ΧΑΡΙΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

ΠΥΡΡΕΙΑ ... ΔΗΜΙΑ

Πήγαινε κάτω

ΠΥΡΡΕΙΑ ... ΔΗΜΙΑ Empty ΠΥΡΡΕΙΑ ... ΔΗΜΙΑ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Κυρ Απρ 29, 2012 6:26 pm

ΠΥΡΡΕΙΑ ... ΔΗΜΙΑ %25CE%25A0%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%25A1%25CE%259F%25CE%25A3

Ποιος ήταν ο Πύρρος; Η ιστορία λέγει τα εξής:

ΠΥΡΡΟΣ - Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΜΟΛΟΣΣΩΝ

Με την εμφάνιση και τη βασιλεία του Πύρρου, η αρχαία Ήπειρος απέκτησε για πρώτη φορά ακτινοβολία, πολύ, πέρα από τα σύνορα της. Η εντυπωσιακή στρατιωτική φυσιογνωμία του Πύρρου και ο ένοπλος αγώνας του εναντίον της Ρώμης προκάλεσαν το ενδιαφέρον των ιστορικών, από την αρχαιότητα ως σήμερα.

Γεννήθηκε το 319 π.Χ. Πατέρας του ήταν ο Αιακίδης, βασιλιάς των Μολοσσών και μητέρα του η Φθία, θυγατέρα του Θεσσαλού στρατηγού Μένωνα.

Οι Ηπειρώτες ανέτρεψαν τον Αιακίδη, φόνευσαν πολλούς συνεργάτες του και ζήτησαν να σκοτώσουν και τον μικρό τότε Πύρρο, ο οποίος καταφεύγει στην Αυλή του βασιλιά των Ιλλυριών Γλαυκία.

Το 295 π.Χ. μετά από δυο μακρόχρονες προσπάθειες ξαναθρονίζεται με ενίσχυση του Πτολεμαίου και οδήγησε την Ήπειρο σε επέκταση.

Ο Πύρρος έστρεψε την προσοχή του στην οχύρωση και επέκταση της Ηπείρου. Παράλληλα έκτισε και θέατρα, ναούς, ανέγειρε μνημεία τέχνης και έκοψε νομίσματα.

Κατόρθωσε να δημιουργήσει μια Μεγάλη και Ενιαία Ήπειρο, ένα βασίλειο από τον Αώο μέχρι τον Αχελώο ποταμό. Εξασφαλίζοντας την ασφάλεια της Ηπείρου κατά την απουσία του με συμφωνίες, που είχε συνάψει με τους τρεις βασιλείς της Ελλάδας και της Ασίας έχοντας επίσης καταφατική απάντηση από το μαντείο της Δωδώνης, ξεκίνησε να κατακτήσει την Ιταλία σε ηλικία 37 ετών! Έδωσε την πρώτη μάχη εναντίον των Ρωμαίων κοντά στον ποταμό Σίρι της Κ. Ιταλίας.

Ο Πύρρος νίκησε με μεγάλες απώλειες γεγονός που επιβεβαίωσε την αξία των αντιπάλων του. Ο Πύρρος έστειλε τα πλούσια λάφυρα, δώρα στο ναό του Δία στη Δωδώνη με επιγραφή: "ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΥΡΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΩΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑΡΑΝΤΙΝΟΙ ΑΠΟ ΡΩΜΑΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΔΙΙ ΝΑΙΩ".

Μετά την απελευθέρωση της Σικελίας (στους οποίους για ανάμνηση τους έκοψε και νομίσματα με την υπογραφή Σικελιωταν). Η τελευταία μάχη εναντίον των Ρωμαίων δόθηκε από τον Πύρρο το 275 π.Χ. στις πλαγιές των βουνών του Βενεβέτου στην περιοχή του Σαμνίου. Ο Πύρρος ηττήθηκε και κατέφυγε στον Τάραντα, και μετά αποβιβάστηκε στο λιμάνι του Ωρίκου. Για μια ακόμη φορά, το όνειρο του Μ. Αλέξανδρου για απελευθέρωση των ελληνικών πόλεων και την εθνική ένωση δεν ευοδώθηκε δυστυχώς, ούτε με τον Πύρρο. Αργότερα, ο Πύρρος γίνεται κυρίαρχος ολόκληρης της Θεσσαλίας και Μακεδονίας. Αποδεχόμενος την πρόσκληση του Κλεωνύμου να βοηθήσει να αποκτήσει το θρόνο της Σπάρτης, εκστράτευσε στην Πελοπόννησο. Εκεί, στο Άργος, σε νυχτερινή οδομαχία προσπαθώντας να εκπορθήσει την πόλη δέχτηκε από μια γυναίκα δυνατό κτύπημα με κεραμίδι στο κεφάλι όπου μετά στρατιώτης του Αντίγονου τον αναγνώρισε και του απέκοψε το κεφάλι.

Μετά το θάνατο του Πύρρου, γνωστού ως "Αετού της Ηπείρου" αναδιπλώθηκαν και τα φτερά της Ηπείρου και θα περάσουν πολλά χρόνια για την ξαναζωντανέψει το δεσποτάτο της Ηπείρου.


Μετά το Θάνατο του Πύρρου, επικράτησε ανωμαλία, αντιπαλότητες και επαναστάσεις. Στη διαμάχη Ρωμαίων - Μακεδόνων, η Ήπειρος ισοπεδώνεται (καταστρέφονται 70 πόλεις και 150.000 Ηπειρώτες οδηγούνται σκλάβοι στη Ρώμη). Η σύγκρουση έληξε με την ανακήρυξη δημοκρατίας που επέζησε μέχρι το 167 π.Χ. Μετά την κατάκτηση από τους Ρωμαίους, η Ήπειρος αποτέλεσε τμήμα της Μακεδονικής Επαρχίας και λεηλατήθηκε για δεύτερη φορά το 88 π.Χ. από θρακικά στρατεύματα. Κατά την ρωμαϊκή κυριαρχία, η περιοχή αποτελεί πεδίο συγκρούσεων ρωμαϊκών στρατευμάτων, με αποτέλεσμα – όπως περιγράφει ο Στράβων- η ύπαιθρος να ερημώσει και πολλά οχυρά και πόλεις να εγκαταλειφθούν.

Με την ίδρυση της Νικόπολης από τον Αύγουστο, στην πόλη μεταφέρονται κάτοικοι από μια μεγάλη ακτίνα της περιοχής, επιτείνοντας ακόμα περισσότερο την ερήμωση της υπαίθρου. Κατά τη διανομή των επαρχιών που πραγματοποιεί ο Αύγουστος το 27 π.Χ., η παλαιά Ήπειρος διχοτομείται: το βόρειο τμήμα είναι προσαρτημένο στην επαρχία Μακεδονίας, η οποία διαθέτει εκτεταμένο άνοιγμα προς το Αδριατικό Πέλαγος με τους λιμένες του Δυρραχίου και της Απολλωνίας, ενώ το νότιο τμήμα υπάγεται στην επαρχία της Αχαΐας.

Έτσι λοιπόν με τον Πύρρο. Τον Αετό της Ηπείρου. Που ζήλεψε τη δόξα του μακρινού του εξαδέλφου, του Αλέξανδρου, και θέλησε να γίνει κι αυτός Μεγάλος! Έτσι δεν αρκέστηκε στο θρόνο της Ηπείρου. Και βουλήθηκε να κατακτήσει και το Λάτιο. Μα άλλα ήθελε αυτός και άλλα του έγραφε η μοίρα. Ακόμη και οι πρώτες νίκες του εναντίον των Ρωμαίων κατέληξαν ... πύρρειες. Τόσες ήταν οι απώλειες στις μάχες που κάλλιο να ήταν ο χαμένος παρά ο νικητής.

Κι αργότερα τα ίδια τον περίμεναν και εντός Ελλάδας. Πήγε για μαλλί στην Πελοπόννησο και βγήκε όχι κουρεμένος μα αποκεφαλισμένος. Από ένα κεραμίδι. Άκουσον άκουσον. Κοτζάμ βασιλέας και την πάτησε από ένα κεραμίδι που του πέταξε μια γριά και τον βρήκε στο δοξαπατρί ή το αντίστοιχον τέλος πάντων καίριο σημείο κατά την αρχαιοελληνική παράδοση.

Και ναι μεν τα κακάρωσε ο Πύρρος αλλά τη δική του λαιμαργία την πλήρωσε μετά η Ήπειρος. Όταν έφτασαν οι σιδερόφραχτες λεγεώνες του Αιμίλιου Παύλου και ξεκλήρισαν 70 πόλεις σε ένα 24ωρο. Πέτρα πάνω στην πέτρα δεν άφησαν οι Ρωμαίοι. Εκδικούμενοι όσα ο Πύρρος θέλησε να κάνει στη δική τους πατρίδα.

Φαίνεται δε ότι την πύρρεια τύχη του Πύρρου την κληρονόμησε και το όνομά του. Και μέχρι τις μέρες μας. Που είδαμε τον άλλοτε αετό της ελληνικής περηφάνιας και συνονόματο του αρχαίου βασιλιά να δίνει μια κλοτσιά και να γκρεμίζει μονάχος του το θρύλο του. Αυτός που κάποτε δήλωνε:

«Σίγουρα μια τέτοια πρόταση θα ήταν τιμητική. Αλλά δεν είμαι έτοιμος και δεν έχω βλέψεις πολιτικές. Ένας Ολυμπιονίκης δεν μπορεί να ανήκει ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στη Νέα Δημοκρατία. Ανήκει στον ελληνικό λαό. Άλλωστε εγώ έμαθα να σηκώνω ψηλά τη σημαία της Ελλάδας κι όχι τη σημαία κάποιου κόμματος».

Το Σεπτέμβρη του 2009 αυτά. Τώρα όμως ο πάλαι ποτέ χρυσός μας ολυμπιονίκης όχι μόνο άρπαξε κομματική σημαία αλλά ασμένως αποδέχτηκε και την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο.

Να μη γνωρίζει την ιστορία του ονόματός του, απίθανο. Ποιος ξέρει λοιπόν; Ίσως του ήρθε η όρεξη να το δικαιώσει και να γευτεί κι αυτός πύρρεια νίκη τι σημαίνει...

Κι απορώ και με εκείνους που τον διάλεξαν να τον ... χαντακώσουν. Τι πίστεψαν; Πως έτσι θα ξεγελαστεί ο Έλληνας και θα τους δώσει ψήφους; Ή πως ο Πύρρος θα καταφέρει να σηκώσει όλα όσα τους βαραίνουν σαν που κάποτε σήκωνε τη μπάρα; Στο κάτω κάτω δεν είναι και τόσο μακρινό το 2004. Τότε που ο εξαντλημένος και γερασμένος αθλητής λύγισε και κατέρρευσε από το δυσανάλογο με τις δυνάμεις του βάρος. Και μοιάζει τώρα να συνεχίζει τον κατήφορο τρεκλίζοντας. Τη θλιβερή πορεία από τα ψηλά στα χαμηλά. Μια κεραμίδα που δεν την πέταξε καμιά γριά. Πάρεξ ο ίδιος με τα χεράκια του και την απόφασή του να αφήσει τη σημαία της Ελλάδας και να πιάσει την κομματική. Κρίμα...
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή


 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης