ΧΑΡΙΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963

Πήγαινε κάτω

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963 Empty ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Σαβ Μάης 18, 2013 12:33 pm

Παύλου Παπανότη, συνταξιούχου εκπαιδευτικού.

Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963 %25CE%2595%25CE%25A0%25CE%2599%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A3%25CE%2597%25201963

May 14, 2013 · by chronontoulapo

Κατά τον τελευταίο χρόνο οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στα μέσα μαζικής μεταφοράς και των ναυτεργατών τερματίστηκαν με την εφαρμογή του μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης. Τώρα ήρθε η σειρά των καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να επιστρατευτούν, γιατί τα συνδικαλιστικά τους όργανα εξέφρασαν την πρόθεση να απεργήσει ο κλάδος κατά τη διάρκεια των Πανελλαδικών εξετάσεων. Ανάλογες καταστάσεις με αυτές που βιώνουμε σήμερα βίωσε η ελληνική κοινωνία πριν από πενήντα χρόνια.

Τη 19η Ιανουαρίου 1963 τριάντα δύο χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές κήρυξαν απεργία διαρκείας διεκδικώντας αύξηση των αποδοχών τους και τη λήψη μέτρων για την αναβάθμιση της στοιχειώδους και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή προσπάθησε αρχικά να διασπάσει τους απεργούς, για να εκφυλιστεί η κινητοποίησή τους. Οι προσπάθειές της όμως απέτυχαν. Έτσι μετά από είκοσι ημέρες (την 7ηΦεβρουαρίου 1963) ελήφθη η κυβερνητική απόφαση για πολιτική επιστράτευση των απεργών. Εκδόθηκε έκτακτο φύλλο της «Εφημερίδας της Κυβερνήσεως», στο οποίο περιελήφθη η υπΆ αριθ. 1004/5-2-1963 απόφαση του τότε πρωθυπουργού. ΣΆ αυτή αναφερόταν: «Έχοντες υπΆ όψιν: 1. τας διατάξεις του άρθρου 2 του Α. Ν. 1984/1939 ως συνεπληρώθη διά του άρθρου 1 του Α. Ν. 450/ 1945 και 2. έγγραφον του υφυπουργού Εσωτερικών, καθΆ ο συνεπεία της απεργίας των εκπαιδευτικών λειτουργών απειλείται διατάραξις της κοινωνικής και κρατικής ζωής της χώρας, παρέχομεν την έγκρισιν προς τον υπουργόν Εθνικής παιδείας και Θρησκευμάτων όπως προέλθη εις πολιτικήν επιστράτευσιν των λειτουργών μέσης και στοιχειώδους εκπαιδεύσεως».

Στο ίδιο φύλλο της «Εφημερίδας της Κυβερνήσεως» δημοσιεύτηκαν και οι υπΆ αριθ. 14773 και 14792/7-2-1963 αποφάσεις του τότε υπουργού Παιδείας Κασιμάτη, με τις οποίες ρυθμίζονταν διάφορα διαδικαστικά θέματα για την πολιτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών και για το χρόνο διεξαγωγής των γραπτών διαγωνισμών του πρώτου και του δεύτερου εξαμήνου.

Έτσι από τις κατά τόπους αρχές Χωροφυλακής επιδόθηκαν στους απεργούς δάσκαλους και καθηγητές ατομικές προσκλήσεις πολιτικής επιστρατεύσεως, με τις οποίες εντέλλονταν να παρουσιαστούν στις θέσεις τους την 8η πρωινή της Παρασκευής 8 Φεβρουαρίου.

Την κυβερνητική απόφαση την καταδίκασε η ευρύτερη εκπαιδευτική αλλά και η δημοσιοϋπαλληλική κοινότητα. Φοιτητικοί σύλλογοι του πανεπιστημίου Αθηνών οργάνωσαν διαδηλώσεις, για να συμπαρασταθούν στους επιστρατευμένους, ενώ εκπρόσωποι της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με δηλώσεις τους αποδοκίμασαν τον κυβερνητικό αυταρχισμό.

Ακόμα σύσσωμη η Αντιπολίτευση καταδίκασε τη ληφθείσα απόφαση. Είναι ενδεικτική η δήλωση του αρχηγού της Ενώσεως Κέντρου Γ. Παπανδρέου:

«Η κυβέρνησις της Ε.Ρ.Ε. πρέπει να εντρέπεται διά την νίκην της. Με τον εκβιασμόν, ο οποίος ησκήθη, επιστρέφουν εις τα σχολεία τα σώματα των εκπαιδευτικών, αλλΆ αι ψυχαί δεν επιστρέφουν. Και χωρίς ψυχήν δεν υπάρχει εκπαίδευσις».

Η ελάσσων αντιπολίτευση ήταν πιο καυστική. Ο ηγέτης της Ε.Δ.Α. Ηλίας Ηλιού σε συνεδρίαση της Βουλής στηλίτευσε την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, γιατί έκανε χρήση ενός νόμου της μεταξικής δικτατορίας (= του Α.Ν. 1984/1939) (εφημερίδες ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, φύλλα της 8ης Φεβρουαρίου 1963).

Αντί επιλόγου. Οι κυβερνητικές αποφάσεις που λήφθηκαν το 1963 και το 2013 για πολιτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών παρουσιάζουν μια ουσιώδη διαφορά. Το 1963 η απόφαση ελήφθη ένα εικοσαήμερο μετά την κήρυξη της απεργίας τους. Σήμερα αντίθετα ελήφθη πριν ακόμα αποφασισθεί από τα συνδικαλιστικά τους όργανα η απεργιακή κινητοποίησή τους. Συνεπώς έχει προληπτικό κι όχι κατασταλτικό χαρακτήρα. Όσο κι αν αναδίφησα σε φύλλα εφημερίδων κατά το παρελθόν δεν βρήκα ανάλογο παράδειγμα προληπτικής πολιτικής επιστράτευσης. Θα πει βέβαια κάποιος ότι σε όλα τα ζητήματα υπάρχει μια αρχή.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΑΠΟ http://chronontoulapo.wordpress.com/
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963 Empty Απ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Σαβ Μάης 18, 2013 7:29 pm

Αναπόφευκτες οι συγκρίσεις με το θλιβερό σήμερα.

Παράδειγμα: Τότε είχαν κατεβεί μαζί στην απεργία δάσκαλοι και καθηγητές. Τώρα η ΔΟΕ κατάφερε με προσχήματα και τερτίπια να μείνει απέξω απ' το χορό και να λέει τραγούδια για δήθεν απεργιακή συμπόρευση αλλά με την εξής προϋπόθεση:

Η απόφαση για απεργιακή συμπόρευση θα ενεργοποιηθεί αυτόματα μόλις η ΟΛΜΕ καλέσει τα μέλη της να σπάσουν στην πράξη την επιστράτευση!

http://www.doe.gr/index.php?categoryid=17&p2_articleid=10010

Για φαντάσου! Οι υπερεπαναστάτες της ΔΟΕ τι βρήκαν να πουν! Πως πρέπει πρώτα οι καθηγητές να βάλουν το κεφάλι τους στην γκιλοτίνα και μετά να ξεκινήσει απεργία η ΔΟΕ!

Η τραγική αλήθεια είναι πως το ΔΣ της ΔΟΕ δεν τόλμησε να κηρύξει απεργία! Δική της απεργία και απεργία διαρκείας. Κι ας είναι κοινά τα προβλήματα και τεράστια.

Προτίμησε να κρυφτεί πίσω από την ΑΔΕΔΥ που έκανε το άλλο αμίμητο, κήρυξη απεργίας την Τρίτη, 14/5, αντί την Παρασκευή, 17/5, που ζητούσε η ΟΛΜΕ.

http://www.doe.gr/index.php?categoryid=73&p2_articleid=10005

κήρυξη 24ωρης Πανελλαδικής απεργίας, αύριο, Τρίτη, 14 Μαΐου 2013, σε όλο το Δημόσιο Τομέα, με αιχμή τα θέματα της παιδείας. Στο πλαίσιο της απεργιακής κινητοποίησης θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 10.00 π.μ.

http://olme-attik.att.sch.gr/new/?p=4992

Η ΟΛΜΕ καταγγέλλει σε όλους τους εργαζόμενους και στον ελληνικό λαό την άρνηση της πλειοψηφίας που διαμορφώθηκε στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ να δεχτεί την πρότασή μας για κήρυξη πανδημοσιοϋπαλληλικής απεργίας την Παρασκευή, 17-5. Η άρνηση αυτή της ΑΔΕΔΥ αντικειμενικά δίνει χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση να περάσει την καταστολή ενάντια στον κλάδο μας.

