Στη γειτονιά των αγγέλων ο αγαπημένος μας Θεόδωρος Αγγελόπουλος. Τεό, καλό σου ταξίδι!

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=458770&cid=4

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935.

Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο του. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη.

Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, «Εκπομπή», στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Αναπαράσταση», κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.

Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο.

Είχε αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.

Βραβεία

- Η «Εκπομπή»: βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1968

- «Αναπαράσταση»: Α' βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1970, βραβείο Ζωρζ Σαντούλ (Γαλλία, 1971), καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ Hyères (1971), ειδική μνεία της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1971)

- «Μέρες του `36»: Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1972, βραβείο της FIPRESCI στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1972)

- «Ο Θίασος»: Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α' αντρικού και Α' γυναικείου ρόλου, Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1975, καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970-1980 από την Ένωση Κριτικών της Ιταλίας

- «Οι Κυνηγοί»: Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο (1977), βραβείο της Ένωσης Τούρκων κριτικών (1977), επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών

- «Ο Μεγαλέξανδρος»: Χρυσό Λιοντάρι το 1980 στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας.

- «Ταξίδι στα Κύθηρα»: βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών (1984), κρατικά βραβεία καλύτερης ταινίας, σεναρίου, α΄ ανδρικού ρόλου, α' γυναικείου ρόλου,σκηνογραφίας, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέϊρο (1984)

- «Τοπίο στην Ομίχλη»: Μοιράστηκε το Αργυρό Λιοντάρι Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, βραβείο Φελίξ καλύτερης Ευρωπαϊκής ταινίας (1988).

- «Το Βλέμμα του Οδυσσέα»: Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, βραβείο της FIPRESCI (1995). Επίσης, οι κριτικοί του περιοδικού Time το ψήφισαν στις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.

- «Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα»: Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ των Καννών (1998).

- «Τριλογία - Το Λιβάδι που Δακρύζει»: Βραβείο της FIPRESCI (2004).

Το 2008, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος τιμήθηκε από το Ίδρυμα Circulo de Bellas Artes στη Μαδρίτη με το χρυσό μετάλλιο για το σύνολο του έργου του.

Επιμέλεια: Xρήστος Μαζάνης- Μαριάννα Μαρμαρά

Alexandros Lambridis

Κάθε τόσο θα δίνω σημεία συνάντησης για όσους θέλουν να συνταξιδέψουν μαζί μας στην "ΑΛΛΗ ΘΑΛΑΣΣΑ" - τη νέα ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Μικρά και μεγάλα γυρίσματα, εύκολα ή ιδιαίτερα ή και δύσκολα, κυρίως στην Αθήνα και τον Πειραιά. Προσκεκλημένοι μας όλοι όσοι θέλουν να εργαστούν σαν βοηθητικοί ηθοποιοί ή κομπάρσοι στην ταινία αλλά και όσοι θέλουν να συμμετέχουν εθελοντικά.

Ξεκινάμε από σήμερα ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20/1 λοιπόν:

Νυχτερινό γύρισμα σε σιδηροδρομικό σταθμό της Αθήνας. Σκηνή άφιξης επιβατών, σκηνή flash back περίπου του 1990. Συμμετέχουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά κάθε ηλικίας. Όσες και όσοι ενδιαφέρονται (για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής) ας επικοινωνήσουν με το 6934029014 (τηλέφωνο της παραγωγής της ταινίας) από τις 10 το πρωί. Αν θέλετε, μπορείτε να κοινοποιήσετε αυτό το μήνυμα στον "τοίχο" σας για να το μάθουν και οι άλλοι φίλοι σας.

Τι λέτε, συνταξιδεύουμε;
Δεν μου αρέσει · · 20 Ιανουάριος στις 1:31 π.μ. ·

"...θὰ γίνει ἀνάσταση μίαν αὐγή,
πὼς λάμπουν τὴν ἄνοιξη τὰ δέντρα
θὰ ροδαμίσει τοῦ ὄρθρου ἡ μαρμαρυγή,
θὰ ξαναγίνει πέλαγο καὶ πάλι τὸ κύμα
θὰ τινάξει τὴν Ἀφροδίτη
εἴμαστε ὁ σπόρος ποὺ πεθαίνει."

Γιώργος Σεφέρης, "Μνήμη Α'"

μια φίλη μου έγραψε σήμερα να "ανεβάσω", επιτέλους, κάτι ευχάριστο στον "τοίχο" μου. με τούτο το απόσπασμα - αποτυπωμένο σε ένα από τα κίτρινα χαρτάκια του Παρισιού που διαρκώς σκοντάφτω μπροστά τους- καταφέρνω κάπως να το "σώσω"?

Χθες στις 1:28 π.μ. ·

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

27 Απριλίου 1935 : Γεννιέται στην Αθήνα. Δημοτικό και γυμνάσιο στην Αχαρνών. Συμμαθητές
και φίλοι καλοί, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Αλέκος Φασιανός, ο Χρήστος Γιανναράς, ο
Λευτέρης Παπαδόπουλος.

1953 : Εισάγεται στη Νομική Σχολή Αθηνών την οποία εγκαταλείπει στο πτυχίο.

1961 : Φεύγει για τη Γαλλία και γράφεται στη Σορβόννη όπου παρακολουθεί μαθήματα γαλλικής
φιλολογίας και φιλμολογίας, με καθηγητές τον Ζορζ Σαντούλ και τον Μιτρί, τους οποίους
ξανασυνάντησε αργότερα στην IDHEC. Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα εθνολογίας με το
Λεβί Στρος. Για να αντεπεξέλθει στα έξοδα των σπουδών δουλεύει στη ρεσεψιόν της Σιτέ
Ουνιβερσιτέρ (με την ώρα) μαζί με τον γλύπτη Γεράσιμο Σκλάβο.

1962-63 : Γίνεται δεκτός, ύστερα από εξετάσεις, στην περίφημη σχολή κινηματογράφου IDHEC.
Η διαφωνία και σύγκρουσή του με τον καθηγητή της σκηνοθεσίας οδηγεί σε πρόωρη λήξη τις
σπουδές του.

1963-64 : Συνεχίζει τη φοιτητική του διαδρομή στο Musee de l’homme κοντά στον εθνολόγο -
σκηνοθέτη Ζαν Ρους, όπου διδάσκεται το σινεμά-ντιρέκτ.

1964 : Επιστροφή στην Ελλάδα. Η επάνοδος στην πατρίδα συνοδεύεται από αναίτιο ξυλοδαρμό
του από την αστυνομία καθώς βάδιζε ανύποπτος. Επεισόδιο που τον επηρέασε και άλλαξε την
διάθεση και τα σχέδιά του. Τότε η σκηνοθέτις Τώνια Μαρκετάκη του προτείνει να συνεργαστεί με
την εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή» ως κριτικός. Προς μεγάλη έκπληξη όλων - και του ιδίου -
αντί να γυρίσει στην Γαλλία, όπως ήταν και το αναμενόμενο, έμεινε στην Ελλάδα. Και εργάστηκε
ως κριτικός.

1965 : Οι Φόρμινξ (ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και ο αδελφός του και μάνατζερ του
συγκροτήματος Νίκος), του προτείνουν να γυρίσει μια ταινία που θα προωθούσε την περιοδεία
τους στην Αμερική. Τότε, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, κάνει και το πρώτο γύρισμα στη
Θεσσαλονίκη, στο Παλαί ντε Σπόρ, σε συναυλία του συγκροτήματος, με 8.000 θεατές. Η
περιοδεία ματαιώθηκε και οι «Φόρμινξ» δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.

1968 : Η μικρή μήκους «Εκπομπή». Πρώτη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο
κριτικών.

1969 : Την 1η Σεπτεμβρίου κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του ιστορικού περιοδικού «Σύγχρονος
κινηματογράφος». Συνιδρυτές ο Θ. Αγγελόπουλος με τον Β. Ραφαηλίδη. Οι δυο τους συνέλαβαν
την ιδέα της οργάνωσης και εκτέλεσης ενός θεωρητικού περιοδικού για τον κινηματογράφο που
θα παρακολουθούσε και θα σχολίαζε την σύγχρονη πρωτοπορία. Στη συντακτική επιτροπή οι :
Τώνης Λυκουρέσης, Γιώργος Κόρρας, Λάκης Παπαστάθης, Κώστας Σφήκας, Ρούλα
Μητροπούλου, Ρίτσα Ντάκου. Οργάνωση και διεκπεραίωση : Παντελής Βούλγαρης.

1970 : «Αναπαράσταση». Σαρώνει τα βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο Ζώρζ
Σαντούλ για την καλύτερη ταινία που προβλήθηκε στη Γαλλία το 1971. Καλύτερη ξένη ταινία στο
Φεστιβάλ του Hyeres (1971). Ειδική μνεία της FIPRESCI (Διεθνής Ένωση Κριτικών
Κινηματογράφου) στο Φεστιβάλ Βερολίνου (1971).

1972 : «Μέρες του ‘36» Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Βραβείο της FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου (1972).

1974-75 : «Ο Θίασος». Δεκατρία βραβεία. Στις Κάννες (1975) από τη FIPRESCI. Στην
Ταορμίνα, στο Βερολίνο (Βραβείο ΙΝΤΕΡΦΙΛΜ), στο Λονδίνο (1979, Καλύτερη ταινία της
χρονιάς), στην Ιαπωνία, στη Θεσσαλονίκη (1975, Βραβεία Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας,
σεναρίου, Α αντρικού και Α γυναικείου ρόλου, ΠΕΚΚ). Καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970 -
1980 από την ένωση κριτικών της Ιταλίας. Ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες στην Ιστορία του
Παγκόσμιου Κινηματογράφου από την FIPRESCI.

1977 : «Κυνηγοί». Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών. Βραβείο Καλύτερης ταινίας
στο Φεστιβάλ του Σικάγο. Βραβείο της Ένωσης Τούρκων Κριτικών.

1979 : Στη διάρκεια των γυρισμάτων του «Μεγαλέξανδρου» γνωρίζει τη Φοίβη Οικονομοπούλου,
διευθύντρια παραγωγής, η οποία είναι από τότε η σύντροφος της ζωής του.

1980 : «Μεγαλέξανδρος». Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπως επίσης και τα βραβεία
της FIPRESCI και Cinema Nuovo στο ίδιο φεστιβάλ. Βραβείο της ΠΕΚΚ στη Θεσσαλονίκη.

1980 : Γεννιέται η πρώτη του κόρη Άννα.

1981 : «Χωριό ένα, κάτοικος ένας» (διάρκεια 20’). Τηλεοπτική παραγωγή της ΥΕΝΕΔ.
Αναφέρεται στην εγκατάλειψη του χωριού Νέα Σεβάστεια του νομού Θεσσαλονίκης από τον
τελευταίο του κάτοικο.

1982 : Γεννιέται η Κατερίνα, δεύτερη κόρη.

1983 : «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη». Μια διαφορετική Αθήνα. Της ιστορίας και του
προσωπικού μύθου του σκηνοθέτη (διάρκεια 43’). Ποίηση : Σεφέρη, Λειβαδίτη. Μουσική :
Χατζηδάκη, Κηλαηδόνη, Σαββόπουλου.

1984 : «Ταξίδι στα Κύθηρα». Βραβείο σεναρίου στις Κάννες. Κρατικά βραβεία Καλύτερης
ταινίας, σεναρίου, Α ανδρικού ρόλου, Α γυναικείου ρόλου, σκηνογραφίας, Βραβείο Κριτικών στο
Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέϊρο (1984).

1985 : Γεννιέται η Τρίτη κόρη, η Ελένη.

1985 : Chevalier dans l’ordre des Arts et des Letrres από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλικής
Δημοκρατίας.

1986 : «Ο Μελισσοκόμος».

1988 : «Τοπίο στην ομίχλη». Αργυρό Λιοντάρι στη Βενετία. Βραβείο Φελίξ Καλύτερης
Ευρωπαϊκής ταινίας.

1991 : «Το μετέωρο βήμα του πελαργού». Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών.

1992 : Του απονέμεται το παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής από την Γαλλική
Δημοκρατία.

1995 : «Το βλέμμα του Οδυσσέα». Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών
καθώς και το βραβείο της FIPRESCI. Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Φελίξ των κριτικών.

1995 : Ανακηρύσσεται επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου των Βρυξελλών.

1997 : Officier dans l’Ordre des Arts et des Lettres, από το Centre National de la
Cinematographie.

1998 : «Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα». Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών, και το Prix
Ecumenique.

1999 : Officier de la legion d’honneur, από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.

1999 : Docteur Honoris Causa, από το πανεπιστήμιο Universite Paris X Nanterre.

2001: Doctor Honoris Causa, από το Πανεπιστήμιο του Essex

2004: Doctor Honoris Causa, από το Πανεπιστήμιο «Stendhal-Grenoble3», Γαλλία

2004: “Τριλογία:Το λιβάδι που δακρύζει»

Βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κινηματογράφου ( FIPRESCI ) στην καλύτερη Ευρωπαϊκή ταινία
για το 2004.

2008: Η Σκόνη του Χρόνου

Η ταινία

O Α, Αμερικανός σκηνοθέτης ελληνικής καταγωγής, γυρίζει μια ταινία πάνω στην ιστορία του και την ιστορία των γονιών του. Μια ιστορία που εξελίσσεται στην Ιταλία, την Γερμανία, την Ρωσία, το Καζακστάν, τον Καναδά και τις Η.Π.Α. Κεντρικό πρόσωπο, η Ελένη, που διεκδικείται και διεκδικεί το απόλυτο της αγάπης. Ταυτόχρονα, ένα μακρύ ταξίδι, στην μεγάλη Ιστορία και στα γεγονότα των τελευταίων πενήντα χρόνων που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα. Τα πρόσωπα της ταινίας κινούνται σαν σε όνειρο, η σκόνη του χρόνου μπερδεύει τις μνήμες. Ο Α τις αναζητά και τις ζει στο παρόν.

2012: Η Άλλη Θάλασσα

Τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Θ. Αγγελόπουλου με τίτλο, «Η Άλλη Θάλασσα», ξεκίνησαν στις αρχές Ιανουαρίου.

Πρωταγωνιστούν μεταξύ άλλων ο Τόνι Σερβίλο και η Ειρήνη Στρατηγοπούλου.

Τα γυρίσματα της ταινίας θα πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα, την Κύπρο και θα διαρκέσουν 10 εβδομάδες, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων θα γίνουν στον Πειραιά και θα συνεχιστούν στην Πάτρα και στο θέατρο Ρέξ.

http://www.theoangelopoulos.gr/newsone.php?id=NTc=&lng=Z3JlZWs=

Καταχώριση είδησης: 24/01/2012 - 12:34:05

http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4689298

[...] Ο σκηνοθέτης που γύριζε σε παλιό κτίριο στο Κερατσίνι τη 14η ταινία του, το τελευταίο μέρος της τριλογίας του με τον τίτλο «Η άλλη θάλασσα» και πρωταγωνιστή τον ιταλό ηθοποιό Τόνι Σερβίλο (γνωστός από το «Il Divo» στον ρόλο του Αντρεότι), παρασύρθηκε στις 18.45 από μηχανάκι που οδηγούσε 24χρονος ειδικός φρουρός – εκτός υπηρεσίας – όταν επιχείρησε να διασχίσει την περιφερειακή οδό της Δραπετσώνας σε σημείο ερημικό, αφώτιστο και με περιορισμένη ορατότητα.

Αφού έμεινε επί 45 λεπτά χτυπημένος στο πεζοδρόμιο περιμένοντας ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ (η καθυστέρηση αποδόθηκε σε «μποτιλιάρισμα λόγω βροχής»), τελικά σε κρίσιμη κατάσταση μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Metropolitan στο Νέο Φάληρο, όπου εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, αλλά λίγο μετά τα μεσάνυχτα εξέπνευσε.

«Ιερός» πόλεμος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Στη Φλώρινα, το 1990, στα γυρίσματα του «Μετέωρου βήματος του πελαργού», ο Αγγελόπουλος έχει να αντιμετωπίσει τον μητροπολίτη Αυγουστίνο Καντιώτη που θεώρησε «απαράδεκτη» την παρουσία του «άθεου» σκηνοθέτη. Πέφτει στα χέρια του και το σενάριο, διαβάζει για παράνομους μετανάστες, για ήρωες πολιτικούς (τους οποίους μισούσε - μονάχα τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ υποδέχτηκε με τιμές το 1993) και για ερωτικές σκηνές και αφορίζει και τον Αγγελόπουλο και τον πρωταγωνιστή Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.

Φανατικοί γεμίζουν την πόλη με μαύρες σημαίες. Λίγες μέρες αργότερα, ο ηθοποιός Τζιάν Μαρία Βολοντέ πεθαίνει στα γυρίσματα και ο Καντιώτης αφήνει άταφο το νεκρό επειδή ήταν, λέει, καθολικός. Θα αφήσει όμως άταφο και τον αφορισμένο Κωνσταντίνο Παπαλαζαρίδη, έναν από τους ηλικιωμένους κομπάρσους επειδή συνεργάστηκε με τον «εχθρό».

http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4689304

Σαν να σκηνοθέτησε τον θάνατό του!

Του Δημήτρη Δανίκα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

«Οταν ο Θόδωρος σκηνοθετεί είναι υπνωτισμένος. Αυτό τον έφερε πιο κοντά στο μοιραίο»! Λέει ο Μανόλης Τσακίρης. Ποιητής και στενός συνεργάτης του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Δίπλα του από το 1998. Τότε που ο Αγγελόπουλος κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών για την ταινία του «Μια αιωνιότητα και μια μέρα». Από τότε ο Μανόλης άρχιζε να παίζει με αποτελεσματικότητα τον πιο χρήσιμο ρόλο. Του ανθρώπου που χτυπούσε πόρτες χορηγών. Κάτι σαν οργανωτής, συντονιστής στην παραγωγή.

Το περιστατικό της θανατηφόρας πρόσκρουσης μοιάζει σαν να ήταν σκηνοθετημένο. Σαν μεγάλο πλάνο μιας επόμενης ταινίας του Αγγελόπουλου. Μόνο που η μηχανή του διευθυντή φωτογραφίας Ανδρέα Σινάνου ήταν «σβηστή». Μόνο που κανείς από τους συνεργάτες και τους ηθοποιούς δεν ήταν δίπλα του εκείνη την στιγμή. Και ξέρετε γιατί; Επειδή ο Θόδωρος είχε ολοκληρώσει το γύρισμα της σκηνής στην οποία πρωταγωνιστούσε ο 53χρονος Ιταλός Τόνι Σερβίλο (ο Αντρεότι στο «Il Divo»).

Προετοίμαζε με το βιζέρ την επόμενη σκηνή και προτιμούσε απόλυτη σιγή. Να κοιτάει μόνος το πλάνο που πρόκειται να τραβήξει το συνεργείο την επομένη.

Καθώς λοιπόν κοιτούσε προς ένα παλιό κτίριο στο Κερατσίνι (όπου για τις ανάγκες του σεναρίου έχει «εγκατασταθεί» καταυλισμός λαθρομεταναστών), κάπου 30 μέτρα από εκεί που η Τροχαία - όπως είχε ζητηθεί - είχε λάβει μέτρα προστασίας του συνεργείου, βηματίζει αργά προς τα πίσω. Σα να κάνει τράβελινγκ. Προς τον περιφερειακό της Δραπετσώνας. Δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Επικίνδυνο και σκοτεινό. Με τη βροχή το οδόστρωμα ολισθηρό.

Όπως βηματίζει προς τα πίσω, το πόδι του σκαλώνει στο ασύμμετρο ρείθρο του πεζοδρομίου. Αυτό ήταν. Σαν τάιμινγκ αμερικανικής ταινίας. Καθώς χάνει την ισορροπία του και το σώμα του βγαίνει στον δρόμο, έρχεται το μηχανάκι του 24χρονου ειδικού φρουρού και τον εκσφενδονίζει δύο με τρία μέτρα μακριά. «Φαντάσου» λέει ο Μανόλης Τσακίρης «από την πρόσκρουση τσαλακώθηκε το μηχανάκι».

Από εδώ αρχίζει το δεύτερο μέρος της τραγωδίας. Γιατί στο ΕΚΑΒ είχαν κάνει επίσχεση εργασίας. Ετσι άφαντα τα ασθενοφόρα. Ετσι ο Θόδωρος στο έδαφος για ώρα. Οταν ύστερα από [...] ώρα έφθασε ασθενοφόρο ήταν αργά. «Στο νοσοκομείο διαπιστώθηκαν ρήξη σπλήνας, νεφρού, σπάσιμο λεκάνης, εγκεφαλοκρανιακές κακώσεις και τρεις απανωτές ανακοπές καρδιάς». [...]

Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα Λαός. Κάναμε τον κύκλο μας.

Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε σπασμενες πέτρες και αγάλματα...

Και πεθαίνουμε.

Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα.

Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο.

Μωρή φύσηηηηηη! Μόνη σου είσαι. Μόνος μου είμαι κι εγώ.

Πάρε ένα μπισκότο.

Παράλογος θάνατος...

το παράλογο ήταν άλλο

κι ακούστηκε στον τελευταίο επικήδειο

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=440601

"Μετά τη λειτουργία οι επικήδειοι σε έκαναν να σπαράξεις, είτε ακούγοντας τον Θάνο Γραμμένο να θυμάται την εποχή της γνωριμίας του με τον Αγγελόπουλο, που είχε ως αποτέλεσμα την «Αναπαράσταση», είτε τον Λαμπρίδη από το συνεργείο της τελευταίας ταινίας του, της «Αλλης θάλασσας» ο οποίος αναφέρθηκε στο πλάνο της τελευταίας εβδομάδας γυρισμάτων της ταινίας:

«Δευτέρα γύρισμα στο Ρεξ, Τρίτη στον αυτοκινητόδρομο της Δραπετσώνας (όπου έγινε το μοιραίο) και Παρασκευή μια συμβολική κηδεία…».

Για φαντάσου. Την ίδια την ημέρα της κηδείας του, στο πρόγραμμα 54 της ταινίας «Η άλλη θάλασσα» ήταν προγραμματισμένο το γύρισμα μιας κηδείας…"

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/01/2012_424756

"Οι επικήδειοι λιτοί. [...]Ο Βασ. Σεϊτανίδης, εκ μέρους των συμμαθητών του. Ο Αλ. Λαμπρίδης από το συνεργείο της «Αλλης θάλασσας». «Την Τρίτη το πρόγραμμα έλεγε αυτοκινητόδρομος. Σήμερα, Παρασκευή, συμβολική κηδεία. Δε θέλουμε να ακούσουμε rap» (σ.σ τέλος, στην κινηματογραφική γλώσσα). Χειροκροτούν.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=665993

[...] η αναπάντεχη αναφορά του βοηθού του Αλ. Λαμπρίδη στο κλείσιμο της τελετής, αιφνιδίασε τους πάντες: "Το πρόγραμμα γυρίσματος για την Τρίτη το βράδυ έλεγε "γύρισμα δρόμου", και για σήμερα Παρασκευή 27 είχαμε "συμβολική κηδεία"...[...]