ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΟΥΒΛΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ! ΤΡΑΒΑΤΕ ΑΛΛΟΥ ΝΑ ΣΠΕΙΡΕΤΕ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΦΟΒΟ...

Αγωνία στους εκπαιδευτικούς:

Υποχρεωτικές μεταθέσεις, το καλοκαίρι η απόφαση

Κυρ, 14/04/2013

ΕΝ ΑΡΧΗ σε εθελουσία, βάση οι δηλώσεις των εκπαιδευτικών.

Πρώτο μέλημα η καταγραφή των πραγματικών θέσεων.

Του ΦΑΝΗ ΚΑΛΑΝΤΖΗ
fkalantzis ependytis.gr

Σε αναμμένα κάρβουνα κάθονται οι εκπαιδευτικοί, καθώς όλα τα μέτωπα είναι ανοικτά σε σχέση με το τι θα ισχύσει την επόμενη σχολική χρονιά, από την αύξηση του ωραρίου και τις λιγοστές προσλήψεις μέχρι τη μείωση των οργανικών θέσεων, προμήνυμα απολύσεων για ορισμένους.

Η καθυστέρηση στις χρονοβόρες διαδικασίες που απαιτούνται για την προετοιμασία επιτείνει το κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας, στο οποίο έρχεται να προστεθεί μια ακόμη πολυαναμενόμενη καυτή παράμετρος, οι υποχρεωτικές μεταθέσεις. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η απόφαση θα καθυστερήσει και θα εκδοθεί μέσα στο καλοκαίρι, αφού προηγουμένως έχει διαμορφωθεί η συνολική εικόνα από τις διαδικασίες που χρονικά προηγούνται. Πάντως, το ξεκίνημα, σύμφωνα με ένα πρώτο σκεπτικό, πιθανώς θα γίνει με όσους εκπαιδευτικούς υποβάλουν αιτήσεις για εθελούσια μετάθεση και θα ακολουθήσουν οι βαριές ειδικότητες (φιλόλογοι, μαθηματικοί κ.λπ.).

Ειδικότερα, το υπουργείο Παιδείας αφήνει για το τέλος μία από τις πολλές καυτές πατάτες που έχει στα χέρια εν όψει της προετοιμασίας της νέας σχολικής, τις υποχρεωτικές μεταθέσεις, που ως γνωστόν έχουν ήδη θεσμοθετηθεί και θα καλύψουν τα σημαντικά κενά που θα δημιουργηθούν λόγω των μη προσλήψεων (2.000 συνολικά θα είναι οι αναπληρωτές).

Αν η τρέχουσα χρονιά ολοκληρώνεται με 1.500 επίσημα κενά, μπορεί να φαντασθεί κανείς τι θα συμβεί του χρόνου.

Τα βήματα Πριν φθάσουμε στο επίδικο, προηγούνται ορισμένες διαδικασίες που θα διαμορφώσουν στο περίπου την εικόνα.

Ένα πρώτο βήμα αφορά την καταγραφή που έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες, μέσα από την οποία θα προκύψουν οι αναλογίες εκπαιδευτικών μαθητών. Εδώ σημειώνεται ότι μια μικρή εμπλοκή υπάρχει μεταξύ των πραγματικών θέσεων που δίνονται από τις διευθύνσεις, ορισμένες από τις οποίες αμφισβητούνται, εξ ου και τα όσα ακούστηκαν πρόσφατα περί μείωσης των οργανικών θέσεων. Τα ακριβή στοιχεία που να αποτυπώνουν την πραγματικότητα δεν υπάρχουν ακόμη.

Ένα δεύτερο βήμα αφορά την εικόνα που θα προκύψει αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία των μετατάξεων εκπαιδευτικών από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια.

Ένα τρίτο βήμα αφορά τις κανονικές μεταθέσεις, μέσω της μοριοδότησης από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ για την πρωτοβάθμια και από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ για τη δευτεροβάθμια.

Η ολοκλήρωση των διαδικασιών θα προσφέρει την πρώτη εικόνα και δη τις περισσότερο και λιγότερο ελλειμματικές περιοχές, σε περιφερειακό κυρίως επίπεδο. Πρώτο μέλημα από κει και πέρα η έμφαση στους κλάδους με ειδικό βάρος , φιλόλογοι, μαθηματικοί, φυσικοί κ.λπ.

Όταν και τα στοιχεία αυτά αποτυπωθούν, θα αρχίσει η κρίσιμη επόμενη φάση. Εν αρχή, σύμφωνα με τις πρώτες σκέψεις, οι εκπαιδευτικοί θα κληθούν να υποβάλουν δηλώσεις σε εθελούσια βάση. Σε δεύτερο χρόνο θα αρχίσει η υλοποίηση του μέτρου, για το οποίο τίποτε δεν είναι ακόμη δεδομένο, ήτοι η κρίσιμη παράμετρος των κριτηρίων. Είναι προφανές ότι τα κριτήρια δεν θα είναι τα ίδια για όλες τις περιοχές, διαφορετικά θα ισχύσουν για τα αστικά κέντρα, διαφορετικά για τις πιο απομακρυσμένες περιοχές. Προς το παρόν η προσοχή επικεντρώνεται στην αποτροπή πλαστών θέσεων, που κρύβονται από τις περιφερειακές διευθύνσεις.

ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΑΠΟ:

http://www.alfavita.gr

Λοιπόν! Για να πάρουν μια φορά και απάντηση όλοι αυτοί οι κοντυλοφόροι των αστικών μέσων προπαγάνδας και κατατρομοκράτησης ανθρώπων.

Μπορεί, δε λέω, να βρίσκουν και πρόθυμους συναδέλφους μου να καταπιούν αμάσητα τα όσα γράφουν. Με γεια τους και με χαρά τους, εγώ με ζωντόβολα δεν ασχολούμαι. Περιορίζομαι να πω: "άξιοι της μοίρας τους"!

Όσο με αφορά όμως προσωπικά μπορούν και οι κοντυλοφόροι και τα αφεντικά τους να κοιμούνται ανήσυχοι. Δεν πρόκειται να με τρομάξουν, δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτάκι μου με όσα λένε από το γυαλί της τηλεόρασης ή γράφουν στις φυλλάδες τους. Προφανώς επενδύουν στο σπάσιμο του ηθικού. Ίσως να έχουν και ειδικούς συμβουλάτορες ψυχολογικού πολέμου. Όλα τζάμπα και στο βρόντο όταν απέναντί τους έχουν ανθρώπους ελεύθερους. Και ανθρώπους που ξέρουν τι τους γίνεται.

Εγώ λοιπόν, κι ας ακουστεί όσο εγωιστικά θέλουν μερικοί να το εκλάβουν, δε μασάω. Ξέρω και έχω πάρει απόφαση σε τι χώρα ζω, σε τι εποχή. Από τότε που γεννήθηκα και μέχρι τώρα που κοντεύω τα 54. Και με το μνημόνιο των τελευταίων ετών και τις δημαγωγίες των προηγουμένων χρόνων και τη Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ και τη Χούντα που με πρόλαβε παιδί και έφηβο. Ξέρω και τι έχω απέναντι και ξέρω δυστυχώς και τι μας περιμένει. Πού καταλήγουν αυτές οι τεράστιες καπιταλιστικές κρίσεις.

Γνωρίζω επίσης πολύ καλά την προδοσία εκ των έσω. Σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο. Ποια είναι η Διδασκαλική Ομοσπονδία, η ΑΔΕΔΥ, οι τοπικοί μας σύλλογοι και οι συνδικαλισταράδες μας. Και ποια και τα δήθεν φιλολαϊκά κόμματα. Δεν περιμένω τίποτε και από κανέναν τους.

Έτσι και περιμένω την κάθε μέρα και νέα μέτρα εξαθλίωσης. Και νέα διάλυση των δομών της χώρας. Κι αυτό που δεν περιμένω είναι η παραμικρή ανάπτυξη. Στόχος δεν είναι η ανάπτυξη μα το ακριβώς αντίθετο. Οι φτωχοί πρέπει να γίνουν πιο φτωχοί, να μετατραπούν σε σκλάβους, και οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι.

Η μόνη λύση θα ήταν να ξυπνήσουν από το αφιόνισμα οι μάζες των αδικημένων και κατατρεγμένων. Μα δεν το βλέπω. Το αφιόνισμα καλά κρατεί και οι άνθρωποι αδυνατούν να αντιδράσουν. Το σύστημα με χίλιους τρόπους καταφέρνει να ελέγχει συνειδήσεις και να κάνει πλύση εγκεφάλου.

Έτσι η διέξοδος δεν μπορεί παρά να είναι είτε μια ανώμαλη εσωτερική κατάσταση ή ο πόλεμος ή και τα δύο. Και είναι απαράδεκτα αφελής όποιος αδυνατεί να αντιληφθεί τι σημαίνει η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής. Το σύστημα προετοιμάζεται για τα πάντα και έχει παραφουσκώσει με άσσους τα μανίκια του για κάθε πιθανή περίπτωση.

Με τους μόνους που τα βρίσκει μπαστούνια είναι με εκείνους που διατηρούν την ελευθερία της σκέψης τους και την ψυχραιμία τους. Θέλει να μας βάλει κι εμάς στα κάρβουνα αλλά τι νόημα έχει να απειλείς αναστενάρηδες με κάρβουνα; Αυτοί όχι μόνο δεν τα φοβούνται αλλά ξέρουν και να χορεύουν στα αναμμένα κάρβουνα.

Σας λέω λοιπόν ότι δεν είμαι σουβλάκι για να κάααααααθομαι στα κάρβουνα. Κι αν τολμήσετε να τα ανάψετε και να τα πυροδοτήσετε θα δείτε πως ετούτος ο λαός έχει μπόλικους τρελούς που θα ορμήσουν στη φωτιά. Για τους άλλους, τα ζωντόβολα, δεκάρα δε δίνω. Ας καούν και ας τσουρουφλιστούν.

Προσέξτε όμως όσοι κρατάτε τα δαυλιά. Και απειλείτε να κάψετε ανθρώπους. Γιατί όποιος ανοίγει λάκκους πέφτει ο ίδιος μέσα. Και γιατί όταν κάποιος φτάσει στο αμήν, αρχίζει αυτόματα το αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλλων. Μην παίζετε λοιπόν ασυλλόγιστα με τη φωτιά.

Και για να αφήσω τα ποιητικά στην άκρη και να μιλήσω με το ένα και ένα κάνει δύο.

Στα 18 έδωσα εξετάσεις για το πανεπιστήμιο και πέτυχα την εποχή της διαρροής θεμάτων. Έμεινα έξω για τρεις πόντους. Δεν το έβαλα κάτω. Μούτζωσα με τα δυο μου χέρια το άθλιο σύστημά τους και τράβηξα να γίνω ναυτικός.

Στα 23 έμεινα άνεργη. Και πάλι δε σταύρωσα τα χέρια. Στρώθηκα και ξανασπούδασα άλλο επάγγελμα.

Τριάντα χρόνια αργότερα βάζετε τους κοντυλοφόρους να με απειλούν και πάλι. Με αναγκαστική μετάθεση, με αύξηση ωραρίου, με αύξηση μαθητών, με ελεγκτές δημόσιας διοίκησης που θα ελέγχουν και το πώς παίρνω ανάσα, με αξιολόγηση, με απόλυση... Κι αφού μου έχει πετσοκόψει το μισθό και με απελπίζετε καθημερινά ότι θα πάρω κάποτε σύνταξη και εφάπαξ.

Ξέρω πως δεν έφταιξα στο παραμικρό για το σημερινό κατάντημα της οικονομίας της χώρας. Όπως δεν ξέρατε εσείς επί δεκαετίες τι κάνει ο Τζοχατζόπουλος, ο Ανθόπουλος, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και όλα τα άλλα λαμόγια.

Εσείς φανήκατε λίγοι. Εσείς διαλύσατε τη χώρα. Και κοπανάτε τώρα όσους δεν έφταιξαν. Τη δική σας κρίση πάτε να την φορτώσετε στην πλάτη μας. Και να βγάλετε τους εαυτούς σας λάδι.

Υπογράφατε δάνεια, κατασπαταλούσατε το δημόσιο χρήμα, στήσατε ακόμη και Ολυμπιακούς αγώνες που δήθεν θα βοηθούσαν την ανάπτυξη της χώρας. Τη βοήθησαν; Ή την κατέστρεψαν; Τιμωρήθηκε κανείς για το φιάσκο αυτό; Και ποια τιμωρία επιβλήθηκε για τα αμέτρητα σκάνδαλα; Κατόπιν πιάσατε και ψηφίζατε μνημόνια χωρίς καν να τα διαβάζετε. Αλυσοδέσατε τη χώρα με δυσβάστακτες υποχρεώσεις που είναι φύσει αδύνατον να τις εκπληρώσει.

Μας λέτε τώρα ότι θα αξιολογήσετε εμάς. Μολών λαβέ! Ελάτε να σας δείξω τους εκατοντάδες μαθητές που μου εμπιστευτήκατε. Οι πρώτοι είναι πλέον σαραντάρηδες. Αν έκανα το καθήκον μου. Αν έχουν πετύχει το στόχο για πετυχημένες σπουδές. Και δείτε και πού βρίσκονται σήμερα. Εκείνα τα παιδιά που εγώ ίδρωσα να τους μάθω γράμματα και να μάθουν πώς να μαθαίνουν. Στη Γερμανία, στην Αγγλία, στην Ελβετία, στην Αμερική. Γιατί; Ποιος τους σκόρπισε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα;

Εγώ έκανα τη δουλειά που μου αναθέσατε. Υπάρχουν αποδείξεις. Και οι συνάδελφοί μου όλων των βαθμίδων το ίδιο. Αλλιώς πώς θα μπορούσε σήμερα η Γερμανία ειδικά να απορροφά κατά χιλιάδες Έλληνες πτυχιούχους; Εμείς μορφώσαμε τη νέα γενιά. Της δώσαμε τα κατάλληλα επιστημονικά προσόντα. Εσείς; Φροντίσατε να τους εξασφαλίσετε θέση εργασίας; Και τρόπο να συμβάλλουν με τις γνώσεις τους στην προκοπή και την ανάπτυξη του τόπου;

Και με τι συνθήκες, ε; Με τι συνθήκες εργαστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια. Πληρώνοντας ακόμη και από την τσέπη μας για τη μόρφωση των μαθητών μας. Κουβαλώντας εποπτικά από το σπίτι μας. Τον προσωπικό μας υπολογιστή. Τα χαρτονάκια και τα καρτελάκια μας και τόσα άλλα.

Τώρα λέτε πως θα έρθετε να μας αξιολογήσετε. Τώρα λέτε πως ξαφνικά σας έπιασε ο πόνος για καλούς δασκάλους! Μα έχετε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι τόσα χρόνια δεν ήμασταν καλοί δάσκαλοι; Φυσικά και όχι. Μάλλον περί του αντιθέτου βοούν τα δεδομένα. Όπως για παράδειγμα από τη συμμετοχή Ελλήνων μαθητών σε παγκόσμιους διαγωνισμούς...

Λέω λοιπόν και είμαι σίγουρη πως δε θέλετε να μας αξιολογήσετε για να βελτιώσετε την παιδεία του τόπου. Να παραπλανήσετε θέλετε την κοινή γνώμη πως τάχα και καλά βρήκατε τις πταίει και πάει η χώρα από το κακό στο χειρότερο και πάτε να τον διορθώσετε τον ... άχρηστο! Λέω ακόμη πως θέλετε με κάθε τρόπο να μας εξαναγκάσετε να μην παράγουμε θετικό αποτέλεσμα. Αυτό δείχνουν όλα τα μέτρα που παίρνετε. Παράδειγμα θα πω: Τι τα θέλατε τα Αγγλικά από την Πρώτη Δημοτικού; Ή και την Πληροφορική; Όταν τα διεθνή δεδομένα της Παιδαγωγικής λέγουν πως είναι λάθος να διδάσκεται το παιδί ξένη γλώσσα πριν εμπεδώσει τη μητρική του και λάθος να μπαίνει στον κόσμο της πληροφορικής πριν εδραιωθούν οι κατάλληλες νοητικές λειτουργίες;

Αμέτρητες επίσης φορές διαμαρτυρηθήκαμε ως παιδαγωγοί για τα βιβλία. Και δη τα νέα βιβλία... Λάβατε καθόλου υπόψη τις διαμαρτυρίες μας;

Αντιδράσαμε ακόμη για το θέμα της ειδικής αγωγής. Και πάλι κωφεύσατε.

Κάθε φορά που εμείς επισημαίναμε τα αδύνατα σημεία του συστήματος, μας γράφατε στα παλιά σας τα παπούτσια. Σας θυμίζω ότι μέχρι απεργία κάναμε ζητώντας να κλείσετε τις Παιδαγωγικές Ακαδημίες και να ξεκινήσει η πανεπιστημιακή εκπαίδευση των δασκάλων.

Το τρενάρατε, το τρενάρατε και μετά τρέχατε να μπαλώσετε τις τρύπες με την εξομοίωση. Και σπαταλώντας και πάλι αμύθητα ποσά... Και πάλι σας λέγαμε ότι είναι λάθος να εξομοιώνονται αδιακρίτως όλοι οι εκπαιδευτικοί. Πως δεν είναι ανάγκη να εξομοιωθούν οι μετεκπαιδευθέντες. Αποτελεί περιττή δαπάνη της πολιτείας. Μας ακούσατε; Φυσικά και όχι...

Όπως δεν ακούσατε τις διαμαρτυρίες μας και όταν κλείσατε τη Μετεκπαίδευση. Προτιμήσατε να συνεχίζετε την εξομοίωση και τα δεκάδες σεμινάρια. Κοστίζουν λιγότερα αυτά από τη Μετεκπαίδευση; Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα τριήμερο σεμινάριο σε ΚΠΕ. Ποιο κόστος έχει; Ή για τα σεμινάρια του Α΄ και Β΄ επιπέδου Πληροφορικής. Φυσικά τέτοια στοιχεία δε δίνονται στη δημοσιότητα. Πόσα τα χρήματα και από ποιες πηγές και σε ποιες τσέπες...

Αλλά και με τι συνέπειες η τακτική των σεμιναρίων παράλληλα με το χρόνο εργασίας για την ποιότητα της εκπαίδευσης. Αναλογιστήκατε ποτέ αν μπορεί να αποδώσει στη δουλειά του ένας δάσκαλος που ταυτόχρονα διδάσκει και κάνει και εξομοίωση;

Εδώ κανείς δε νοιάστηκε αν μπορεί ένα παιδάκι να κάθεται στο σχολείο από τις 7 το πρωί ως τις 4 ή και 5 το απόγευμα... Κι όταν μάλιστα το σχολείο δε διαθέτει υλικοτεχνικές υποδομές για τέτοια πολύωρη παραμονή του παιδιού. Εστιατόρια, χώρους ανάπαυσης...

Μου λέτε τώρα ότι θα με αξιολογήσετε. Να το κάνετε. Κι εγώ με αξιολογώ και με βρίσκω λάθος. Γιατί επί σειρά ετών ανέχτηκα να βλέπω τους μαθητές μου να τρώνε το μεσημεριανό τους στο ταπεράκι και καθισμένοι στα σκαλιά των σχολείων. Ομολογώ ότι έφταιξα απέναντί τους. Ήξερα πως αυτό είναι λάθος και όμως δεν κατάφερα να το εμποδίσω.

Άλλες φορές πάλι υποχρεώθηκα να διδάξω μέσα σε αίθουσες κλουβιά, ή υπόγειες ή ανήλιαγες ή παγωμένες. Με τους σοβάδες μερικές φορές να κρέμονται πάνω από τα κεφάλια μας. Ήξερα ότι και αυτό είναι λάθος μα ούτε αυτό μπόρεσα να το εμποδίσω.

Κι ακόμη επέτρεψα να βρίσκονται στην τάξη μου αβοήθητα από ειδικούς παιδάκια με σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες ή άλλα ειδικά προβλήματα. Πχ παιδιά με αναπηρίες δίχως βοηθητικό προσωπικό, δίχως ράμπες ή ασανσέρ στα σχολεία που σπούδαζαν. Και όσο και αν φώναξα και διαμαρτυρήθηκα τίποτα δεν έκανα παρά μόνο κακό στην υγεία μου.

Έχω ακόμη πολλά να βαραίνουν την ψυχή μου. Γι' αυτό τώρα δεν μπορεί κανείς να με τρομοκρατήσει και να με βάλει να καθίσω στα κάρβουνα. Γιατί έχω από καιρό περάσει το Ρουβίκωνα. Και το μυαλό μου έχει πάρει ανάποδες.

Άδικα κοπιάζουν οι κοντυλοφόροι σας. Το μόνο που θα καταφέρουν είναι να μου στείλουν παρέα και άλλους συναδέλφους. Στην άλλη όχθη και στο αντίπαλο δέος του συστήματος. Τους ανθρώπους που κατάφεραν να αποτινάξουν τα δεσμά της έξωθεν και άνωθεν σκέψης.

Είναι τόσο βαθιά η αδικία πια. Και μη αναστρέψιμη η βλάβη. Που δεν έχει κανένα νόημα να σας φοβηθώ.

Και με τον ίδιο τρόπο που οι παλιοί Έλληνες έφτασαν μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς να φωνάξουν Ελευθερία ή Θάνατος...

Εν προκειμένω μάλιστα σας ρωτώ ευθέως: Για ποιο λόγο μας αφήσατε φέτος να κάνουμε αιτήσεις για μετάθεση; Για να βιώνουμε τώρα τον απόλυτο τρόμο μπας και καταλήξουμε ως τελευταίοι τοποθετηθέντες ή σε αναγκαστική μετάθεση ή και στην απόλυση;

Αφήσατε πρώτα να περάσει το κρίσιμο διάστημα που είχαμε δικαίωμα ανάκλησης. Και τώρα αρχίσατε να μας βομβαρδίζετε με απειλές για συρρίκνωση κατά εκατοντάδες των οργανικών θέσεων.

Παραβιάζεται δηλαδή η βασική αρχή του δικαίου που απαγορεύει την επιβολή ποινής με νομοθεσία εκ των υστέρων. Κι εμείς που φέτος κάναμε αιτήσεις μετάθεσης κινδυνεύουμε να γίνουμε εξιλαστήρια θύματα αυτής της τακτικής της πλήρους ανατροπής των δεδομένων.

Είναι η πρώτη φορά; Φυσικά και όχι. Ειδικά τα τελευταία χρόνια. Χιλιάδες συνάδελφοι σήμερα βιώνουν απίστευτα δράματα με τα δάνεια που πήραν στο παρελθόν για να αποκτήσουν στέγη. Οι μισθοί μας κατέρρευσαν με μια απλή ανάταση του δικού σας χεριού και το ψηφίζω ΝΑΙ σε όλα... Και άνθρωποι ευυπόληπτοι και αξιοπρεπείς βρέθηκαν εκτεθειμένοι απέναντι στους δανειστές τους. Κάποιοι κατέληξαν και στην αυτοκτονία. Μην αντέχοντας την αφόρητη πίεση.

Χιλιάδες ακόμη ιστορίες καθημερινής τρέλας για τους νέους εκπαιδευτικούς που άσπρισαν τα μαλλιά τους και παραμένουν αδιόριστοι. Ή όσους παραμένουν αναπληρωτές και δεν ξέρουν αν θα δουλέψουν τον επόμενο χρόνο. Πώς ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Νοιάστηκε κανείς από εκείνους που ψήφισαν τα μνημόνια να μάθει;

Η απόλυτη τρέλα με εκείνους που πρώτα τους κόψατε το μισθό, παράλληλα φροντίσατε να υλοποιηθεί το δόγμα του Γ. Παπανδρέου για έναν εργαζόμενο σε κάθε οικογένεια και τους φέρατε στην απόγνωση να μην μπορούν να πληρώσουν το δάνειο για το σπίτι. Για να τους ρίξετε και χαράτσι για το ίδιο σπίτι που ουσιαστικά ανήκει στην τράπεζα και όχι στους ίδιους!

Μας θέλετε λέτε εντός και εκτός υπηρεσίας να είμαστε πρότυπα καλής συμπεριφοράς... Και την ίδια ώρα μας στερείτε με τα μέτρα λιτότητας τη δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης. Για να τα βγάλουμε πέρα ακόμη και όσοι δεν έχουμε δάνειο αναγκαζόμαστε να κόβουμε από τη διατροφή, την ένδυση, την υπόδηση... Κυκλοφορούμε με ρούχα παλιά και φθαρμένα και παπούτσια που είναι για πέταμα. Ωραία πρότυπα κοινωνίας...

Έχουμε επίσης πάρει διαζύγιο από τα κουρεία και τα κομμωτήρια. Και αποφεύγουμε τους γιατρούς καταφεύγοντας σε γιατροσόφια. Βλέπεις πια συναδέλφους με προβλήματα στα δόντια που αδυνατούν να τα αποκαταστήσουν λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Με σαραβαλάκια αυτοκίνητα που θυμίζουν χώρες του τρίτου κόσμου. Και τρομοκρατημένους από πάνω μπας και το σαράβαλο δεν πάρει μπρος το πρωί και περάσει και ο ελεγκτής δημόσιας διοίκησης από τη δουλειά και σε τσακώσει ως ... επίορκο!!!

Ποιος όμως είναι ο αληθινά επίορκος; Εμείς ορκιστήκαμε να τηρούμε ένα σύνταγμα και νόμους της χώρας που εσείς στη συνέχεια αλλάξατε εκ βάθρων. Ορκιστήκαμε να εργαστούμε σε επάγγελμα με χι δεδομένα που πλέον δεν υφίστανται. Γιατί εσείς τα καταργήσατε.

Νομίμως και δημοκρατικά; Νομίμως και δημοκρατικά, λέτε. Μόνο που η νέου τύπου δημοκρατία μας εδράζεται σε ενισχυμένη αναλογική και προκύπτει από εκλογές με αποχή τεράστια του εκλογικού σώματος. Και παίρνει αποφάσεις με το πιστόλι στον κρόταφο των βουλευτών που πλέον δεν εκλέγονται με σταυρούς αλλά με λίστες!

Έχετε βρει χίλιους τρόπους ώστε η θέληση των λίγων να κυβερνά τους πολλούς. Κι όταν κι αυτοί δεν επαρκούν μας λέτε ότι έτσι ζήτησε η τρόικα! Μας ζητάτε δηλαδή να υπακούσουμε σε θεσμούς που δεν προβλέπονται από το σύνταγμα της χώρας! Εμείς λοιπόν είμαστε οι επίορκοι; Μα εμείς δεν ορκιστήκαμε να υπακούμε στην τρόικα!

Πιστεύετε λοιπόν ότι με αυτά και μ' αυτά θα τρομοκρατηθούμε και θα σκύψουμε το κεφάλι.

Και φυσικά θα πρέπει να είναι τρελός όποιος βρίσκεται άοπλος και αβοήθητος και στο έλεος ανθρώπων που πράττουν κατά το δοκούν και λέει πως δε φοβάται. Αν κάποιος μπει στο σπίτι μου με όπλο στα χέρια να με ληστέψει, δε θα φοβηθώ; Βεβαίως και θα φοβηθώ. Στην αρχή. Κατόπιν όμως και όσο τον βλέπω να μη σταματά σε τίποτε και να προσπαθεί να με αφανίσει, ο φόβος δεν έχει πια κανένα νόημα. Γιατί όσο και να φοβηθώ αυτός έχει σκοπό να με καταστρέψει. Δε θέλει μόνο τα λεφτά μου, θέλει και να με ατιμάσει, θέλει και να μου σκοτώσει το παιδί και να κάψει το σπίτι μου και μένα μέσα. Τι να τον κάμω λοιπόν το φόβο; Θα γλιτώσω αν φοβηθώ;

Το ερώτημα θα το αφήσω ανοικτό. Να το απαντήσουν όσοι εξακολουθούν να φοβούνται κι έτσι νομίζουν πως θα τους λυπηθούν και θα γλιτώσουν...

Για να έρχεται τώρα ο κάθε κοντυλοφόρος και να τους ειρωνεύεται και από πάνω που κάθονται στα κάρβουνα!

Καλά να πάθουν. Τέτοιοι που είναι μόνο για σουβλάκια κάνουν. Εκεί να μείνουν και να τσουρουφλίζονται!

Όσο για μένα που είδα όλα μου τα σχέδια να γκρεμίζονται και πλέον τίποτα δεν ελπίζω, έγινα ... Καζαντζάκης. Δεν ελπίζω τίποτε, δε φοβάμαι τίποτε, είμαι λεύτερος!