ΗΡΞΑΤΟ ΧΕΙΡΩΝ ΑΔΙΚΩΝ ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΜΕ. ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ...

Στο βίντεο, μεταξύ άλλων, εμφανίζονται οι επιθέσεις των ΚΝΑΤ εναντίον του πλήθους στην οδό Β. Γεωργίου, ενώ οι περισσότεροι από εμάς ήμαστε απροστάτευτοι. Ο κόσμος πηδούσε από την οροφή του Τερκενλή που βρίσκεται στην πλατεία για να μη δεχτεί τα καδρόνια του ΠΑΜΕ στο κεφάλι. Και ο ίδιος αναγκάστηκα να πηδήξω και συνέχισα να τραβάω. Στη συνέχεια οι ίδιοι πετούσαν πέτρες προς την πλατεία όπου και ο τραυματίας με την κίτρινη κουβέρτα.

Αργότερα, υπάρχουν σκηνές από το Μοναστηράκι.

Βιασμός μνήμης από τους κόκκινους φασίστες(ΚΚΕ) ενός δολοφονημένου αγωνιστή

από Εξεγερμένος 23:30, Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
(Τροποποιήθηκε 2:30, Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011)

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΚΚΕ βιάζει την μνήμη αγωνιστών του( η περίπτωση Πλουμπίδη είναι χαρακτηριστική) Είναι όμως η πρώτη φορά που το κάνει για να αθωώσει την αστυνομία και για βγάλει λάδι το καθεστώς συκοφαντώντας παράλληλα τους εξεγερμένους...

Το πολλαπλό έγκλημα του ΚΚΕ στις 20 Οκτώβρη συνεχίζεται.

Όχι μόνο υπερασπίστηκε σαν νέο παρακράτος την Βουλή την μέρα που αυτή ψήφιζε την κατεδάφιση των τελευταίων εργασιακών δικαιωμάτων.

Όχι μόνο στα πλαίσια αυτής της υπεράσπισης κινήθηκε δολοφονικά κατά όλων των διαδηλωτών που ήθελαν να προσεγγίσουν τον χώρο της με άλλες διαθέσεις από τις δικές του.

Όχι μόνο κατόρθωσε να αποπροσανατολίσει την κοινωνία ως το σημείο να μιλάμε τώρα για τον δικό του ρόλο αντί για την νέα βάρβαρη επίθεση του καθεστώτος στα δικαιώματα και στις ελευθερίες μας.

Αλλά και ίσως αυτό είναι το χειρότερο από όλα, προσπαθεί με τα πιο αθέμιτα μέσα να χρεώσει την πρώτη δολοφονία διαδηλωτή από τα χημικά της αστυνομίας σε διαδηλωτή.

Χρησιμοποιώντας ναζιστικές τεχνικές προπαγάνδας (όσο μεγαλύτερο είναι ένα ψέμμα τοσο πιο πιστευτό γίνεται και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται ένα ψέμμα τόσο θα μείνει κάτι από αυτό) θέλει να αθωώσει την αστυνομία από το έγκλημα της.

Ένα έγκλημα που το αποφύγαμε στο παρα πέντε σε άλλες περιπτώσεις (όπως στο διήμερο 28-29 Ιουνη) και για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν αφού όντως τα χημικά της αστυνομίας είναι δολοφονικά.

Το ΚΚΕ ξεδιάντροπα κυκλοφορεί ότι τα χημικά τα πέταξαν οι διαδηλωτές ξέροντας και το ίδιο ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει και ότι ποτέ δεν έχει υπάρξει ανάλογο περιστατικό.

Αν ίσχυε η κατασκευασμένη εκδοχή του ότι ο Δημήτρης Κοτζαρίδης δολοφονήθηκε από διαδηλωτή τότε αυτό θα σήμαινε ότι για πρώτη φορά σκοτώθηκε μέλος του υπερασπίζοντας το καθεστώς. Όμως κι ευτυχώς για την δική του ιστορία αυτό δεν ισχύει.

Ο άνθρωπος δεν είχε ανακατευτεί καν στην βρώμικη παρακρατική επίθεση του ΚΚΕ ενάντια στους υπόλοιπους διαδηλωτές και κανείς από αυτούς δεν τον πείραξε.

Το ΚΚΕ έφτασε στον απόλυτο ξεπεσμό να βιάζει την μνήμη του αθωώνοντας με ελαφριά καρδιά τους δολοφόνους του για να αποτρέψει την κοινωνική έκρηξη που θα έφερνε ο χαμός του χρησιμοποιώντας τον θάνατο του για να στοχοποιήσει όχι το καθεστώς αλλά αυτούς που εξεγείρονται ενάντια σε αυτό.

Αυτό δεν θα περάσει!

Χρειάζεται να κάνουμε διάκριση μεταξύ του εγκληματικού τραμπούκικου μηχανισμού αυτού του κόμματος που έδρασε στις 20 Οκτώβρη και της πολύ μεγαλύτερης βάσης του που δεν συνέπραξε με τις φασιστικές τακτικές του κόμματος του.

Τώρα περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη τα απλά μέλη του να καταλάβουν ότι στηρίζουν ένα κόμμα που με λογικές παρακράτους και φασιστικού ψεύδους βρίσκεται στην υπηρεσία προστασίας ενός απάνθρωπου και χρεωκοπημένου καθεστώτος ως το σημείο να αθωώνει αυτό το καθεστώς ακόμη κι όταν σκοτώνει μέλη του.

Κι αν το ΚΚΕ θέλει να μείνει αναπάντητη η κρατική δολοφονία του μέλους του εμείς έχουμε όλους τους λόγους να εξεγερθούμε ενάντια σε αυτή πολεμώντας ένα σύστημα που όχι μόνο μας εξαθλιώνει αλλά που δεν θα διστάζει ακόμη και να μας σκοτώσει για να μείνει στην θέση του.

Τιμή στον Δημήτρη Κοτζαρίδη, δολοφονημένο από τα χημικά της αστυνομίας.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1346004

Μια μικρή διόρθωση

από γνωστός του Δημήτρη 0:16, Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Το κείμενο είναι πολύ σωστό εκτός από το ότι ο νεκρός ήταν μέλος του ΠΑΜΕ και όχι του ΚΚΕ και υπέρμαχος των ενωτικών πρακτικών.

Κι έτσι ο βιασμός της μνήμης του από το ΚΚΕ είναι ακόμη μεγαλύτερος.

Δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής στον τίτλο.Προφανώς και μια κονταριά σε απροστάτευτο κεφάλι ή ένα μάρμαρο μπορεί να αποβεί μοιραίο,αλλά εδώ έχουμε κάτι πολύ περισσότερο.Επί σκοπού κάμποσοι παρακρατικοί των κνατ,αφού ξυλοκοπούν διαδηλωτή μεταξύ άλλων και με κλωτσίες στο κεφάλι τον πετάνε από ύψος 3-4 μέτρων...

Σύμφωνα με την περιγραφή του ..... δημοσιογράφου "ταραξίες χτυπούν με μανία έναν κουκουλοφόρο".Ακόμα κι έτσι να ήταν δεν μας εξηγούν πως σε μια μάχη μεταξύ "ταραξιών" και "κουκουλοφόρων" υπάρχουν κάποιοι που έχουν κοινωνικά αποδεχτή (σύμφωνα με τα υποτιθέμενα πρότυπα) συμπεριφορά.Η πλευρά των "ειρηνικών διαδηλωτών" όπως παρουσιάζουν τους παμίτες σε ποια πλευρά ανήκει;Στην πραγματικότητα βέβαια δεν πρόκειται καν για κουκουλοφόρο.

Ας κόψει κάποιος το απόσπασμα.Είναι στο σημερινό κεντρικό του Άλφα εδώ:

http://www.alphatv.gr/Alpha-Video/News/%CE%9A%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%B9%CE%BF-21-10-11.aspx

στο 12:35

Βάζω φωτογραφία από το ξεκίνημα του σκηνικού.Είναι χαρακτηριστική η έκφραση του παιδιού με τα γυαλιά πιο πίσω.

Αναζητούνται οι δολοφόνοι,ο ένας που κλωτσάει στο βίντεο με τα ανοιχτόχρωμα ρούχα δεν φοράει κράνος.Προτίνω στο θύμα να κινηθεί νομικά και να βγει επώνυμα στα κανάλια (κάπου θα τον δεχτουν).Αν δεν σπάσει η ομερτά,ίσως κόσμος του Κ.Κ συνεχίσει να κοιμάται και θα είναι κρίμα να την πληρώσει.Γιατί η οργή είναι πολύ μεγάλη..

Όταν απομωνοθεί το απόσπασμα να διαδοθεί παντού,δεν χωράει ίχνος αμφισβήτησης και παρερμηνείας,είναι ένας άοπλος εναντίον τόσων με κράνη και παλούκια.

Μια μαρτυρία: Η σύγκρουση, στο Σύνταγμα, ΠΑΜΕ – κουκουλοφόρων

Ήμουν εκεί, τα είδα, έβγαλα και φωτογραφίες. Θέμα τύχης, αλλά ήμουν εκεί. Γι αυτό και δεν πρόκειται για εκτιμήσεις αλλά για όσα είδα. Μετά θα πω και τις εκτιμήσεις μου. Πιο πριν όμως, μια κουβέντα για το θύμα της διαδήλωσης. Τον 53χρονο οικοδόμο, μέλος του ΠΑΜΕ, που πέθανε μάλλον από τα χημικά καθώς δεν έφερε τραύματα. Το κράτος είχε δεσμευτεί να καταργήσει τη χρήση χημικών. Το χρωστάει και πρέπει να το κάνει. Ας είναι ο άνθρωπος αυτός ο τελευταίος που πεθαίνει σε διαδήλωση. Σε αυτες τις σελίδες έχει ξαναγραφτεί. Οι αγώνες και οι ιδέες είναι για τη ζωή, όχι για τον θάνατο.

Για τις συγκρούσεις, τώρα. Το μεσημέρι είχα κάνει διάλειμμα από τη διαδηλωση μέχρι που διάβασα, στο twitter, ότι ξεκίνησαν επεισόδια ανάμεσα σε μέλη του ΠΑΜΕ και κουκουλοφόρους. Η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ φέρεται ότι είχε εμποδίσει κουκουλοφόρους να την πέσουν στους μπάτσους στη Βουλή. Δεν ήμουν εκεί, δεν ξέρω. Ανηφόρισα στο Σύνταγμα και βρέθηκα μπροστά στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Προφανώς είχαν γίνει επεισόδια, έβλεπες πέτρες κάτω, αλλά επικρατούσε ηρεμία. Μπροστά στα ξενοδοχεία είχε σκόρπιο κόσμο, αρκετούς νεαρούς με κουκούλες, ενώ στην Αμαλίας ήταν ο όγκος του ΠΑΜΕ με την περιφρούρησή του.

Ξαφνικά εμφανίστηκε από τη Σταδίου μια ομάδα με κράνη μοτοσικλέτας και κοντάρια με κόκκινες σημαίες, η οποία φάνηκε να επιτίθεται στους νεαρούς με τις κουκούλες. Μπορεί και όχι όμως. Δεν είδα τι έγινε καθώς έτρεξα στο υπόστεγο, στα σκαλιά της Μ.Βρετανίας, για να καλυφτώ κυρίως από πιθανές πέτρες. Αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή. Μέχρι να γίνει αυτό οι κουκουλοφόροι (όχι πάνω από 100 άτομα) είχαν αρχίσει να πετάνε πέτρες προς τους διαδηλωτές του ΠΑΜΕ, στην Αμαλίας.

Η επίθεση με πέτρες (για την ακρίβεια, σπασμένα μάρμαρα) είχε σκοπό να προκαλέσει θύματα – το είδα και γι αυτό το λέω. Οι κουκουλοφόροι πετούσαν μεν κάποια από τα μάρμαρα ευθεία στους κρανοφόρους της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ, αλλά πολλά μάρμαρα τα πετούσαν ψηλοκρεμαστά για να πέσουν πίσω, στον κόσμο που διαδήλωνε. Πέταξαν επίσης (τα είδα) έναν πυροσβεστήρα, δύο φωτοβολίδες, και μία μολότοφ – κάποια στην περιφρούρηση, κάποια άλλα (τις φωτοβολίδες σίγουρα) στο ακάλυπτο πλήθος των διαδηλωτών. Σε μια φάση έκαναν ντου προς την Αμαλίας εκτοξεύοντας δεκάδες σπασμένα μάρμαρα προς τους ανθρώπους του ΠΑΜΕ.

Σε όλο αυτό το διάστημα, ένα μέλος του ΠΑΜΕ χωρίς κράνος και κοντάρι προχωρούσε προς τους κουκουλοφόρους φωνάζοντάς τους “σταματήστε, δε βλέπετε ότι χτυπάτε εργάτες;”. Δε σταμάτησαν. Ένα δυο λεπτά αργότερα η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ επιτέθηκε με κοντάρια στους κουκουλοφόρους και τους απώθησε προς το κάτω μέρος της πλατείας, γωνία με Σταδίου.

Η επίθεση ήταν βίαιη αλλά σύντομη – γρήγορα τα μέλη του ΠΑΜΕ επέστρεψαν στην αρχική τους θέση για να συνεχίσουν την περιφρούρηση της διαδήλωσής τους. Μέχρι να γίνει αυτό την έκανα από τα σκαλιά του ξενοδοχείου, προς την Αμαλίας. Κάποιοι κουκουλοφόροι επέστρεψαν, έριξαν κι άλλα μάρμαρα, αυτή τη φορά με στόχο μόνο το ακάλυπτο πλήθος, ενώ άλλοι πέταξαν μάρμαρα από κάτω από την πλατεία τυφλά προς τα πάνω, στην Αμαλίας. Και πάλι αδιαφορώντας αν θα προκαλέσουν θύματα. Δύο μάρμαρα έσκασαν κυριολεκτικά μπροστά στα πόδια μου. Και είμαι από αυτούς που προσέχουν. Δεν είδα τις αψιμαχίες, πέντε λεπτά μετά όμως το σκηνικό είχε λήξει. Είδα δύο ανθρώπους πεσμένους, τραυματίες. και οι δύο στην πλευρά των διαδηλωτών του ΠΑΜΕ.

Λίγο αργότερα δύο μάλλον αμήχανες διμοιρίες ΜΑΤ πήραν θέση ανάμεσα στο μπλοκ του ΠΑΜΕ και στα υπόλοιπα που βρίσκονταν στο κάτω μέρος της πλατείας.

Έμειναν εκεί για ώρα μέχρις ότου, ξαφνικά και ανεξήγητα, το ΠΑΜΕ αποχώρησε. Συντεταγμένα μεν, με περιφρούρηση κλπ, αλλά αποχώρησε. Την ώρα που στο Κοινοβούλιο συζητούσαν ακόμα το νομοσχέδιο το οποίο όλοι μας θέλαμε να εμποδίσουμε να περάσει. Δεν θα το καταλάβω ποτέ αυτό το κόμμα.

Κατά την αποχώρηση πρόσεξα δυο τύπους με κουκούλες και μάσκες που πλησίασαν στο μπλοκ του ΠΑΜΕ. Μου έκαναν μπαμ για ασφαλίτες. Θες το μάτσο περπάτημα, η μπανάνα στη μέση, το ότι ήταν τα δυο τους μόνο, δεν ξέρω. Μιλούσαν ο ένας στον άλλον μέχρι που ο ψηλότερος από τους δύο κατευθύνθηκε προς την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ, κάτι είπε και τον κυνήγησαν. Ο δεύτερος ακολούθησε ψιλοήσυχα χωρίς κανείς από τους δυο τους να βγάλει τη μάσκα.

Αυτά σε ό,τι αφορά το τι είδα. Η εκτίμηση τώρα. Διάβασα την ανακοίνωση της Αντεξουσιαστικής Κίνησης, μιας οργάνωσης της οποίας οι πολιτικές θέσεις τις πιο πολλές φορές με βρίσκουν σύμφωνο. Σήμερα δε συμφωνώ καθόλου. Η Κίνηση λέει με λίγα λόγια ότι το ΚΚΕ φταίει για τα επεισόδια επειδή θέλησε να μονοπωλήσει τη συγκέντρωση μπροστά από τη Βουλή για λόγους εντυπωσιασμού. Είναι αλήθεια ότι το ΚΚΕ, μέσω του ΠΑΜΕ, κατέβασε και χτες και σήμερα πολύ κόσμο στο Σύνταγμα. Είναι αλήθεια επίσης ότι εκεί που άλλες φορές οι κνίτες κάνανε τη γυμναστική τους και φεύγανε στο άσχετο προς τις στήλες Ολυμπίου Διός χωρίς να ανακατευτούν με τους “αιρετικούς”, σήμερα και χτες αποφάσισαν (επιτέλους) να είναι μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους στο Σύνταγμα μπροστά στη Βουλή. Και προφανώς επειδή είναι πολλοί, περισσότεροι από όλους τους άλλους, και πιο οργανωμένοι, καβατζάρανε την καλύτερη θέση – μπροστά στον Άγνωστο.

Την καλή τη θέση δύσκολα τη μοιράζεσαι και ακόμα πιο δύσκολα την αφήνεις, ιδίως αν υπερέχεις σε δύναμη και αν έχεις και τη μανία της πρωτοκαθεδρίας και του καπελώματος που συνήθως έχει το ΚΚΕ. Θα συμφωνήσω λοιπόν ότι έπρεπε να βρεθεί μια φόρμουλα για να υπάρχει στην πρώτη γραμμή της πολιορκίας της Βουλής εκπροσώπηση και των άλλων φορέων. Θα μπορούσαν επίσης άλλα μπλοκ να πλησιάσουν από την Πανεπιστημίου ή τις άλλες οδούς και να διεκδικήσουν ειρηνικά χώρο στην Αμαλίας. Μέχρι εκεί. Επίθεση με μάρμαρα όμως κατά ανθρώπων που ήρθαν να διαδηλώσουν για τον ίδιο σκοπό δε δικαιολογείται με τίποτα και για κανέναν λόγο. Και μάλιστα τέτοια επίθεση που θα μπορούσε να προκαλέσει θύματα σε διαδηλωτές, είτε σε αυτούς που έγιναν στόχος των μαρμάρων είτε σε αυτούς μεταξύ των οποίων έσπευσαν να κρυφτούν οι κουκουλοφόροι, όταν κυνηγήθηκαν.

Με λίγα λόγια, για τα επεισόδια την ευθύνη την είχε ο επιτιθέμενος. Σήμερα είδα μια ομάδα κουκουλοφόρων να κάνει την επίθεση. Μια επίθεση που δεν τιμά καμμία προοδευτική ιδέα και κανέναν προοδευτικό χώρο. Η επίθεση που είδα ταιριάζει στους φασίστες και τους παρακρατικούς. Αν τώρα βρήκαν πρόθυμους συμπαραστάτες και μερικούς τρελαμένους πιτσιρικάδες τότε είναι δουλειά όλων μας να πείσουμε αυτά τα παιδιά ότι τέτοιου είδους επιθέσεις όχι μόνο δεν οδηγούν πουθενά αλλά είναι καθαρά εγκληματικές. Και πως ο αντεξουσιαστικός χώρος αγωνίζεται και οφείλει να αγωνίζεται ενάντια στο κράτος και τις εταιρίες και όχι ενάντια σε ανθρώπους που διαδηλώνουν με κοινά αιτήματα, και πάντα με βάση την ελευθερία, τη συντροφικότητα και τη ζωή.