Κι έχουμε τώρα και το ΠΑΜΕ να λοιδορεί την ΟΛΜΕ για απεργοσπασία, γιατί δε δέχτηκε να λάβει μέρος στην ξεπουλημένη αυτή απεργία και την κατήγγειλε και ανοιχτά ως πισώπλατο μαχαίρωμα.

Το παλιό τραγουδάκι, διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις, γίνεται επίκαιρο πάλι.


Κατάλαβες, συνάδελφε; Όποιος δεν υπακούει στις ξεπουλημένες ηγεσίες των συνδικάτων είναι απεργοσπάστης! Αυτή την παράλογη λογική πουλάει σήμερα το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ που το καθοδηγεί. Χολή έσταζε και ο χτεσινός Ριζοσπάστης σε βάρος της ΟΛΜΕ.

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7442275

Ταυτόχρονα είχαν προτείνει (σ.σ. εννοούν ότι το ΠΑΜΕ προτείνει) και 24ωρη απεργία για την Τρίτη 14 Μάη ως πρώτη και άμεση απάντηση στην επιστράτευση, πρόταση που τελικά έγινε αποδεκτή και που η "Αυτόνομη Παρέμβαση" και οι "Παρεμβάσεις" (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) όχι μόνο καταψήφισαν αλλά οργάνωσαν και απεργοσπασία για τη συγκεκριμένη απεργία πρωτοστατώντας και στηρίζοντας την πρωτοφανή απεργοσπαστική απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΠΑΣΚ).

Στη μοναδική απεργία που τελικά προκηρύχθηκε και υλοποιήθηκε ως απάντηση στην επιστράτευση των εκπαιδευτικών οι συνδικαλιστές της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ήταν απεργοσπάστες!

Ποια αριστερά του 1963; Που ήταν κατά τον εκλεκτό συνταξιούχο συνάδελφο, τον κ. Παπανότη, πιο καυστική από την αξιωματική αντιπολίτευση...

Μισό αιώνα μετά η αριστερά είναι χίλια κομμάτια που το ένα ορμάει να κατασπαράξει το άλλο και εύλογα έχει χάσει τον μπούσουλα, αδυνατώντας να διαδραματίσει τον υποτιθέμενο ρόλο της ως πρωτοπορίας του κινήματος και προτιμώντας να κυνηγάει τα πρωτεία της αριστεράς.

Ειδικά ο χώρος του άλλοτε επίσημου αρχηγού της αριστεράς, του ΚΚΕ, σέρνεται πίσω από το κίνημα ως ουρά και το χειρότερο είναι που προσπαθεί να φρενάρει την όποια πρωτοβουλία για να μη φανεί η δική της γύμνια και αδράνεια και πάρει πόντους είτε ο ΣΥΡΙΖΑ είτε κάποιο άλλο κόμμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Δείτε για παράδειγμα πόσο λυσσαλέα τα βάζει ο Ριζοσπάστης με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μη διστάζοντας να ταυτίσει τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ με το κόμμα αυτό αν και είναι γνωστό πως στις Παρεμβάσεις συμμετέχουν συνάδελφοι από τον ευρύτερο χώρο της αριστεράς ακόμη και ανένταχτοι κομματικά όπως η αφεντιά μου. Με ποιο δικαίωμα λοιπόν ο Ριζοσπάστης μας βαφτίζει συλλήβδην όσους συνεργαζόμαστε με τις Παρεμβάσεις ως μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Είναι όμως και το άλλο:

Όταν το ΠΑΜΕ από την αρχή τάχθηκε κατά της απεργίας των καθηγητών μέσα στις εξετάσεις, τι θέλει τώρα και μιλάει; Από πίτα που δε θέλεις τι σε νοιάζει κι αν καεί;

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7423566&publDate=3/5/2013

Με μοχλό πίεσης τις εξετάσεις, όχι μόνο δεν ανοίγουν δρόμο για τη συμμαχία με τους εργαζόμενους γονείς και τους μαθητές, αλλά στρώνουν το έδαφος στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, ώστε να απομονώσει και να τσακίσει τον κλάδο.

Αυτά έλεγε το ΠΑΜΕ στις 3 Μαΐου. Προσπαθώντας βέβαια και τότε να καλύψει την άρνηση για απεργία στις εξετάσεις με διάφορες σάλτσες περί αναγκαίων προϋποθέσεων για να μην τσακιστεί το κίνημα!

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7423566&publDate=3/5/2013

3. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε αντίθετοι σε καμιά μορφή πάλης και ως εκ τούτου δεν είμαστε αντίθετοι ούτε με την απεργία στις εξετάσεις, αρκεί η εκάστοτε μορφή πάλης να συνδέεται με προϋποθέσεις για την επιτυχία του αγώνα.

Και τέτοιες προϋποθέσεις επιτυχίας κατά τη γνώμη μας είναι:

Η οργάνωση, ο σχεδιασμός του αγώνα με αιτήματα και στόχους πάλης που να εξασφαλίζουν την ενότητα του κλάδου, τη μαζική συμμετοχή στην απεργία, αν είναι δυνατόν από τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών.

Αιτήματα, πλαίσιο και προσανατολισμός πάλης που θα συμβάλλει στη συμμαχία, στον κοινό αγώνα με εργαζόμενους γονείς, μαθητές, με τους άλλους κλάδους των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Αγώνας και σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική, την εξουσία των τραπεζιτών και των βιομηχάνων, της τρόικας και της ΕΕ, σύνδεση της καθημερινής πάλης με την προοπτική μιας άλλης ανάπτυξης σε όφελος του λαού και όχι των εκμεταλλευτών του.

Τέτοιες προϋποθέσεις διασφαλίζονται στην κοινή πάλη για ένα άλλο σχολείο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, ένα σχολείο που θα δίνει μόρφωση σε όλα τα παιδιά και που θα διδάσκει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια.

Τέτοιες προϋποθέσεις βρίσκονται στον κοινό αγώνα, όχι μόνο πάνω σε ένα αίτημα πάλης (π.χ. ενάντια στην αύξηση του ωραρίου εργασίας), αλλά στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, κόντρα στο πολυνομοσχέδιο, στο νέο "σχολείο ΑΕ", στην αξιολόγηση, στο νέο πειθαρχικό δίκαιο, στις υποχρεωτικές μετατάξεις, στην αύξηση του ωραρίου, στις απολύσεις, στη μισθολογική καθήλωση κ.ά.

Στη βάση αυτή βλέπουμε την αποτελεσματικότητα και την κλιμάκωση των αγώνων.

Με λίγα λόγια το ΠΑΜΕ υποστηρίζει αγώνες που διαθέτουν προϋποθέσεις επιτυχίας και νίκης. Αν δεν τηρούνται οι προϋποθέσεις, λέει όχι. Γιατί θα τσακιστεί το κίνημα. Κι έτσι είναι καλύτερα το κίνημα να μείνει ακίνητο μέχρι να ωριμάσουν οι προϋποθέσεις! Τα λέει αυτά το σοφό ΠΑΜΕ, που δεν έχει δώσει ούτε έναν αγώνα πετυχημένο μέχρι τώρα. Πώς λοιπόν παριστάνει ότι ξέρει το δέον γενέσθαι στο σημερινό γολγοθά του λαού μας;

Το "αστείο" είναι που τελικά και άλλες παρατάξεις της ΟΛΜΕ εκτίμησαν ότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις να γίνει η απεργία:

https://xarinpaideias.forumgreek.com/t1846-topic#4934

· ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: δεν εξασφαλίστηκε ένα ευρύ κίνημα αντίστασης στην επιστράτευση με τη βοήθεια άλλων συνδικάτων, δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να πάμε στην απεργία στις 17 Μάη. Ζητάμε την υπερψήφιση της εισήγησης και ταυτόχρονα τη μη πραγματοποίηση της απεργιακής κινητοποίησης. Συνεχίζουμε ψάχνοντας να βρούμε τρόπους για άρση της επιστράτευσης και καλούμε νέες Γ.Σ. το επόμενο 15μερο για να εκτιμήσουμε την κατάσταση. (16/5/2013, ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΕΛΜΕ)

Αστείο με την έννοια ότι το ΠΑΜΕ από τις 3 του Μάη και μέχρι τις 16 αντί να προσπαθήσει να ενισχύσει τις προϋποθέσεις που έλεγε το ίδιο, τράβαγε συνέχεια το χαλί κάτω από τα πόδια της ΟΛΜΕ. Ακόμα και στις Γενικές Συνελεύσεις προσπαθούσε να εκφοβίσει πως ο εχθρός είναι ύπουλος! Το άκουσα η ίδια με τα αυτιά μου στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας από εκπρόσωπο του ΠΑΜΕ, στις 14/5, στο ΠΑΝΘΕΟ της Ηγουμενίτσας. Κι αφού την ίδια μέρα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είχαν φροντίσει να κάνουν δική τους ξεχωριστή συγκέντρωση τις πρωινές ώρες και να απουσιάσουν από το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο το απόγευμα, που οργάνωσε ο Σύλλογος Δασκάλων και η ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας. Μιλάω για τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και όχι για τους συνδικαλιστές του που είναι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι βεβαίως και ήταν στο συλλαλητήριο. Ιδού και σχετική φωτογραφία:

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963 %25CE%25A0%25CE%2591%25CE%259D%25CE%2595%25CE%259A%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2594%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%2520003

Βλέπετε πουθενά τις γνωστές σημαίες του ΠΑΜΕ; Ακόμη και στην ακριτική Ηγουμενίτσα το ΠΑΜΕ δε θέλησε να συμμετάσχει επίσημα στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 14/5/2013, υπέρ της ΟΛΜΕ και κατά της επιστράτευσης.

Και όμοια το ΠΑΜΕ φρόντιζε στη μικρή μας πόλη όλο το προηγούμενο διάστημα μέσω των συνδικαλιστών του να μην οργανώνονται κοινές πορείες και συγκεντρώσεις ακόμη και τις μέρες με ιδιαίτερη σημασία για το λαϊκό κίνημα, πχ Πρωτομαγιά, 17 Νοέμβρη κλπ. Αφήστε την τραγική περίπτωση στις 19 Οκτώβρη του 2011 που οι άλλοι τόλμησαν να παρουσιαστούν στον ίδιο τόπο με το ΠΑΜΕ... Βρεθήκαμε ξαφνικά μπροστά στην περιφρούρηση του ΠΑΜΕ που χώριζε τους διαδηλωτές σε δυο κομμάτια και στην άρνηση των υπευθύνων του να δώσουν μικρόφωνο σε όποιον δεν ανήκε στο ΠΑΜΕ. Ακόμη και στον τότε πρόεδρο της ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας!!!

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών το 1963 %2525CE%252591%2525CE%2525A0%2525CE%252595%2525CE%2525A1%2525CE%252593%2525CE%252599%2525CE%252591%252520009

Εδώ βλέπουμε τον πρόεδρο της τοπικής ΕΛΜΕ που κατευθύνεται στην εξέδρα για να ζητήσει το λόγο αλλά ουδέποτε του δόθηκε από τους διοργανωτές του ΠΑΜΕ. Φρόντισε μάλιστα ο κεντρικός τους ομιλήτης να κατακεραυνώσει από μικροφώνου όλα τα άλλα κόμματα και παρατάξεις της αριστεράς, μηδενός εξαιρουμένου. Στρατηγική λοιπόν επιλογή του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ η απομόνωση από το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα και η διασπαστική τακτική.

https://xarinpaideias.forumgreek.com/t454-topic

Παρόμοια και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Παρόμοια ακόμη και τη Δευτέρα, 13/5/2013, όταν η ΟΛΜΕ κάλεσε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης ΟΛΟΥΣ και έχοντας ήδη κηρυχθεί η επιστράτευση. Και τότε το ΠΑΜΕ αντί να πάει έξω από τα γραφεία της ΟΛΜΕ, προτίμησε να καλέσει χωριστή συγκέντρωση στην Ομόνοια! Δείτε περισσότερα εδώ https://xarinpaideias.forumgreek.com/t1801-topic

Και την ίδια μέρα έβαλε το χεράκι του για να κηρύξει η ΑΔΕΔΥ απεργία την Τρίτη και όχι την Παρασκευή που ζητούσε η ΟΛΜΕ. Συνεργαζόμενοι οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ για την κήρυξη αυτής της κατάπτυστης απεργίας με τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚ. Όπου το βολεύει το ΠΑΜΕ, δε διστάζει να συνεργάζεται και με δεξιούς και πασόκους συνδικαλιστές, ποτέ όμως με συνδικαλιστές της υπόλοιπης αριστεράς. Με την υπόλοιπη αριστερά το ΠΑΜΕ το χωρίζει άβυσσος. Και όμως δε διστάζει να διαμαρτύρεται πως δεν υπάρχει ενότητα στο συνδικαλιστικό κίνημα! Και να ρίχνει την ευθύνη στις άλλες παρατάξεις που δεν υπάρχει ενότητα. Έλεος πια! Ο τελευταίος που δικαιούται να κατηγορεί τους άλλους για έλλειψη ενότητας είναι το ΠΑΜΕ!

Θυμίζω εδώ ότι λίγα χρόνια νωρίτερα το ΠΑΜΕ έφτανε να κηρύττει απεργίες εκτός θεσμικών οργάνων. Και να διαγράφονται από το ΚΚΕ οι συνάδελφοι που δεν έπαιρναν μέρος σε τέτοιες απεργίες. Όπως ο συνάδελφος Α.Σ. από το Μπραχάμι. Διότι δεν συνεμορφώθην και αυτός προς τας υποδείξεις!

Κι αξίζει να θυμηθούμε τι προφήτευε τότε το ΠΑΜΕ:

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5419651

Η 17η Δεκέμβρη θα γεννήσει καινούριους, μεγάλους αγώνες. Το εργατικό κίνημα μίλησε, έδειξε το μπόι του. Εδωσε ισχυρό χαστούκι στο μαύρο μέτωπο κεφαλαίου, Ευρωπαϊκής Ενωσης, , κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η επιτυχία της απεργίας ανοίγει δρόμο για πιο ισχυρή εργατική ταξική και λαϊκή αντεπίθεση.

Ήταν Δεκέμβριος του 2009. Και όλοι ξέρουμε πια τι ακολούθησε από τότε μέχρι σήμερα. Δυστυχώς. Οι προφητείες του ΠΑΜΕ έπεσαν στο κενό και το ίδιο το ΚΚΕ γνώρισε συντριπτική ήττα στις περσινές βουλευτικές εκλογές. Για το εργατικό κίνημα ας μη μιλήσουμε. Γνώρισε όχι μόνο το μαύρο μέτωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων που έγραφε τότε ο Ριζοσπάστης μα και του ΔΝΤ και της τρόικας. Γνώρισε τη συγκυβέρνηση και βεβαίως αντί για το ΛΑΟΣ έχουμε πλέον Χρυσή Αυγή και μάλιστα με υψηλά ποσοστά.

Τώρα, λοιπόν, το ΠΑΜΕ έχει περάσει στην αντίπερα όχθη. Όχι μόνο δεν κηρύττει δικές του απεργίες μα ξαφνικά αντιλήφθηκε πως καμιά κλαδική απεργία δεν πρέπει να γίνει και μόνο μια γενική πολιτική απεργία έχει νόημα και την έγκριση του Περισσού.

Κι εδώ πρέπει να θυμηθούμε τι έγινε το 2006 με την απεργία της ΔΟΕ και τη στάση που κράτησε τότε το ΠΑΜΕ αλλά και τις αντίστοιχες προφητείες στις σελίδες του Ριζοσπάστη:

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3452434

[...] Στο πρόγραμμα δράσης επιλέγονται προωθημένες μορφές κινητοποιήσεων, στη λογική των 5ήμερων επαναλαμβανόμενων απεργιών - και μάλιστα από τη 2η κιόλας βδομάδα λειτουργίας των σχολείων - που μπορεί μεν να μην υποστηρίζονται από τη μεσολάβηση των καλοκαιρινών διακοπών, εξυπηρετούν όμως μια χαρά τις προεκλογικές ανάγκες του ΠΑΣΟΚ, λίγες μόλις μέρες πριν τις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη.[...]

Στον αντίποδα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ

[...] Το πρόγραμμα δράσης που πρότεινε η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, αλληλένδετο με το διεκδικητικό της πλαίσιο και μακριά από τις προεκλογικές επιδιώξεις του δικομματισμού, αποτελούνταν από προτάσεις για προετοιμασία του αγώνα στο πλευρό του ταξικού κινήματος, με το ΠΑΜΕ, αρχίζοντας με 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση το 3ο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη, με συλλαλητήρια την πρώτη μέρα μαζί με τα ταξικά συνδικάτα και σύγκληση γενικών συνελεύσεων τη δεύτερη μέρα για παραπέρα κλιμάκωση.[...]

Ξέρουμε πολύ καλά ότι και τότε το ΠΑΜΕ έπεσε έξω. Και διαψεύστηκαν οι προφητείες. Οι καλοκαιρινές διακοπές καθόλου δεν εμπόδισαν να ανθίσει εκείνο το φθινόπωρο η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία της ΔΟΕ! Έξι βδομάδες ηρωικού αγώνα των δασκάλων! που όσο ζούμε θα νιώθουμε περήφανοι που πήραμε μέρος σ' αυτόν.

Με τόσες παταγώδεις αποτυχίες στις προβλέψεις του το ΠΑΜΕ και με το χαστούκι που έφαγε στις Γενικές Συνελεύσεις των καθηγητών την περασμένη Τρίτη, θα έπρεπε κανονικά να σιωπήσει και να πει ένα "συγνώμη, κάναμε λάθος"... Αστεία πράγματα!

Το ΠΑΜΕ βγήκε και πάλι στην αντεπίθεση και βάλει κατά της ΟΛΜΕ πως έκανε απεργοσπασία στην ξεπουλημένη απεργία της ΑΔΕΔΥ!

Απεργία που έτσι κι αλλιώς ταίριαζε γάντι με την αρχική πρόταση του ΠΑΜΕ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. Κι αφού δεν κατάφερε εκεί να πείσει, βρήκε πρόθυμους δακίτες και πασκίτες στην ΑΔΕΔΥ για να την επιβάλει!

Αμ, δε. Πέρασε λέμε ο καιρός που κάναμε ότι μας έλεγε το κόμμα του λαού. Πέρασε η εποχή που πιστεύαμε ότι το κόμμα είναι ένα και αποτελεί την πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Πάει και η πεποίθηση ότι τα κόμματα θα μας σώσουν...

Τώρα παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Και αποφασίζουμε ο καθένας με τη δική του ανεξάρτητη σκέψη.

Δε δεχόμαστε πλέον εντολές άνωθεν. Εκ των κάτω το φως!

Και μόνη μας δέσμευση είναι οι αποφάσεις των συνελεύσεων και της βάσης. Οι συνάδελφοι που ζούμε την κάθε μέρα δίπλα τους και στο ίδιο καζάνι. Κι όχι οι συνδικαλιστές από τις αναπαυτικές πολυθρόνες και τα πολυτελή γραφεία.

Δημοκρατία! ¶μεση δημοκρατία! Είναι η μόνη απάντηση σ' αυτή τη λαίλαπα αντιδημοκρατικών ενεργειών.

Για ανάδειξη γνήσιων εκπροσώπων του κινήματος και όχι δοτούς εκπροσώπους κομμάτων που το μόνο που έκαναν ως τα τώρα ήταν να χειραγωγούν προς όφελος των κομμάτων τους το συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτοί δεν ξέρουν άλλο δρόμο και άλλο τρόπο. Πάρεξ να συνεδριάζουν στα κομματικά γραφεία και να φέρνουν έτοιμες προτάσεις και αποφάσεις στη συνέλευση. Στο δικό τους κεφάλι χωράει μόνο πως οι άλλοι είμαστε πρόβατα και πρέπει να τους υπακούμε. Πως δεν μπορούμε να αποφασίσουμε για τους εαυτούς μας. Χρειαζόμαστε τη ... σοφή τους καθοδήγηση!

Επειδή λοιπόν είδαμε τα χαΐρια όλων αυτών των πεφωτισμένων καθοδηγητών, βλέπουμε σε τι τέλμα έχουμε οδηγηθεί και ως κλάδος και ως λαός και ως χώρα, άντε να κλείσουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τους αγκιτάτορες και τους ινστρούχτορες.

Και να στρώσουμε κάτω το μυαλό μας, να το στύψουμε, για να βρούμε την έξοδο από το τούνελ πριν τα τινάξουμε τελείως. Τουλάχιστον θα ξέρουμε ότι προσπαθήσαμε. Κι αν κάνουμε και λάθη θα είναι οι συνέπειες των δικών μας λαθών που θα πληρώσουμε. Δίκαιο. Νισάφι πια να πληρώνουμε μια ζωή τα λάθη του ενός και του άλλου.
ΜΑΡΙΟΡΗ
ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 5300
Εγγραφή : 13/01/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή

- Παρόμοια θέματα

 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης