ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ Ή ΕΠΙΔΟΜΑ ΚΟΡΟΪΔΙΑΣ;

Μισθολογικό κλιμάκιο 5.
Ημέρες εργασίας 360...

Οικονομικό έτος 2011

ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ (καθαρό ποσό) 204 ευρώ!!!!!!!!!!!!!!!!

Εκεί καταντήσαμε.

Όταν παλιότερα το επίδομα αδείας ήταν ίσο με το μισό μισθό μας.

Και με βάση το μνημόνιον. Που ψηφίστηκε για να μη χρεοκοπήσουμε.

Από μια κυβέρνηση που λίγους μήνες πριν την ψήφιση του μνημονίου ζήτησε την ψήφο του ελληνικού λαού με επιχείρημα πως χρήματα υπάρχουν.

Έχω τη φριχτή εντύπωση ότι εκείνα τα χρήματα δεν ήταν άλλα από τους μισθούς μας.

Κι ας μας διαβεβαίωναν πως αποτελεί κόκκινη γραμμή ο 14ος και ο 13ος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων.

Και ακόμη πιο φριχτή είναι η βεβαιότητα πως όλα έγιναν για μια τρύπα στο νερό.

Αφού ένα χρόνο μετά το μνημόνιο ψηφίστηκε και το μεσοπρόθεσμο. Πάλι για να μη χρεοκοπήσουμε.

Μα λίγες μέρες μετά μας ανακοινώθηκε η περιλάλητη επιλεκτική χρεοκοπία.

Και ταυτόχρονα στο τραπέζι ανέβηκε και η στάση πληρωμών.

Μαζί με τη στρατιωτική πειθαρχία όλων σ' αυτή την οικονομική πολιτική.

Λίγες μόλις εβδομάδες μετά την απειλή για τάνκς έξω από τις τράπεζες.

Τώρα μας διαβεβαιώνουν πως τουλάχιστον δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις στις τράπεζες.

Πρέπει να τους πιστέψω;

Θα ήμουν λογικός άνθρωπος με όσα είδα να μου συμβαίνουν σε μόλις ενάμιση χρόνο αν τους πίστευα;

204 ευρώ καθαρό ποσό για επίδομα αδείας. Να τα κάνω τι; Να πάω πού με αυτά τα χρήματα; Να πληρώσω δωμάτιο; Να πληρώσω εισιτήρια; Να πληρώσω εστιατόριο για φαγητό;

Καθαρή κοροϊδία. Πλέον η άδεια από τη δουλειά για το δημόσιο υπάλληλο σημαίνει να κάθεται στο σπίτι και να πίνει καφεδάκι στο μπαλκόνι του. Κι αν είναι τυχερός και υπάρχει κοντά του θάλασσα, άντε να κάνει εκεί και κανένα μπανάκι. Με το παλιό του μαγιό. Γιατί για καινούριο, ας το ξεχάσει. Δε βγαίνει το πορτοφόλι.

Και λέω να προτείνω νέα μόδα. Μπάνιο με τα παλιά μας ρουχαλάκια. Μη μας καίει και ο ήλιος. Κανένα τζινάκι φθαρμένο και κανένα μακό μπλουζάκι.

Και φυσικά από κοντά το κολατσιό. Το πατροπαράδοτο των μανάδων μας. Ντοματούλα και τυράκι φέτα. Με ολίγον ψωμί. Και καφεδάκι στο μπουκάλι. Δεν είναι για μας η πολυτέλεια να καθίσουμε και σε καφετέρια μετά το μπάνιο. Μόνο για τους υπόλοιπους Έλληνες. Που δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι.

Διότι ως γνωστόν εμείς και μόνο εμείς φταίμε που τα οικονομικά της χώρας βούλιαξαν. Οι δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν εξηγείται αλλιώς που τα μέτρα εμάς και μόνο βάζουν στόχο. Και το δικό μας μισθό διαρκώς κουτσουρεύουν.

Την ίδια ώρα που τριγύρω κυκλοφορούν οι υπόλοιποι με τα τζιπάκια τους και τα πολυτελή τους αμάξια. Και με τις σπιταρόνες τους. Και με τα μοντελάκια τους.

Κι εμείς βιώνουμε πρωτοφανή εξαθλίωση.

Εμείς επομένως είμαστε οι φταίχτες. Και ειδικά οι εκπαιδευτικοί. Οι πιο κακοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι εδώ και δεκαετίες.

Γιατί σπουδάσαμε. Γιατί τόσα χρόνια μορφώνουμε τη νέα γενιά. Έναντι πινακίου φακής.

Τώρα ακόμη και η φακή αυτή κρίθηκε ότι ζημιώνει τη χώρα.

Ενώ δεν τη ζημιώνει ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας που εξακολουθεί να μην κόβει αποδείξεις. Και κανείς δεν τον υποχρεώνει να αλλάξει τακτική.

Ούτε ζημιώνει την οικονομία ο κάθε αλλοδαπός που βγάζει εδώ το ψωμί του. Χωρίς να δηλώνει καν εισόδημα. Πχ οι Αλβανίδες καθαρίστριες. Που για έξι ώρες εργασίας ζητάνε τουλάχιστον 50 ευρώ.

Απορώ γιατί θα έπρεπε να περάσω τόσα χρόνια στα θρανία; Γιατί να έχω πληρώσει τόση φορολογία στη χώρα μου στις σχεδόν 3 δεκαετίες που εργάζομαι; Και να μην είμαι κι εγώ μια Αλβανίδα καθαρίστρια; Η μόνη μας διαφορά έχει γίνει το πετσοκομμένο επίδομα αδείας και τα επίσης πετσοκομμένα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων...

Θα μου πεις η Αλβανίδα για να βγάλει το μισθό που εσύ παίρνεις πρέπει να εργαστεί 30 μέρες το μήνα. Σωστά. Μα πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Οσονούπω ο μισθός μας θα μειωθεί κι άλλο...

Κι ακόμη μπορείς να μου πεις ότι η Αλβανίδα δε θα βγάλει σύνταξη. Εγώ θα βγάλω;;;;;; Ιδού το ερώτημα.

Και δε θα πάρει και εφάπαξ. Εγώ θα πάρω; Ήδη με το μεσοπρόθεσμο μας έκοψαν το 10%. Δηλαδή 4.000 - 5.000 ευρώ στον καθένα.

Και δεν έχει και περίθαλψη. Να γελάσω; Έχουμε εμείς σήμερα περίθαλψη; Δόντι να σου χαλάσει, πόσα δίνει το ταμείο; Δες και μόνος σου:


Από 880 ευρώ (καθάρισμα δοντιών και επισκευή ενός σπασμένου δοντιού) μου εγκρίθηκε το τεράααααααααστιο ποσό των 48,34 ευρώ!!! Έχω περίθαλψη ρωτάω;

Και μάλιστα δες και τούτο:


Από την ίδια περίοδο με το παραπάνω. Και από το απόκομμα της μισθοδοσίας μου. Κρατήσεις υπέρ της υγειονομικής περίθαλψης 49,11 ευρώ παρακαλώ... Μόνο για ένα μήνα.

Ποιος δηλαδή πλήρωσε τελικά ακόμη και το γελοίο ποσό που μου εγκρίθηκε για το δόντι μου; Η τσέπη μου! Αφήνοντας και πουρμπουάρ στον κρατικό κορβανά κάτι ψιλά...

Πού να μας τύχει και τίποτε σοβαρότερο. Καμιά εγχείριση.

Εξαθλίωση. Αυτή είναι η λέξη. Κι αυτή την κατάσταση βιώνουμε σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι και δη οι εκπαιδευτικοί. Για να ακούμε και απειλές για ακόμη σκληρότερα μέτρα. Ακόμη και για στάση πληρωμών...