που είναι κι αυτοί πολύπλοκοι στην εποχή μας.

Δεν αρκεί πια να πει ο μαθητής το μάθημα απέξω, πρέπει να μάθει να σκέφτεται και να καταλαβαίνει τον κόσμο, να αυτενεργεί κι όχι απλά να αναπαράγει, να κρίνει και να παίρνει υπεύθυνες αποφάσεις, να προτείνει δικές του ιδέες και να τις υλοποιεί!

Τίποτα απΆ όλα αυτά δεν είναι αρνητικό! Το όραμα ενός τέτοιου σχολείου μας δίνει δύναμη να προσπαθούμε κάθε μέρα με νέα όρεξη να βάλουμε έστω κι ένα μικρό λιθαράκι στο χτίσιμο του μέλλοντος, γιατί τα παιδιά μας είναι το μέλλον!

Εμείς οι μεγάλοι είμαστε γεμάτοι με “πρέπει”! Τα παιδιά είναι γεμάτα με “θέλω”! Ας σεβαστούμε τα “θέλω” των παιδιών για να σεβαστούν κι αυτά τα δικά μας “πρέπει” κι έτσι η ζωή θα πάει μπροστά!

(Δασκάλα : Κατερίνα Κοπιδάκη)

ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ “ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ”!!!

Θέλουμε το σχολείο μας να είναι “μέσα στη ζωή” και η ζωή να είναι μέσα στο σχολείο μας!

Θέλουμε να χάνουμε μάθημα, γιατί μάθημα για μας σημαίνει βαρεμάρα στην τάξη και πολλή δουλειά στο σπίτι!

Θέλουμε να είμαστε παιδιά, κι όχι οι σκληρότερα εργαζόμενοι στη χώρα μας!

Θέλουμε να βρίσκουμε καινούρια και διαφορετικά πράγματα να κάνουμε!

Θέλουμε να μην είναι το σχολείο σκέτη ρουτίνα! Η ρουτίνα σκοτώνει τη ζωντάνια και το ενδιαφέρον μας!

Θέλουμε να σκεφτόμαστε, να φανταζόμαστε και να εκφράζουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας μέσα στην τάξη, να ακουγόμαστε κι όχι μόνο να ακούμε!

Θέλουμε να παίζουμε περισσότερο στο σχολείο και όχι μόνο στο διάλειμμα!

Θέλουμε στην τάξη να ρωτάμε, να ψάχνουμε, να συνεργαζόμαστε και να δημιουργούμε. Αυτό για μας είναι παιχνίδι!

Θέλουμε να κάνουμε δραστηριότητες έξω από το σχολείο, εκεί που βρίσκεται η “πραγματική” ζωή!

Θέλουμε να χρησιμοποιούμε περισσότερο το σώμα και τα χέρια μας, να αθλούμαστε, να φτιάχνουμε κατασκευές, να ζωγραφίζουμε, να βάφουμε, να χτίζουμε…, να παράγουμε “χειροπιαστά” δημιουργήματα!

Θέλουμε να ξεφεύγουμε από τα βιβλία και τη αποστήθιση έτοιμων γνώσεων και να μαθαίνουμε με σύγχρονους τρόπους!

Θέλουμε να χρησιμοποιούμε μέσα στην τάξη νέες τεχνολογίες, να έχουμε πρόσβαση στο διαδίκτυο με διαδραστικό τρόπο!

Θέλουμε το σχολείο, εκτός από βαθμούς, να μας δίνει όραμα και αισιοδοξία για το μέλλον, πίστη στον εαυτό μας, κατανόηση στη διαφορετικότητα μας, φιλίες για μια ζωή, όμορφες αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια…

_________________________________

Από την Κρήτη και το κείμενο της εικόνας. Από το Γλάρο της Κρήτης. Το αναδημοσιεύουμε από το φέις μπουκ όπου και το βρήκαμε αναρτημένο με αφιέρωση στους συναδέλφους που τολμούν και δίνουν παραίτηση.
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!  ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ!  Empty Απ: ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ! ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ!

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Τρι Απρ 15, 2014 2:29 am

Η Κρήτη συνεχίζει να συγκλονίζει με τις παραιτήσεις της. Μια νέα παραίτηση που έκανε αίσθηση είναι της διευθύντριας του καλλιτεχνικού σχολείου του Ηρακλείου Κρήτης, ΚΥΡΙΑΣ Μαρίας Καλουδιώτη. Διαβάστε και την επιστολή που έστειλε μετά την παραίτηση στους μαθητές της:

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=818525141509936&id=192204514142005

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ,

ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΛΟΥΔΙΩΤΗ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ !!!

Αγαπητοί μου μαθητές ,αγαπητά μου παιδιά,

Σήμερα αναγκάστηκα σε παραίτηση, δεν το θέλησα. Ξέρετε πως χρόνια τώρα μαζί σας έζησα όλες τις αγωνίες για να δημιουργήσουμε μαζί ένα σχολείο, που να είναι πρότυπο χαράς, δημιουργίας, έκφρασης. Ένα σχολείο που να αγαπάμε τόσο πολύ, όλοι μας.

Η πολιτεία δεν νοιάστηκε καμιά στιγμή, μας πέταξαν στην κυριολεξία μέσα στη Αμερικάνικη βάση και έπρεπε να επιβιώσουμε. Ανάμεσα στα εγκαταλελειμμένα κτίρια και τα αδέσποτα ζώα. Επιβιώσαμε και ανδρωθήκαμε. Φτιάξαμε με τη βοήθεια των τοπικών αρχών(Δήμο),ότι καλύτερο μπορούσαμε.

Το υπουργείο, μας έχει εγκαταλείψει χρόνια τώρα. Οι καθηγητές έρχονται σε δόσεις και ανάλογα με το πότε βολεύει τις πολιτικές τους, ο εξοπλισμός που έχουμε, αποκτήθηκε από λαχειοφόρους, δωρεές η από το Δήμο, γιατί κεντρικά δεν υπήρξε καμία μέριμνα.

Η αγωνία μου κάθε χρόνο έφτανε στο απροχώρητο για το που θα στεγαστούν τα τμήματα, τι θα κάνω με τα κενά, πως θα καλύψουμε την ύλη στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα, πότε θα έλθουν οι μόνιμοι καθηγητές (γιατί στην αρχή ήταν με απόσπαση). Θυμάμαι σαν τώρα, την πρώτη χρονιά που δίδασκα μαζί με τους 5 πρώτους συναδέλφους, όλα τα μαθήματα μέχρι τέλος Οκτώβρη(18 μαθητές).

Φέτος κλείσαμε 10 χρόνια λειτουργίας, 10 χρόνια κομμάτια που θα ΅λεγε και ο Σαββόπουλος .Κι όμως το πάζλ συναρμολογήθηκε και ο πίνακας έγινε όμορφος, αποκλειστικός, και δεν θα τον αλλάζαμε για τίποτα στον κόσμο. Ξέρετε γιατί; Γιατί το σχολείο το φτιάξαμε εμείς, το βάψαμε, σκάψαμε τους κήπους του, διαμορφώσαμε σε αίθουσες τα κρατητήρια της βάσης, κρυώσαμε χωρίς ρεύμα και αγκαλιαστήκαμε κάτω από τις κουβέρτες όλοι μαζί, αλλά φτιάξαμε ένα μεγάλο σχολείο με 280 μαθητές .Γιατί αναγκαστήκαμε παρέα να αναπληρώνουμε τα μαθήματα (τα παιδιά του λυκείου παρέδιδαν μαθήματα στα μικρότερα), δημιουργήσαμε εκδηλώσεις, νιώσαμε όλο τον κόσμο αδελφό μας, κάθε κατατρεγμένο, μυρίσαμε πολιτισμούς, ξεδιπλώσαμε όνειρα και πετύχαμε. Ναι πετύχαμε και θα το βροντοφωνάζουμε σε όλους εκείνους που νομίζουν πως το καλό σχολείο θέλει άψογα κτίρια και εγκαταστάσεις, πως θέλει εργαστήρια λουξ,. Όχι κοι, θα τους πούμε, θέλει ψυχή, αγάπη και μεράκι.

Εμείς οι κατατρεγμένοι σας, πετύχαμε στις πανελλαδικές (το 80% των μαθητών που έδωσαν εξετάσεις πέτυχαν), πετύχαμε και στο χώρο της τέχνης και του πολιτισμού, οι απόφοιτοι μαθητές μας δημιουργούν σε όλο τον κόσμο πια . (γεμίσαμε τα πανεπιστήμια Τεχνών της Ελλάδας και της Ευρώπης με μαθητές μας).

Πετύχαμε γιατί αποσπάσαμε τα καλύτερα βραβεία του κόσμου (εκτός των πραγματικών βραβείων),τα λόγια των ανθρώπων που παρακολουθούν την πρόοδό μας και τα έργα μας . Σήμερα το καλλιτεχνικό σχολείο Ηρακλείου είναι γνωστό σε όλη την Ευρώπη ως πρωτοποριακό σχολείο, έχουμε προσκλήσεις από τόσες χώρες για προγράμματα, έχουμε αξιολογηθεί γι αυτά με άριστα, αλλά προσέξτε, βαθμολογηθήκαμε από πανεπιστήμια, για το πολιτιστικό προϊόν που παράξαμε, δεν βαθμολογηθήκαμε ούτε για τους καθηγητές που δεν είχαμε ,ούτε για τις εγκαταστάσεις που δεν έχουμε. Γιατί το «προϊόν» τόσα χρόνια παράγεται από ανθρώπους –καθηγητές εμπνευσμένους, ακούραστους , που η πολιτεία τους καταδικάζει τις περισσότερες φορές με ωρομισθία, αλλά μαζί μ ε τους λίγους μόνιμους, δεν λυπούνται χρόνο για να έρθει το αποτέλεσμα.

Αγαπητά μου παιδιά πόσα δεν θα θελα να σας πω σήμερα , αλλά με παίρνουν τα δάκρυα και πρέπει να είμαι δυνατή. Ζητώ συγνώμη για όσες φορές σας στεναχώρησα, σας πίκρανα σας φώναξα(δεν ήταν λίγες ε; ). Αγωνιούσα μην μου πάθετε κάτι, μην τραυματισθείτε, μην παρασυρθείτε, μην αγχωθείτε, μην κλάψετε, μην νιώσετε πόνο, μην νιώσετε δεύτερα, μην και δεν καταλάβετε κάτι στο μάθημα.. Καμαρώνω για όλα σας, γιατί είσαστε ξεχωριστά, γίνεστε ξεχωριστά, μοναδικά άτομα. Μέρα με τη μέρα γινόσαστε άνθρωποι ολοκληρωμένοι , άνθρωποι που μπορώ να εμπιστευτώ ότι θα αλλάξετε τον κόσμο. Ξέρετε γιατί ,γιατί το μάθαμε από νωρίς , μάθαμε παρέα τι σημαίνει αγώνας για το αυτονόητο, δεν παραδώσαμε τα όπλα ούτε μια στιγμή. Αγωνιστήκαμε βγαίνοντας στους δρόμους ,παλεύοντας και διεκδικώντας τα δικαιώματά μας. Ξέρω πως αυτό είναι η παρακαταθήκη που μένει Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα καταχτιούνται.

Γιατί παραιτήθηκα; Προσπάθησα να το αποφύγω αλλά δεν ήταν εφικτό. Μου ζητήθηκε να συμμετάσχω σε μια διαδικασία (Αυτοαξιολόγηση τώρα αξιολόγηση λίγο αργότερα), που θα έπρεπε να βάλω βαθμό με κουτάκια στα κτίρια, στους καθηγητές και σε τόσα άλλα για τα οποία η πολιτεία είναι υπεύθυνη. Μετέθεσαν την ευθύνη τους σε μας, γιατί έπρεπε να βρουν ποσοστό σχολείων που θα κλείσει και ποσοστό καθηγητών που θα απολυθούν. Νομίζω πως με ξέρετε, δεν ήταν δυνατόν να το πράξω. Όλο το χρόνο σας μιλούσα για φωτισμένους εκπαιδευτικούς(Δημήτρη Γληνό, Ρόζα Ιμβριώτη στο πρότζεκτ β λυκείου),πως θα μπορούσα τώρα να βάλω υπογραφή για ανθρώπινο αίμα.

Μην μου πείτε πως υπερβάλλω, όταν μετά από 100 χρόνια απολύθηκαν στην Ελλάδα δημόσιοι υπάλληλοι και αυτοί ήταν συνάδελφοι καθηγητές; Μαζί τους ήμουν 4 χρόνια στα επαγγελματικά λύκεια. Τι αξία έχει η παραίτησή μου μπροστά σε αυτό το γεγονός; Πως μπορώ να αντικρίζω τον ευτελισμό της ανθρώπινης προσωπικότητας καθημερινά, με τόσους άνεργους γύρω μας; Πως γίνεται λοιπόν να μου ζητούν να βάλω υπογραφή σε τέτοια μέτρα; ΟΧΙ, Δεν θα είμαι εκείνη που θα βάψω τα χέρια μου με ανθρώπινο αίμα.

Δεν είναι τυχαίο βέβαια πως παραιτήθηκε και ο κος Λιναρδάκης από το Μουσικό . Μόνο οι δυό μας ξέρουμε τι βιώσαμε όλα τούτα τα χρόνια, εκείνος 14, εγώ 11, γιατί εμείς πονέσαμε πολύ για να δούμε να γίνονται σχολεία από το μηδέν. Σήμερα θα βγουν και θα πουν διάφορα, κυρίως οι μεγάλοι και οι εκτός σχολείου, όλοι εκείνοι που δεν ξέρουν, εσείς όμως γνωρίζετε. Παραιτήθηκα παραμονές των γιορτών του Πάσχα, επίτηδες, γιατί το σχολειό θα ΅κλεινε και θα γινόταν αθόρυβα. Γιατί η πράξη είναι η ύστατη στιγμή της θεωρίας.

Σας ευχαριστώ πολύ που υπήρξατε μαθητές μου, που με κάνατε σοφότερη, όπως και όλες τις προηγούμενες γενιές, σε όλα τα σχολεία που δίδαξα. Πάνω απΆ όλα είμαι εκπαιδευτικός και όχι δημόσιος υπάλληλος. Πάνω απΆ όλα υπερασπίζομαι το Σύνταγμα της Ελλάδας και το Δημόσιο σχολείο. Μαζί σας, ξέρω, θα αγωνιστώ για όλα τούτα. Μαζί θα ανταμώσουμε στους δρόμους, για το σχολείο που ονειρευόμαστε, για το Καλλιτεχνικό σχολείο, για το σχολείο μας. Μέσα από άλλα μετερίζια, θα βρίσκομαι συνέχεια μαζί σας.

ΝΆ αγαπάτε το σχολειό μας και να διαβάζετε, συνέχεια να διαβάζετε, η γνώση είναι αυτό που τους πονά.
Καλή πρόοδο.

Σας αφιερώνω τους στίχους του Κωστή Παλαμά

Πολεμάς να στυλώσεις, κυβερνήτη,
με τα καράβια και με τα φουσάτα
της Πολιτείας το σαλεμένο σπίτι.

Του κάκου ιδρώνεις, έμπα σ' άλλη στράτα,
τον νου μας πρώτα στύλωσε και χτίσε,
και πρώτ' απ' όλα αλφαβητάρι κράτα.
Δάσκαλος γίνε, αλήθεια, αν ήρωας είσαι.


Με παντοτινή αγάπη

Μαρία Καλουδιώτη

11-4-2014

Παραθέτουμε στη συνέχεια και την επιστολή παραίτησης της ΚΥΡΙΑΣ Καλουδιώτη:

ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!  ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ!  %25CE%259A%25CE%2591%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%2597%2520%25CE%259C%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%2591

Προς: Δνση Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. Ηρακλείου Κοινοποίηση ΠΥΣΔΕ – ΑΠΥΣΔΕ

Θέμα: Παραίτηση από τη θέση της Διευθύντριας


Παρακαλώ όπως κάνετε αποδεκτή την παραίτησή μου, για λόγους συνείδησης, από διευθύντρια του Καλλιτεχνικού σχολείου Ηρακλείου Κρήτης.

Ανέλαβα να διοικώ από το 2003, ένα σχολείο που από τη φύση του διαμορφώνει ενεργούς και ελεύθερους πολίτες. Ένα σύλλογο διδασκόντων με ιδιαίτερα προσόντα και αγάπη για την εργασία του. Υπήρξα όλα αυτά τα χρόνια ανάμεσά τους, μία απΆ όλους.

Κλήθηκα σήμερα να παραβώ τις αξίες μου, τη δημοκρατική μου συνείδηση, τις αγωνιστικές μου παρακαταθήκες. Με τις εντολές που μας εδόθησαν, που στερούνται νομιμότητας, κατά τις γνωμοδοτήσεις των νομικών, δεν μου έμενε άλλος δρόμος.

Με διπλό εντέλλεσθε μου ζητήθηκε να έρθω σε αντίθεση με τις συλλογικές αποφάσεις ολόκληρου κλάδου καθώς και με την απόφαση του δικού μας συλλόγου διδασκόντων, πράγμα ανόσιο.

Αγαπώ πολύ το σχολείο μου, αλλά αρνούμαι να γίνω υποχείριο ξένων εντολών. Το δημόσιο σχολείο για να γίνει καλύτερο δεν έχει ανάγκη των εντολών της Τρόικας, έχει ανάγκη από χρηματοδοτήσεις κρατικές και σχολεία σύγχρονα, από επιμορφώσεις εκπαιδευτικών.

Δεν έχει ανάγκη από αξιολογήσεις με κουτάκια που σε οδηγούν σε συμπεράσματα που εκείνοι χρειάζονται. Την αξιολόγησή μας την εισπράττουμε καθημερινά από το βλέμμα των μαθητών μας.

Το σχολείο έχει ανάγκη από ελεύθερη σκέψη και δημιουργικότητα, όχι από επιστρατεύσεις, αλλά ούτε και από απολύσεις. Έχει ανάγκη από καθηγητές που θα διορίζονται στην ώρα τους και με το άνοιγμα των σχολείων και όχι παραμονές του Πάσχα.

Ένα τέτοιο σχολείο ονειρεύτηκα, ανοιχτό, ελεύθερο, δημιουργικό και πάλευα συνέχεια γι αυτό.

Σήμερα δυστυχώς, η άποψή μου για την εκπαίδευση έπρεπε να γίνει πράξη με αυτή μου την παραίτηση. Θα υπερασπιστώ έτσι το Σύνταγμα της Ελλάδας και το Δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης όπως αυτό ορίζει. Εξ άλλου σε αυτό ορκίστηκα όταν διορίστηκα. Δεν θα σταματήσω ούτε στιγμή να αγωνίζομαι για τα δικαιώματα μου αλλά και των υπόλοιπων συναδέλφων μου που θίγονται. Εννοείται πως θα χρησιμοποιήσω κάθε νόμιμο μέσον για να τα διεκδικήσω.

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΟΥΔΙΩΤΗ

http://xenesglosses.eu/2014/04/yperoxi-epistoli-tis-kas-marias-kalou/
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή

- Παρόμοια θέματα

 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης