Επιλογές διευθυντών σχολικών μονάδων με κρίση των θεσμών και των νόμων!

Επιλογές διευθυντών σχολικών μονάδων με κρίση των θεσμών και των νόμων!

Δεύτερη προσωρινή τοποθέτηση

του Γιώργου Τρούλη

24/07/2011 - 10:46

1o Ενημερωτικό Ιουλίου - Ρέθυμνο, 23 Ιουλίου 2011

Γιώργος Τρούλης -Αναπληρωτής Αιρετός
ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης
Τηλ. 6945802754
Email: giorgiot@edc.uoc.gr

Αγαπητοί Συνάδελφοι

Θέμα 1ο: «Επιλογές διευθυντών σχολικών μονάδων με κρίση των θεσμών και των νόμων!!!»

Η διαδικασία των συνεντεύξεων των υποψήφιων διευθυντών σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ σε πολλά ΠΥΣΠΕ έχει ήδη ολοκληρωθεί. Φυσικά αυτό, το οποίο ενδιαφέρει και έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο διεξάγεται η όλη διαδικασία της επιλογής διευθυντών σχολικών μονάδων.

Σχολικός σύμβουλος ή διευθυντής σχολικής μονάδας;

Όπως γνωρίζουμε ο νέος νόμος 3848/2010 είναι ο νόμος που καθορίζει το πλαίσιο της επιλογής στελεχών της εκπαίδευσης και σκιαγραφεί την όλη διαδικασία. Ένας νόμος που δημιουργήθηκε από την υπουργό που οφείλει να τον εφαρμόσει για πρώτη φορά στην πράξη. Με μια πρώτη ανάγνωση γίνεται αντιληπτό, ότι υπάρχει απόκλιση ανάμεσα στο “γράμμα του νόμου” και στην εφαρμογή του. Ενώ ο νόμος προβλέπει, και σωστά, ότι προηγείται η διαδικασία επιλογής σχολικών συμβούλων και έπεται αυτή των διευθυντών σχολικών μονάδων, βλέπουμε για διάφορους λόγους που άλλοτε προβάλλονται ασαφώς κι άλλοτε κρύβονται επιμελώς, να ανατρέπεται η σειρά και να προηγείται η διαδικασία επιλογής διευθυντών σχολικών μονάδων. Παρόλο που οι αιτήσεις των υποψήφιων σχολικών συμβούλων είχαν κατατεθεί πολύ νωρίτερα και αναμενόταν η διαδικασία να είχε ολοκληρωθεί αυτές τις ημέρες, κάπου “στράβωσε” στην πορεία.

Το ζήτημα προκύπτει ουσιαστικά από το γεγονός ότι πολλοί υποψήφιοι σχολικοί σύμβουλοι είναι και υποψήφιοι διευθυντές σχολικών μονάδων. Οι περισσότεροι βρίσκονται πολύ ψηλά στους αξιολογικούς πίνακες και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μπορέσουν να γίνουν διευθυντές σχολείων. Από τη στιγμή που η σειρά της επιλογής άλλαξε, ανατράπηκε η φυσιολογική ροή και εξέλιξη των διαδικασιών, πράγμα που διαμορφώνει ένα άλλο τοπίο στις επιλογές στελεχών της εκπαίδευσης. Η προχειρότητα του υπουργείου φάνηκε ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες που επιδόθηκε σε ένα μαραθώνιο διευκρινιστικών επί των διευκρινιστικών εγκυκλίων για τη μοριοδότηση των τυπικών προσόντων. Η κατάσταση γίνεται περισσότερο τεταμένη, αφού με δελτίο τύπου ενημερωθήκαμε για τις προθέσεις του υπουργείου σχετικά με την προωθούμενη ψήφιση τροπολογίας για τον αποκλεισμό των επιλεγέντων διευθυντών σχολικών μονάδων στη διαδικασία επιλογής σχολικών συμβούλων. Εάν ο νόμος είχε εφαρμοστεί, δεν θα χρειαζόταν να γίνει καμία τροπολογία, διότι δεν θα υπήρχε ζήτημα. Ο χρόνος είναι ιδιαίτερα πολύτιμος και δεν χρειάζεται να αναλώνεται κανένας σε περιττές ενέργειες, ιδιαίτερα σε ένα υπουργείο παιδείας με τόσα προβλήματα. Αποδεικνύεται περίτρανα, ότι το υπουργείο παιδείας κάθε άλλο παρά διακρίνεται για την ενορατικότητά του και την προνοητικότητά του.

Εγκαινιάζεται κι ο “θεσμός του προσωρινού ή μεταβατικού” σχολικού συμβούλου

Κάθε αλλαγή πορείας μιας υπόθεσης δημιουργεί ένα ντόμινο από αλυσιδωτές εξελίξεις και μάλιστα πολλές φορές απρόβλεπτες. Κάτι τέτοιο πρόκειται να συμβεί και στην εκπαίδευση τον Σεπτέμβριο, μιας και το υπουργείο παιδείας ουσιαστικά εγκαινιάζει ένα “νέο θεσμό” αυτό του “προσωρινού” ή “μεταβατικού” σχολικού συμβούλου. Η διαδικασία των συνεντεύξεων των σχολικών συμβούλων μεταφέρεται για το Σεπτέμβριο. Επομένως όσοι από τους νυν σχολικούς συμβούλους επιλέξουν να γίνουν διευθυντές σχολείων, δηλαδή να παραιτηθούν από τη θέση του σχολικού συμβούλου, τότε θα τοποθετηθούν προσωρινά ή μεταβατικά σχολικοί σύμβουλοι από τον προηγούμενο πίνακα, μέχρι να επιλεγούν οι νέοι σχολικοί σύμβουλοι.

Είναι σαφές ότι αυτή την εξέλιξη δεν την είχε στα σχέδιά του το υπουργείο παιδείας αλλά προέκυψε από την προχειρότητα και τους πειραματισμούς. Έχει όμως αποδειχθεί ιστορικά, ότι όταν “παίζεις” στην εκπαίδευση τις περισσότερες φορές δεν έχεις καλό αποτέλεσμα. Υπάρχουν 3 περιπτώσεις τοποθέτησης “προσωρινών ή μεταβατικών” σχολικών συμβούλων. 1η περίπτωση: Σκεφθείτε κάποιους συναδέλφους που θα έχουν επιλεγεί φέτος ως διευθυντές αλλά ανήκουν και στους προηγούμενους πίνακες σχολικών συμβούλων. Έχουν τη δυνατότητα να γίνουν σχολικοί σύμβουλοι για λίγο διάστημα (μεταβατικά) αλλά μετά οφείλουν να επιστρέψουν στην τάξη, αφού θα έχουν παραιτηθεί από διευθυντές. Πράγμα σχεδόν αδύνατο. Άρα αυτοί σίγουρα θα αρνηθούν τη θέση του σχολικού συμβούλου. 2η περίπτωση: Αν κάποιοι συνάδελφοι δεν είναι ούτε σχολικοί σύμβουλοι ούτε διευθυντές αλλά μιας και βρίσκονται στους προηγούμενους πίνακες των σχολικών συμβούλων έχουν τη δυνατότητα να γίνουν σχολικοί σύμβουλοι π.χ. για 1 μήνα, μετά φυσικά θα επιστρέψουν στην τάξη. Αποτελεί το πιο πιθανό σενάριο που μπορεί να συμβεί, όμως κανείς δεν σκέφτεται από το υπουργείο παιδείας σε ποιο σχολείο και σε ποια τάξη θα επιστρέψουν. Η 3η και τελευταία περίπτωση είναι οι συνάδελφοι που μπορούν να γίνουν “μεταβατικά” σχολικοί σύμβουλοι και να επιλεγούν πάλι (με τη νέα διαδικασία) ως σχολικοί σύμβουλοι πιθανότατα όμως σε άλλο νομό και σε άλλη περιφέρεια. Σε αυτή την περίπτωση δεν δημιουργείται πρόβλημα, μιας και διατηρούν τα ίδια καθήκοντα. Οι περιπτώσεις αυτές όμως θα είναι ελάχιστες.

Το μεγάλο πρόβλημα επομένως που θα προκύψει είναι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι θα γίνουν “μεταβατικά” σχολικοί σύμβουλοι και αμέσως μετά θα πρέπει να επιστρέψουν στις τάξεις σε θέσεις όμως που πιθανώς να μην υπάρχουν. Τελικά ακόμα και η ηγεσία του υπουργείου παιδείας μπορεί να εκπλαγεί με τις συνέπειες των αποτελεσμάτων της πολιτικής που ακολουθεί!!!

Ποιος ο ρόλος του διευθυντή από το Σεπτέμβριο

και για ποιο ρόλο κρίνονται οι υποψήφιοι σήμερα;

Μια άλλη πτυχή, αλλά όχι ήσσονος σημασίας, όλης αυτής της διαδικασίας είναι το πλαίσιο, στο οποίο θα κληθεί να ασκήσει τα καθήκοντά του ο νέος διευθυντής. Ακούγεται ότι θα καταργηθούν τα γραφεία εκπαίδευσης (αν και οι φήμες δεν είναι ξεκάθαρες ακόμα επί του θέματος) και ότι θα αλλάξει ο ρόλος του διευθυντή (αποκτώντας αρμοδιότητες των προϊσταμένων γραφείων κ.α.) και φυσικά ο ρόλος του συλλόγου διδασκόντων και όλων όσων εμπλέκονται στη διοίκηση της εκπαίδευσης.

Για να γίνει κατανοητό, αυτή τη στιγμή γίνονται οι επιλογές των νέων διευθυντών με μια θολή και ασαφή αντίληψη για το ρόλο του διευθυντή και γενικότερα για τη διοίκηση των σχολικών μονάδων από το Σεπτέμβριο. Το μοναδικό πράγμα που δείχνει την κατεύθυνση και τον προσανατολισμό και την αντίληψη που επιχειρείται να περάσει σε αυτές τις επιλογές είναι οι συγκεκριμένοι φάκελοι που στάλθηκαν από το υπουργείο παιδείας με συγκεκριμένες μελέτες περίπτωσης, ερωτήσεις προς τους υποψηφίους και απαντήσεις προς τα μέλη των συμβουλίων επιλογής.

Ο ρόλος που προωθεί το υπουργείο παιδείας μέσα από τις ερωτήσεις και τις περιπτώσεις μελέτης είναι ο διευθυντής manager, ο διευθυντής που αποφασίζει έχοντας όλες τις αρμοδιότητες συγκεντρωμένες στο πρόσωπό του με αντίστοιχη αποδυνάμωση του ρόλου του συλλόγου διδασκόντων. Δεν προωθείται επομένως η ομαδικότητα, ο αλληλοσεβασμός και ο σεβασμός στις δημοκρατικές διαδικασίες αλλά ο συγκεντρωτισμός και η αυταρχικότητα σε ένα χώρο όπου οι παραπάνω αρχές οφείλουν να κυριαρχούν. Προφανώς αυτό είναι το σχολείο που ονειρεύεται η υπουργός παιδείας το σχολείο της αυταρχικότητας με το “φερετζέ” της δημοκρατικής επίφασης.
Αυτή τη στιγμή όμως δεν γνωρίζει κανένας υποψήφιος και κανένα μέλος των συμβουλίων επιλογής τον ακριβή ρόλο, τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες του διευθυντή των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από το Σεπτέμβριο. Το παράλογο και “πρωτοπόρο” συνάμα της υπόθεσης είναι ότι αφού θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία επιλογής διευθυντών σχολείων, θα αλλάξουν οι αρμοδιότητες και ο ρόλος των διευθυντών. Σε ποια χώρα της Ευρώπης συμβαίνει αυτό και τελικά ποιοι έχουν την ευθύνη για όλη αυτή την τραγική κατάσταση που θα προκύψει; Με ποιο πλαίσιο ρόλου θα κρίνει κάποιος έναν υποψήφιο διευθυντή και με ποιο πλαίσιο ρόλου θα απαντήσει ο υποψήφιος; Η μοναδική υπεύθυνη στάση θα πρέπει να είναι των αιρετών στα συμβούλια επιλογής και ευτυχώς υπάρχουν φωνές που διαφοροποιήθηκαν και ξεκαθάρισαν ότι δεν θα περιοριστούν στις δοτές ερωτήσεις του υπουργείου παιδείας και στην κατεύθυνση που θέλει να οδηγήσει.

Το ζήτημα όμως έχει και μια άλλη προέκταση. Πολλοί από τους διευθυντές που θα επιλεγούν, μη γνωρίζοντας το περιεχόμενο του ρόλου που θα επωμιστούν, ίσως να βρεθούν σε δύσκολη και δυσχερή θέση, κάτι το οποίο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν ήταν ξεκάθαρος ο ρόλος του διευθυντή πριν από τις αιτήσεις επιλογής. Η προχειρότητα του υπουργείου παιδείας αγγίζει πλέον τα όρια της “εγκληματικότητας” με πολιτικό υπεύθυνο την ίδια την υπουργό παιδείας.

Το σύνδρομο της “Mεταρρυθμισιολαγνείας”

Με όλα τα παραπάνω μας δίδεται η εντύπωση ότι η υπουργός παιδείας έχει επιδοθεί περισσότερο σε μια μεταρρυθμιστική μανία (μετά την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια προχωράει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση) παρά στην επίλυση των προβλημάτων της εκπαίδευσης. Με τις ενέργειές της επιβεβαιώνει συνεχώς ότι δεν ενδιαφέρεται για την ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης (η ίδια διαφωνεί σε αυτό αλλά δεν μας λέει ξεκάθαρα που στοχεύει η κατά τα άλλα ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης που εννοεί) αλλά έχει επιδοθεί σε ένα αλλιώτικο κυνήγι πράγμα που την οδηγεί όπως και άλλους υπουργούς στη δίνη του συνδρόμου της “μεταρρυθμισιολαγνείας”. Όπως γνωρίζουμε, η ιστορία είναι αυτή που χαρακτηρίζει και κρίνει τις πολιτικές που ακολουθούν οι ιδεολογικοπολιτικοί σχηματισμοί και τα πολιτικά πρόσωπα. Αυτή είναι που θα μας κρίνει όλους. Οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, το έχω αναφέρει πολλές φορές, γίνονται ύστερα από ενδελεχείς έρευνες που από τη φύση τους είναι χρονοβόρες. Στην εκπαίδευση τίποτα δεν μπορεί να γίνεται στο πόδι, όλα πρέπει να έχουν ένα ξεκάθαρο στόχο κι αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από την ουσιαστική και ποιοτική εκπαίδευση της νέας γενιάς.
Ο οραματισμός ενός διαφορετικού σχολείου δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελεί άλλοθι σε κάθε είδους “εγκληματικές” ενέργειες για το μέλλον της νέας γενιάς και του τόπου. Ούτε φυσικά μπορεί η εκπαίδευση μιας χώρας να λειτουργεί ως μέσο για τις πολιτικές και μικροπολιτικές φιλοδοξίες κανενός.

Τα αποτελέσματα αυτού του συνδρόμου στην εκπαίδευση δημιουργεί προβλήματα που οι συνέπειές τους φαίνονται στο μέλλον. Ίσως να “πληρώνουμε” σήμερα τα λάθη πολλών τέτοιων εκπαιδευτικών πολιτικών ή ακόμα ανεκπλήρωτων ή/και άκαιρων πολιτικών ενεργειών. Έχουμε όμως χρέος σήμερα να μην συνεχίζουμε να δεχόμαστε και να ανεχόμαστε τέτοιες ενέργειες. Οφείλουμε να δράσουμε με κάθε τρόπο για να περισώσουμε ότι μπορούμε από τον ορυμαγδό στον οποίο οδηγούν την εκπαίδευση.


Θέμα 2ο: «Δεύτερη προσωρινή τοποθέτηση των περυσινών νεοδιόριστων εκπαιδευτικών»


Σε κανένα ΠΥΣΠΕ (τουλάχιστον από όσο γνωρίζω) δεν έχουν κάνει αίτηση τοποθέτησης οι περυσινοί νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο λόγος είναι ότι το υπουργείο ετοιμάζει εγκύκλιο που θα υποχρεώνει τους νεοδιόριστους να παραμείνουν στις ίδιες θέσεις, εάν και εφόσον υπάρχουν κενά στα σχολεία τους.

Ένα ολόκληρο χρόνο φωνάζουμε για την τριετή τιμωρία των νεοδιόριστων συναδέλφων, τις αδικίες του νόμου 3848/2010 και τις συνέπειές του, τις οποίες στην πράξη βλέπουμε καθημερινά. Τώρα με την προτιθέμενη αυτή ενέργεια το υπουργείο παιδείας δείχνει για άλλη μια φορά το σκληρό του πρόσωπο προς τους νεοδιόριστους υποχρεώνοντάς τους να υπηρετήσουν για άλλη μια χρονιά στις περυσινές τους θέσεις δίχως να έχουν το δικαίωμα της επιλογής.

Η αδικία και η σκληρότητα του υπουργείου παιδείας έγκειται στο γεγονός ότι πέρυσι που έκαναν τις δηλώσεις προτίμησής τους οι νεοδιόριστοι δεν υπήρχε καμία ενημέρωση για τον τρόπο με τον οποίο θα τοποθετηθούν φέτος μιας και τις δύο πρώτες χρονιές ο νεοδιόριστος βρίσκεται στη διάθεση του ΠΥΣΠΕ. Οι δηλώσεις που έκαναν πέρυσι οι νεοδιόριστοι κινήθηκαν στα πλαίσια της προσωρινής τοποθέτησης για 1 χρονιά, μιας και τη φετινή δεν μπορεί κανένας να διαβεβαιώσει για τα κενά που θα υπάρχουν στα σχολεία που είχαν τοποθετηθεί. Ενδεχομένως εάν υπήρχε ξεκάθαρη θέση από πέρυσι στο ζήτημα της δεύτερης τοποθέτησης των νεοδιόριστων από το υπουργείο παιδείας οι επιλογές τους να ήταν διαφορετικές. Δεν μπορούν οι νεοδιόριστοι συνάδελφοι όμως να “πληρώνουν” τα λάθη και τις παραλήψεις του υπουργείου παιδείας.

Μια άλλη προέκταση - αδικία που προκύπτει είναι, ότι εάν και εφόσον οι περσινοί νεοδιόριστοι παραμείνουν στις αρχικές τους τοποθετήσεις, σίγουρα οι φετινοί νεοδιόριστοι θα έχουν δυνατότητα καλύτερων επιλογών θέσεων, διαμορφώνοντας και καθιερώνοντας έτσι ένα άδικο σύστημα τοποθέτησης κάθε χρόνο με βασικό συστατικό τη διαφορετική μεταχείριση. Ένα αποτέλεσμα που θα χαρακτηρίζει τους νεοδιόριστους σε Α και Β κατηγορίας. Στην εκπαίδευση τέτοιες λογικές είναι απαράδεκτες και κατακριτέες.

Και τα ευτράπελα από μια τέτοια ενέργεια συνεχίζονται. Αν οι φετινοί νεοδιόριστοι αναγκαστούν να παραμείνουν στις περυσινές τους θέσεις, για να γνωρίζουν εάν υπάρχει λειτουργική θέση στο σχολείο που είχαν τοποθετηθεί την προηγούμενη χρονιά, θα είναι σε θέση να το γνωρίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία, μετά από τις αποσπάσεις των μόνιμων εκπαιδευτικών. Όπως γνωρίζουμε οι αποσπάσεις εντός και εκτός ΠΥΣΠΕ θα πραγματοποιηθούν στα μέσα με τέλη Αυγούστου. Επομένως σε περιπτώσεις που δεν θα προκύψουν λειτουργικά κενά σε σχολεία που οι περσινοί νεοδιόριστοι είχαν τοποθετηθεί ή σε περιπτώσεις που έχει γίνει συγχώνευση των σχολείων τους θα αναγκαστούν να κάνουν δήλωση τοποθέτησης μετά τις αποσπάσεις των μόνιμων εκπαιδευτικών. Σε ποια σχολεία όμως θα τοποθετηθούν όταν θα έχουν απομείνει συγκεκριμένα μόνο σχολεία για να δηλώσουν, με ποια διαδικασία και πότε θα βρεθούν στα σχολεία τους; Όλη αυτή η διαδικασία κάθε άλλο παρά σοβαρότητα και εμπιστοσύνη εμπνέει απέναντι στο υπουργείο παιδείας. Η αφερεγγυότητα και η προχειρότητά του φαίνεται στην πλειονότητα των πεπραγμένων του και ιδιαίτερα από τα αποτέλεσμα ενός νόμου (3848/2010) που η εφαρμογή του βρίσκει και θα βρίσκει πρακτικούς σκοπέλους, αφού δεν υπήρξε καμία πρόνοια ρεαλιστικής εφαρμογής από τον σχεδιασμό του.

Το υπουργείο παιδείας οφείλει να εφαρμόσει στην πράξη την αρχή της ισότητας και της δικαιοσύνης και να μην προχωρήσει σε καμία τέτοια ενέργεια αλλά να δώσει τη δυνατότητα της επιλογής στους νεοδιόριστους εάν θελήσουν να παραμείνουν στις περσινές τους θέσεις, ειδάλλως να ενταχθούν στην διαδικασία των αποσπάσεων και τοποθετήσεων μαζί με τους υπόλοιπους μόνιμους εκπαιδευτικούς (Για το ζήτημα αυτό ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Ρεθύμνου έχει ήδη αποστείλει επιστολή προς τη ΔΟΕ ζητώντας να επιληφθεί του θέματος).

Τρία χρόνια στον ίδιο νομό με τη 2η χρονιά σε μια θέση που δεν είναι επιλογή του νεοδιόριστου, κάθε άλλο παρά δίκαιο και ανθρώπινο είναι. Όλοι οι υπόλοιποι μόνιμοι εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε τις θέσεις μας ή μετακινούμαστε με δική μας πρωτοβουλία. Γιατί να μην συμβαίνει ακριβώς το ίδιο και με τους νεοδιόριστους συναδέλφους μας;

Θέμα 3ο: «Η αδικία στην Κρήτη συνεχίζεται με την επιμόρφωση Β επιπέδου στις ΤΠΕ για δασκάλους και νηπιαγωγούς»

Σε ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της επιμόρφωσης εκπαιδευτικών για την αξιοποίηση και εφαρμογή των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη (http://b-epipedo2.cti.gr/) στις 21 Ιουλίου, ανακοινώθηκε η έναρξη της υποβολής των αιτήσεων από τις 21 Ιουλίου έως τις 15 Σεπτεμβρίου για την επιμόρφωση Β επιπέδου, της οποίας η διάρκεια θα εκτείνεται από το Σεπτέμβριο 2011 έως τον Μάρτιο του 2012. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν οι μόνιμοι και οι εν ενεργεία αναπληρωτές εκπαιδευτικοί. Η συμμετοχή των αναπληρωτών αποτελούσε αίτημα που είχαμε αναδείξει στην προηγούμενη φάση υλοποίησης του προγράμματος που τους στερούσε τη δυνατότητα συμμετοχής. Ένα λάθος-παράλειψη διορθώθηκε όμως απομένουν να γίνουν κι άλλα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Στην Κρήτη θα πραγματοποιηθούν σε αυτή τη φάση 1 πρόγραμμα για δασκάλους στο Ρέθυμνο των 12 ατόμων και 2 προγράμματα δασκάλων στα Χανιά των 11 ατόμων το καθένα. Δηλαδή σε ολόκληρη την περιφέρεια Κρήτης θα επιμορφωθούν 34 δάσκαλοι και κανένας νηπιαγωγός. Στην προηγούμενη φάση επιμόρφωσης είχαν λειτουργήσει 2 προγράμματα δασκάλων στα Χανιά και 1 νηπιαγωγών στο Ρέθυμνο, το οποίο δε λειτούργησε λόγω μειωμένης δήλωσης συμμετοχών. Δηλαδή στην προηγούμενη φάση συμμετείχαν 25 δάσκαλοι στα προγράμματα αυτά εκεί που οι ανάγκες για επιμόρφωση είναι αυξημένες και τώρα αναμένεται να επιμορφωθούν 34 δάσκαλοι και κανένας νηπιαγωγός.

Για άλλη μια φορά ο εκπαιδευτικός κόσμος της Κρήτη βιώνει την αδικία που συντελείται σε βάρος του, αφού η αρχή της ισότητας των ευκαιριών καταστρατηγείται με τον πιο προφανή τρόπο για πολλοστή φορά. Υπάρχουν δάσκαλοι και νηπιαγωγοί που επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτές τις επιμορφώσεις και επί 3 χρόνια δεν τους δίδεται καν η δυνατότητα συμμετοχής της υποψηφιότητάς τους. Πώς γίνεται επομένως σε ένα νομό όπως το Ηράκλειο, με ένα μεγάλο αριθμό δασκάλων και νηπιαγωγών, να μην έχει υλοποιηθεί κανένα πρόγραμμα επιμόρφωσης Β επιπέδου μέχρι σήμερα; Ακριβώς η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο Λασίθι. Η εξέλιξη αυτή προκαλεί πολλά ερωτήματα αλλά και προβληματίζει τους εκπαιδευτικούς της Κρήτης ιδιαίτερα όμως του Ηρακλείου και του Λασιθίου. Οι φορείς υλοποίησης οφείλουν να εξηγήσουν με σαφήνεια το λόγο που δεν έχουν ανοίξει προγράμματα επιμόρφωσης Β επιπέδου ΠΟΤΕ σε Ηράκλειο και Λασίθι.

Αυτό που οφείλει να κάνει η πολιτεία, για να αρθεί η οποιαδήποτε άδικη και άνιση αντιμετώπιση στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, είναι η δημιουργία σε κάθε νομό επαρκών τμημάτων για την υλοποίηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων ανά ειδικότητα και ανάλογα του αριθμού των υποψηφίων. Η επιμόρφωση είναι χρέος αλλά και δικαίωμα των εκπαιδευτικών σε μια ευνομούμενη κοινωνία που σέβεται το μέλλον της.

Ζητάμε επομένως την άμεση αποκατάσταση της διαχρονικής αδικίας στους δύο νομούς, σε Ηράκλειο και Λασίθι, με τη δημιουργία ανάλογων τμημάτων μέχρι τη λήξη των αιτήσεων συμμετοχής.

Σας στέλνω:

· Την επιστολή που έστειλε ο Σύλλογος εκπ/των Α/θμιας Ρεθύμνου στη ΔΟΕ με σκοπό να εξετάσει το ζήτημα της δεύτερης τοποθέτησης των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. http://www.seperet.gr/el/news.php?n=305

· Την ανακοίνωση του φορέα υλοποίησης για τη συμμετοχή στα προγράμματα επιμόρφωσης Β επιπέδου. http://b-epipedo2.cti.gr/news-announcements/2011-05-05-14-06-55/208-21072010-.html

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο»

Αδαμάντιος Κοραής

Με Συναδελφικούς Χαιρετισμούς

Γιώργος Τρούλης

Αναπληρωτής Αιρετός

ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης

Όσοι συνάδελφοι επιθυμούν να λαμβάνουν τα ενημερωτικά και τα άρθρα που στέλνω στα σχολεία στο προσωπικό τους ηλεκτρονικό ταχυδρομείο να μου στείλουν e-mail στο: giorgiot@edc.uoc.gr. Επίσης έχω δημιουργήσει σελίδα στο Facebook μέσω του οποίου μπορούμε να επικοινωνούμε άμεσα (το όνομα χρήστη είναι Giorgos Troulis).

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://unews.pathfinder.gr/world/phre-ws-apanthsh-ena-ohi-gia-to-facebook-rarty-toy-kai-toys-skotwse.html

Πήρε ως απάντηση ένα "ΟΧΙ" για το Facebook Ρarty του και τους σκότωσε!

Από ANOULI | Ηνωμένες Πολιτείες : Κόσμος 26/7

Ένας ανήλικος, 17 ετών, στη Florida των ΗΠΑ, ήθελε να κάνει ένα Facebook party, στο σπίτι του.

Ζήτησε την άδεια από τους γονείς του οι οποίοι του απαγόρευσαν το πάρτι αυτό...,

Έτσι, ο νεαρός ανήλικος πήρε ένα σφυρί 22 ιντσών και τους σκότωσε... Ψύχραιμος, έκλεισε τους νεκρούς γονείς του στο δωμάτιο, και έκανε post στο Facebook σχετικά με το party, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο σπίτι του...

Την ώρα όμως της διασκέδασης, κλήθηκε η αστυνομία εξαιτίας του θορύβου του πάρτι και η οποία.... ανακάλυψε τα πτώματα των άτυχων γονιών...

Τελικά, διαδίκτυο και ανήλικοι χρήστες είναι ένας άσχημος συνδυασμός!!!!!!!!

"Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις. " *

Άφησα μία φίλη και πόνεσα.
Άφησα έναν άντρα. Και έκλαψα.
Άφησα τη θάλασσα. Και βούλιαξε η ψυχή μου.
Άφησα όνειρα. Και πλημμύρισα πίκρα απέραντη.
Άφησα κι αν άφησα. Και νόμιζα η τρελή πως έμαθα να φεύγω.

Μα τώρα πρέπει να πω αντίο στον τόπο που μεγάλωσα.
Στο αυτί του λαγού και στα σταφύλια του κούκου.
Στις ντάλιες της Πηνελόπης και στον τρελό χορό των νιφάδων.
Να αφήσω πρέπει τη γη μου. Το χώμα που αγάπησα.

Και δεν το αντέχω.
Πονά η ψυχή μου απόψε.
Και ζητά τη Σίβυλλα.
Έρωτας είναι η τέχνη να πεθαίνεις.

_________________________________________

* "Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις. " Από το βιβλίο του Δημήτρη Λιαντίνη, ΓΚΕΜΜΑ. σελ 170

"Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου ― σαν νεκρός ― θαμένη.
Ο νους μου ώς πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω,
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θά ’βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού ― μη ελπίζεις ―
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες."

Καβάφης «Η Πόλις». Τα ποιήματα, Α΄. Ίκαρος Εκδοτική Εταιρία, 1991. 21.

ΠΗΓΗ: http://www.snhell.gr/references/quotes/writer.asp?id=127

Δεν έχει πλοίο για με, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή μου ρήμαξα εδώ,
σ' όλη τη γη τη χάλασα.

Όταν καμιά φορά βρεθώ σε ανάγκη να περιμένω με τις ώρες αδρανής, σε τρένο ή προθάλαμο γιατρού, άλλο δε βρίσκω να "σκοτώσω" την ώρα παρά παίζοντας ένα χαζό παιχνίδι στο κινητό. Για διάβασμα ούτε να το συζητάτε, το αγαπώ πολύ για να το κάνω παρουσία άλλων... Είναι, που λέτε, ένα ανθρωπάκι που προσπαθεί να γλιτώσει από τα κοτρόνια που έρχονται καταπάνω του. Αν προλάβει να ρίξει κουτουλιά, έχει καλώς. Αλλιώς, πάει καλλιά του. Τέζα το ανθρωπάκι... Στην αρχή τα κοτρόνια έρχονται αργά αργά. Όσο όμως περνά η ώρα, οι ρυθμοί γίνονται όλο και πιο γρήγοροι. Το ανθρωπάκι μου αγωνίζεται να ξεφύγει, έστω κι αν ξέρει πως οι Μήδοι θα διαβούν στο τέλος. Το παιχνίδι δεν τελειώνει παρά μόνο αν έρθει η μοιραία κοτρόνα.

Μερικές φορές κουράζομαι και το αφήνω απροστάτευτο. Να αντιμετωπίσει την τύχη του και το αναπόφευκτο τέλος. Και είναι ανακούφιση. Όσο και λύπη. Δηλαδή μηδέν συναισθήματα. Ψυχρή λογική και αποδοχή του μοιραίου.

Τώρα τελευταία αισθάνομαι σαν αυτό το ανθρωπάκι. Κουτούλησα και ξανακουτούλησα από βότσαλα μέχρι αγκωνάρια. Γέμισε το κεφάλι μου καρούμπαλα και γνώση. Μα το πράμα παράγινε. Κι αρχίζω να ανησυχώ. Γιατί αυτό δεν είναι παιχνίδι. Είναι η ζωή μου.

Χτες βράδυ, μετά από ένα γερό ογκόλιθο, φέρθηκα έξυπνα. Σταύρωσα τα χέρια και φώναξα τη Σίβυλλα. Να τελειώνουμε πια. Ξύπνησα και ήμουν ακόμη ζωντανή. Η Σίβυλλα και πάλι στο μπαλαούρο. Διπλά μανταλωμένη. Συναίσθημα κανένα. Λες και άλλος γλυκοκουβέντιαζε χτες με τη μάντισσα. Και τα καρούμπαλα σταμάτησαν να πονάνε. Με ξέχασαν κι αυτά.

Κι έπιασα να θυμάμαι, τι; Τότε που ταξίδευα τις θάλασσες, παιδί ακόμη. Και καθόμουνα στη πρύμη και έβλεπα τα απόνερα. Παφ παφ η προπέλα έσκιζε τη γλαφυρόγλουτη. Και άφριζε εκείνη και θύμωνε και άνοιγε τα σωθικά της. Κι έπειτα έβλεπα να κλείνουν οι πληγές. Λήθη. Πού πήγαινε τόσος πόνος; Πού τον έπνιγε; Ήρθε μετά ο ποιητής και μου έμαθε:

"Τα σπλάχνα σου και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν."

Μα είχα πια χωρίσει τους δρόμους μου από τη γαλανή κυρά. Και δεν μπόρεσα, δεν πρόκαμα να τη ρωτήσω. Να σκύψω και να αφουγκραστώ όσα καλά μού κράταγε κρυμμένα. Έμεινα μόνο να πηγαίνω στις ακρογιαλιές και να της λέω τα δικά μου μυστικά. Κι εκείνη μεγαλόψυχη να με παρηγορεί και να με νανουρίζει. Κι εγώ, σαν που με είχε μαθημένη, έκλεινα τις πληγές και τραβούσα παρακάτω. Και παρακάτω. Να φεύγεις και να φεύγεις. Ώσπου μου έγινε συνήθειο και δεύτερο δέρμα. Κι είναι αυτό που με τρομάζει και με φοβίζει πιο πολύ. Όλα αυτά τα πνιγμένα μου, που τόσο βιαστικά τα φυλακίζω εντός μου. Και βρικολακιάζει ο λόγος του ποιητή:

"Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο, ως ένας δικαστής στυγνός, θα μου ζητήσει..."

Ο εαυτός μου... Που τον σκοτώνω ασύστολα κάθε μέρα κι από λίγο. Και τον φεύγω συνέχεια. Ή τον αποφεύγω; Δεν ξέρω τελικά τι να αποκριθώ.

Είναι λύση να σε ξεχάσει ο πόνος; Είναι λύση να μάθεις έτσι εύκολα τον πόνο να θάβεις και να τον ξεχνάς; Λύση, τη Σίβυλλα να αστοχάς κλεισμένη στο αμπάρι; Της Σίβυλλας η τρυφερή ματιά. Θα το πιστέψεις; Απόψε μου λείπει πιο πολύ. Μου λείπει που έτσι και πάλι την παράτησα... Καράβι που όλο φεύγει και φεύγει. Σε ένα ταξίδι ατέλειωτο για τη θολή γραμμή των οριζόντων. Ένας ανάξιος εραστής, ένας αλήτης, στο δρόμο της αιώνιας φυγής.

http://dipe.thesp.sch.gr/dipe_last/index.php?option=com_content&view=article&id=522


. Μαρούσι, 22 - 7 - 2011
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Π.Ε. & Δ.Ε. 80663 (β) / Δ2 / ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ
ΤΜΗΜΑΤΑ: Β΄
------
Ταχ. Δ/νση: Ανδρέα Παπανδρέου 37, ΠΡΟΣ: 1. Περιφερειακές Διευθύνσεις
Τ.Κ.–Πόλη: 15180 – ΜΑΡΟΥΣΙ Πρωτ/θμιας & Δευτ/θμιας Εκπ/σης
Πληροφορίες: (Δ/θμιας Εκπ.) Α. Ρούσκας 2. Διευθύνσεις Πρωτ/θμιας Εκπ/σης
Τηλέφωνο: 210-3443356 3. Διευθύνσεις Δευτ/θμιας Εκπ/σης
Πληροφορίες: (Π/θμιας Εκπ.) Δ. Κυπαρίσσης, Ι. Κοτογολάς
Τηλέφωνο: 210-3442909, 210- 3442121
FAX : 210–3442365

ΘΕΜΑ: «Διευκρινίσεις σχετικά με την επιλογή υποψηφίων Διευθυντών όλων των τύπων Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Σχολικών Συμβούλων»

Σε συνέχεια της με αρ. πρ. 80663(α)/18-7-2011 εγκυκλίου σας γνωρίζουμε ότι

1. Οι υποψήφιοι για θέσεις διευθυντών σχολικών μονάδων που δεν θα κάνουν δήλωση προτίμησης, προκειμένου να λάβουν μέρος στη διαδικασία επιλογής σχολικών συμβούλων, παραμένουν στους πίνακες διευθυντών σχολικών μονάδων.

2. Οι ανωτέρω σε περίπτωση μη επιλογής τους σε θέση Σχολικού Συμβούλου, υποχρεούνται εντός δέκα (10) ημερών από την έκδοση απόφασης τοποθέτησης Σχολικών Συμβούλων να προσέλθουν στις οικείες Δ/νσεις Εκπ/σης προκειμένου να υποβάλλουν δήλωση προτίμησης Σχολικών Μονάδων για την πλήρωση κενούμενων θέσεων.

3. Η καταληκτική ημερομηνία ανάκλησης των δηλώσεων προτίμησης των υποψήφιων διευθυντών σχολικών μονάδων για όλα τα ΠΥΣΠΕ – ΠΥΣΔΕ δεν μπορεί να είναι προγενέστερη της 29-7-2011.



Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΥