ΧΑΡΙΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Και όμως η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί...

Πήγαινε κάτω

Και όμως η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί... Empty Και όμως η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί...

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Δευ Απρ 15, 2013 6:33 pm

Νέοι και Αυτοκτονία

H εφηβεία είναι μία περίοδος που χαρακτηρίζεται από δραματικές αλλαγές. Η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία μπορεί να είναι περίπλοκη και δύσκολη. Οι νέοι συχνά νιώθουν τεράστια πίεση προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σχολείου, της οικογένειας και των κοινωνικών ομάδων. Ταυτόχρονα, δεν διαθέτουν την πείρα ώστε να αντιληφθούν ότι οι δύσκολες καταστάσεις δε διαρκούν για πάντα. Προβλήματα ψυχικής υγείας που συνήθως εμφανίζονται στους ενήλικες, όπως είναι η κατάθλιψη, μπορούν να εμφανισθούν και στα νέα παιδιά. Κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες ή συνδυασμός τους, μπορεί να αποτελέσει πηγή πόνου και για να ανακουφιστούν να αναζητήσουν ως λύση την αυτοκτονία. Στις αναπτυγμένες χώρες, η αυτοκτονία αποτελεί τη δεύτερη κυριότερη αιτία θανάτου στους νέους ανθρώπους μετά τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Οι περισσότεροι είναι απρόθυμοι ακόμα και να το συζητήσουν. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο στίγμα, στην ενοχή ή στην ντροπή που περιβάλλει το ζήτημα της αυτοκτονίας. Δυστυχώς, αυτή η παράδοση της σιωπής διαιωνίζει επιβλαβείς μύθους και συνήθειες. Μπορεί επίσης να εμποδίσει τους ανθρώπους να μιλήσουν ανοιχτά όσον αφορά τον πόνο που νιώθουν ή τη βοήθεια που χρειάζονται.

Η αυτοκτονία μπορεί να εμφανιστεί ως μία παρορμητική πράξη. Αλλά είναι μία περίπλοκη διαδικασία που κάποιος μπορεί να το σκέφτεται καιρό πριν προβεί στην πράξη αυτή. Εκτιμάται ότι 8 στους 10 ανθρώπους που κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας ή αυτοκτονούν σιωπούν ή κάνουν μικρή αναφορά στα σχέδιά τους. Συχνά, αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια απευθύνονται σε κάποιο φίλο τους.

Η αναγνώριση των προειδοποιητικών ενδείξεων είναι το πρώτο βήμα, η γνώση του χειρισμού αυτών των πληροφοριών αποτελεί το δεύτερο βήμα. Η αυτοκτονία αποτελούσε ένα απαγορευμένο θέμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ακόμη και μέχρι σήμερα παραμένει δύσκολο σε πολλούς ανθρώπους ακόμα και να το συζητήσουν. Όμως, αν μπορείς να μιλήσεις για την αυτοκτονία μπορείς να σώσεις και ζωές. Η πληροφόρηση αποτελεί το πρώτο βήμα στη διαδικασία της επικοινωνίας. Η αυτοκτονία είναι κάτι σαν απόδραση. Κάποιος που σκέφτεται να αυτοκτονήσει βιώνει τόσο έντονο πόνο που νιώθει ότι μόνο με το θάνατο θα πάψει να τον βιώνει.

Κάποιοι Μύθοι που Αφορούν την Αυτοκτονία

Μύθος: Οι νέοι άνθρωποι σπάνια σκέφτονται την αυτοκτονία.

Πραγματικότητα: Οι έφηβοι και η αυτοκτονία συνδέεται στενότερα απ’ ότι πιστεύουν οι ενήλικες. Σε έρευνα μεταξύ 15.000 μαθητών από 7 έως 12 ετών στη Βρετανική Κολομβία, ένα ποσοστό 34% των μαθητών γνώριζε κάποιον που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει ή αυτοκτόνησε, ένα 16% είχε σκεφτεί σοβαρά την αυτοκτονία, ένα 14% είχε σκεφτεί κάποιο αυτοκτονικό σχέδιο, ένα 7% είχε κάνει κάποια απόπειρα αυτοκτονίας και ένα 2% είχε χρειαστεί ιατρική παρακολούθηση εξαιτίας κάποιας απόπειρας τους.

Μύθος: Η συζήτηση για την αυτοκτονία κάνει ένα νέο άτομο να σκεφθεί ή το προτρέπει σκεφτεί την αυτοκτονία ως λύση στα προβλήματά του.

Πραγματικότητα: Η ήρεμη συζήτηση για την αυτοκτονία, χωρίς φόβο ή κριτική μπορεί να ανακουφίσει κάποιον που νιώθει τρομερά απομονωμένος. Η θέληση να ακούσεις δείχνει ειλικρινές ενδιαφέρον, η ενθάρρυνση κάποιου να μιλήσει για τα αυτοκτονικά του συναισθήματα μπορεί να μειώσει το ρίσκο της απόπειρας.

Μύθος: Η αυτοκτονία είναι ξαφνική και απρόβλεπτη.

Πραγματικότητα: Η αυτοκτονία τις περισσότερες φορές είναι μία διαδικασία και όχι ένα γεγονός. Οκτώ στους δέκα ανθρώπους που αυτοκτονούν δίνουν κάποιες λίγες ή και αρκετές ενδείξεις των προθέσεών τους.

Μύθος: Οι αυτοκτονικοί νέοι επιδιώκουν απλά την προσοχή ή προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους άλλους.

Πραγματικότητα: Οι προσπάθειες χειραγώγησης ή τραβήγματος της προσοχής αποτελούν πάντα αιτίες ανησυχίας. Είναι δύσκολο να διαχωρίσεις αν ένας νέος διατρέχει κίνδυνο αυτοκτονίας. Όλες οι απειλές για αυτοκτονία πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψιν.

Μύθος: Οι αυτοκτονικοί είναι αποφασισμένοι να πεθάνουν.

Πραγματικότητα: Οι αυτοκτονικοί νέοι νιώθουν πόνο. Δε επιθυμούν απαραίτητα να πεθάνουν, επιθυμούν να απαλλαγούν από τον πόνο τους. Εάν η ικανότητα τους να διαχειριστούν τον πόνο τους φτάσει στα όρια της ή αν παρουσιαστούν προβλήματα σε συνδυασμό με κάποια ψυχική ασθένεια, μπορεί να σκεφτούν ότι ο θάνατος είναι ο μόνος τρόπος για να λυτρωθούν.

Μύθος: Ένα αυτοκτονικό άτομο βρίσκεται πάντα σε κίνδυνο.

Πραγματικότητα: Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται την αυτοκτονία κάποια στιγμή στη ζωή τους. Η επιθυμία τους αυτή να αποδράσουν από τον πόνο είναι δυνατό να ανακουφιστεί αν απαλλαγούν από το πρόβλημα ή την πίεση. Μπορεί να βοηθήσει η γνώση αποτελεσματικών τεχνικών διαχείρισης στρεσογόνων καταστάσεων.

Ποιες είναι οι ενδείξεις

Οι περισσότεροι από αυτούς που σκέφτονται την αυτοκτονία δεν έχουν αποφασίσει να πεθάνουν. Ταλαντεύονται αν θέλουν να ζήσουν ή να πεθάνουν, έτσι συνήθως διατρέχουν κινδύνους και αφήνουν κάποιον άλλον να τους σώσει. Οι προειδοποιητικές ενδείξεις μπορεί να είναι ο τρόπος που ζητούν βοήθεια ή ο τρόπος που αποφεύγουν τη σοβαρότητα της κατάστασής τους και μπορεί να είναι ανεπαίσθητα. Μπορεί επίσης να είναι τόσο εμφανή όσο και η φράση “Δε θα με ξαναδεις”.

Στη συνέχεια καταγράφονται ορισμένες προειδοποιητικές ενδείξεις:

ξαφνική μεταβολή της συμπεριφοράς (είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο)
απόσυρση από φίλους και δραστηριότητες
έλλειψη ενδιαφέροντος
αυξημένη χρήση αλκοόλ ή άλλων ουσιών
πρόσφατη απώλεια κάποιου φίλου, οικογενειακού μέλους ή γονιού, ειδικά αν ο θάνατος προήλθε από αυτοκτονία
αντιφατικά συναισθήματα ή αίσθημα ντροπής όσον αφορά την ομοφυλοφιλία ή την ετεροφυλία
εναλλαγές στη διάθεση, συναισθηματικές εκρήξεις, υψηλό επίπεδο ευερεθιστότητας ή θυμού
αισθήματα απελπισίας
ενασχόληση με την ιδέα του θανάτου, το μοίρασμα αντικειμένων μεγάλης αξίας
αναφορές στην αυτοκτονία όπως π.χ. “κανένας δεν ενδιαφέρεται αν ζω ή αν πεθαίνω”
η κατάστρωση κάποιου σχεδίου ή η ανάληψη αυξημένου κινδύνου
το γράψιμο ή ο σχεδιασμός της αυτοκτονίας (σε ένα ημερολόγιο για παράδειγμα)
η αναγνώριση των ανθρώπων που αυτοκτόνησαν ως ήρωες

Θυμηθείτε, δεν υπάρχει οριστικός κατάλογος για τα προειδοποιητικά σημάδια. Μπορεί να είναι σωστό να ανησυχούμε για κάποιον απλά επειδή η συμπεριφορά του δε συμβαδίζει με τον χαρακτήρα του. Οι ξαφνικές μεταβολές στις στάσεις ή στις πράξεις μπορεί να αποτελούν προειδοποιητικές ενδείξεις για πιθανά προβλήματα.

Τι μπορείτε να κάνετε

Ο μόνος που μπορεί να σταματήσει κάποιον να σκέφτεται την αυτοκτονία είναι ένα αυτοκτονικό άτομο. Όμως μπορείτε και εσείς να τον βοηθήσετε να ξανασκεφτεί το πρόβλημα και να αναζητήσει άλλες λύσεις. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να ακούς τον άλλον. Πάρετε τον φίλο σας στα σοβαρά.

Εκείνοι που μοιράζονται τα αυτοκτονικά τους σχέδια συχνά ζητούν εχεμύθεια από τους φίλους τους. Όμως ταυτόχρονα ελπίζουν ότι οι φίλοι τους θα τους αποτρέψουν και θα τους προσφέρουν βοήθεια. Όταν μία ζωή κινδυνεύει, παρακλήσεις για εμπιστοσύνη και εχεμύθεια πρέπει να αγνοούνται.

Μη φοβάστε να είστε ο πρώτος που θα μιλήσει για την αυτοκτονία. Η ανοικτή συζήτηση για την αυτοκτονία δεν αυξάνει τον κίνδυνο. Ρωτήστε το φίλο σας αν είναι αυτοκτονικός. Το να θέσεις το ζήτημα ανοιχτά μπορεί να φέρει ανακούφιση.

Μπορείς να βοηθήσεις όταν:

ακούς πραγματικά, χωρίς να κρίνεις ή να προκαλείς ή να δείχνεις θυμωμένος ή σοκαρισμένος
βρεις τρόπους να σπάσεις τη σιωπή και τη μυστικότητα
ρωτάς αν έχουν κάνει κάποιο σχέδιο ή κάποια προηγούμενη απόπειρα
τους βοηθήσεις να βρουν τρόπους να ελαττωθεί ο πόνος τους
τους βοηθήσεις να δουν θετικά στοιχεία στο μέλλον τους
τους καθοδηγήσεις να βρουν πηγές βοήθειας το συντομότερο δυνατό, όπως κάποιο σύμβουλος ή κάποιο έμπιστο ενήλικας ή ειδικές τηλεφωνικές γραμμές όπως το 1018

Κανένας δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των άλλων. Όμως η συμπάθεια και η υποστήριξη μπορούν να βοηθήσουν, αν γνωρίζουμε ότι κάποιος έχει αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα και έχει επιζήσει μπορούμε να βοηθήσουμε ένα αυτοκτονικό άτομο να δει κάποιο φως στο σκοτάδι.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΑΠΟ

http://www.klimaka.org.gr
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Και όμως η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί... Empty Απ: Και όμως η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί...

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Δευ Απρ 15, 2013 6:47 pm

Με ένα απλό πάτημα στη μηχανή αναζήτησης της google μπορείς σήμερα να βρεις οδηγίες για το θέμα της αυτοκτονίας όπως και οι παραπάνω. Και είναι πραγματικά εξοργιστικό να ακούς εκ των υστέρων πως επί μήνες ένα νέο παιδί έλεγε δεξιά και αριστερά πως θα αυτοκτονήσει και κανείς δεν έκανε τίποτε για να προλάβει το κακό.

Κανείς επίσης δεν έλαβε σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις του. Ούτε και υποψιάστηκαν πως το πλέον επικίνδυνο διάστημα για να τις υλοποιήσει θα είναι λίγο καιρό πριν τις εξετάσεις κι όταν το άγχος θα έχει φτάσει στα ύψη.

Η τραγική ειρωνεία είναι που αυτή τη χρονιά στην πόλη λειτουργούσε και συμβουλευτικός σταθμός νέων. Σκέφτηκε κανείς να τον ενημερώσει; Αποτάνθηκε εκεί για βοήθεια;

Από τη μεριά του βέβαια ο σταθμός έκανε τα αδύνατα δυνατά για να κάμει αισθητή την παρουσία του στην πόλη. Σεμινάρια επί σεμιναρίων για τους εκπαιδευτικούς, ημερίδες στο ΠΑΝΘΕΟ. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε την ύπαρξη του σταθμού;

Από το υλικό ενός τέτοιου σταθμού εντόπισα κι εγώ την ύπαρξη της Κλίμακας, που ειδικεύεται σε θέματα αυτοκτονίας. Διαθέτει μάλιστα και τετραψήφιο αριθμό που μπορεί κανείς να καλέσει για θέματα σχετικά με την αυτοκτονία... το 1018!
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Και όμως η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί... Empty Απ: Και όμως η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί...

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Δευ Απρ 15, 2013 6:59 pm

Φορέας Ανάπτυξης Ανθρώπινου και Κοινωνικού Κεφαλαίου

ΓΡΑΜΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

1018


Δεν επιτρέπεται να συνεχίσουμε να είμαστε παθητικοί αποδέκτες ειδήσεων...

«Η Ελλάδα της κρίσης και της απόγνωσης» αντιμετωπίζει τις αυτοκτονίες ως «διαμαρτυρία για την επιδείνωση της οικονομικής κρίσης», ως «αντίδραση στα σκληρά μέτρα λιτότητας», από «ανθρώπους που αρνούνται να ψάξουν για φαγητό στα σκουπίδια».

Η αύξηση των αυτοκτονιών δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της κοινωνικοοικονομικής κρίσης που πλήττει τον ελληνικό πληθυσμό. Δεν είναι μόνο αποτέλεσμα μίας ψυχικής ασθένειας που δε ρυθμίστηκε επιτυχώς. Είναι, επίσης, αποτέλεσμα του εφησυχασμού, της ενοχής και του φόβου να αναγνωρίσουμε τι συμβαίνει δίπλα μας.

Να αναγνωρίσουμε όλα εκείνα τα προειδοποιητικά σημάδια που «εκπέμπει» ένας άνθρωπος που σκέφτεται να αυτοκτονήσει.

Η ενεργοποίηση των οικείων, συγγενών και φίλων του εν δυνάμει αυτόχειρα μπορεί πραγματικά να αποβεί σωτήρια. Σε μία περίοδο κατά την οποία η αυτοκτονία τείνει να καταστεί «κουλτούρα», η γνώση και αναγνώριση των προειδοποιητικών σημείων και συμπτωμάτων μπορεί να σώσει ζωές.

Δεν επιτρέπεται να συνεχίσουμε να είμαστε παθητικοί αποδέκτες ειδήσεων για αυτοκτονίες και «τραγικά τέλη». Δεν επιτρέπεται, όχι μόνο σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, αλλά και ως μία ένδειξη αφύπνισης και ουσιαστικής
αλληλεγγύης απέναντι στο διπλανό, φίλο, συγγενή, οικείο που βιώνει την απογοήτευση και την απελπισία. Όσο οι κρατικές δομές υστερούν, όσο οι συνθήκες δυσχεραίνονται, οφείλουμε να επαγρυπνούμε ουσιαστικά, συνειδητά και συναισθηματικά ως μέλη μίας κοινωνικής δομής που απαιτεί την αντιμετώπιση όλων αυτών των αδυναμιών.

Η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί

.Οι άνθρωποι που σκέφτονται να αυτοκτονήσουν δίνουν στο περιβάλλον τους κάποια «προειδοποιητικά σημάδια».

Αν η οικογένεια και οι φίλοι μπορούν να τα αναγνωρίσουν και ζητήσουν εγκαίρως βοήθεια, μπορεί να σωθεί μια ζωή. Τέτοια σημάδια είναι:

Μελαγχολία, κλάμα
Άγχος, αγωνία
Απώλεια ενδιαφερόντων
Απόσυρση, απομόνωση
Θυμός, ευερεθιστότητα
Δυσκολία στις σχέσεις με τους άλλους
Πεσμένες επιδόσεις στην εργασία ή στο σχολείο
Αϋπνία ή υπνηλία
Αυξημένη ή μειωμένη όρεξη για φαγητό (με αντί
στοιχη απώλεια ή αύξηση βάρους)
Κατάχρηση αλκοόλ ή φαρμάκων
Ενοχή, απαισιοδοξία, απελπισία
Έντονες εναλλαγές διάθεσης
Συμπεριφορές υψηλού κινδύνου που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε θάνατο (π.χ. γρήγορη οδήγηση, παραβίαση κόκκινου σηματοδότη κ.λπ.)
Απόκτηση αντικειμένων που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως θανατηφόρα μέσα (όπλο, μεγάλες ποσότητες φαρμάκων, δηλητηρίων κ.λπ.)
Τακτοποίηση κληρονομικών και οικονομικών υποθέσεων, σύνταξη διαθήκης
Άλλες αποχαιρετιστήριες συμπεριφορές (π.χ. χαρίζει τα προσωπικά του αντικείμενα)

Πολλές φορές μιλούν ανοιχτά για το θάνατο και την αυτοκτονία ή μπορεί να αναφέρονται με έμμεσο τρόπο («θα ήσασταν καλύτερα χωρίς εμένα», «δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσω» κλπ). Μπορεί να νιώθουν ενοχή ή ντροπή γι αυτό που τους συμβαίνει, να νιώθουν ανάξιοι, αδύναμοι ή αποτυχημένοι.

Η ΚΛΙΜΑΚΑ λειτουργεί την Τηλεφωνική Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία με το νούμερο 1018.

Η Γραμμή λειτουργεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. Δέχεται κλήσεις από όλα τα μέρη της Ελλάδας, από κινητό ή σταθερό τηλέφωνο. Απευθύνεται σε ανθρώπους που σκέφτονται να κάνουν κακό στον εαυτό τους, που έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας στο παρελθόν ή που ανησυχούν για κάποιο δικό τους άνθρωπο.

Στη Γραμμή απαντούν εξειδικευμένοι ψυχίατροι και ψυχολόγοι.


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΑΠΟ

http://www.klimaka.org.gr
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή

- Παρόμοια θέματα

 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης