Η ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ: ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Από το πρωί σήμερα η Ηγουμενίτσα βγήκε στους δρόμους.

Στον αγώνα για ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Μαθητές, φοιτητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, έδωσαν αγωνιστικά ραντεβού σε διάφορα σημεία της πόλης και στο τέλος συναντήθηκαν σε κοινή πορεία διαμαρτυρίας στην πλατεία Δημαρχείου.

Στο βίντεο που δημοσιεύουμε περιλαμβάνονται τόσο φωτογραφικά όσο και ηχητικά στιγμιότυπα από την κινητοποίηση στην Ηγουμενίτσα, ανήμερα της παγκόσμιας ημέρας των εκπαιδευτικών. Και που για μια ακόμη χρονιά τη γιορτάσαμε με τα λάβαρα του αγώνα στους ίδιους πάντα δρόμους και με τα ίδια συνθήματα, τα τόσο παλιά και τόσο δυστυχώς επίκαιρα...

Οι εκπαιδευτικοί εκτός από τη συμμετοχή τους στην πορεία με το μαθητόκοσμο, έκαναν και παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης:


Ενωμένοι καθηγητές και δάσκαλοι κατέθεσαν έντονη διαμαρτυρία για το θέμα της εργασιακής εφεδρείας στο Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κ. Ε. Τζάνη:


Ο πρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ, κ. Πέτρος Τσάπες, και ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Θεσπρωτίας, κ. Δημήτρης Χριστοφίδης, πλαισιωμένοι από μέλη των δύο διοικητικών συμβουλίων καθώς και απλά μέλη των συλλόγων, ανέπτυξαν τις ανησυχίες τους για τα μέτρα σε βάρος των εκπαιδευτικών και ιδιαίτερα για το θέμα της εφεδρείας.

Ο κ. Τζάνης απάντησε πως για τους εκπαιδευτικούς έχουν υποβληθεί προτάσεις αποφυγής της εφεδρείας μέσω του παγώματος των διορισμών καθώς και της δεύτερης ανάθεσης. Δυστυχώς την τελευταία, τη δεύτερη ανάθεση, την είδαμε ήδη να εφαρμόζεται στη Θεσπρωτία και μάλιστα στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Συγκεκριμένα διαβάσαμε στο Διαύγεια απόφαση του ΠΥΣΠΕ για απόσπαση Γυμναστών σε θέση μουσικού και θεατρολόγου! Για το θέμα υπήρξε έντονη διαμαρτυρία και του τοπικού μας συλλόγου αλλά και παρέμβαση της ΔΟΕ. Μάλιστα, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, θα αποτελέσει η περίπτωση αυτή της Θεσπρωτίας και αντικείμενο εξέτασης σε επόμενη συνεδρίαση του ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, γιατί ούτε απλό είναι ούτε και αθώο στους καιρούς που ζούμε. Καιρούς δύσκολους για όλους μα αλίμονο αν ισχύσει το ο θάνατός σου ζωή μου και αρχίσουν να εισβάλουν άλλες ειδικότητες σε θέσεις εργασίας για τις οποίες δεν έχουν τα απαιτούμενα από το νόμο προσόντα. Και γενικότερα αλί και τρισαλί στους εργαζόμενους αν κάτω από την αβάσταχτη πολιτική λιτότητας τα βάλουν ο ένας με τον άλλο.

Τις ώρες αυτές έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ την ενότητα και σαν μια γροθιά να αντιπαλέψουμε τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Έστω και αν σήμερα το πρωί κάποιοι στήθηκαν μπροστά στην εφορία της Θεσπρωτίας και με ντουντούκες και πανό προπαγάνδιζαν πως στις κρίσιμες ώρες που περνάμε προέχει να ακούσουμε τη φωνή της δικής τους παράταξης. Άδικα τους αναζητήσαμε αργότερα, στην πορεία διαμαρτυρίας. Κάποιοι ελάχιστοι, χρεωμένοι και με συνδικαλιστικά αξιώματα, φάνηκαν μόνο στην αρχή της συγκέντρωσης και μετά εξαφανίστηκαν. Και φυσικά ούτε το πανό τους ούτε η ντουντούκα τους ακολούθησε το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.

Είναι και αυτά που πληρώνουμε τώρα. Όχι μόνο τις πολιτικές των κυβερνώντων αλλά και των παρατάξεων που εδώ και χρόνια ακολουθούν τακτικές διάσπασης του κινήματος. Ο κόσμος δεν είναι χαζός. Όλα τα βλέπει και όλα τα καταλαβαίνει. Κι ας φωνάζουν οι ντουντούκες πως το γιατρικό της σημερινής κατάντιας του λαού μας είναι να ακούσουμε μια συγκεκριμένη φωνή. Είναι λοιπόν καιρός εκείνοι που ισχυρίζονται τέτοια γιατροσόφια, να αφουγκραστούν την αγωνία του λαού. Και κυρίως να εγκαταλείψουν την παράλογη τακτική της διάσπασης.

Όλοι ενωμένοι!

Όλοι στους δρόμους του αγώνα!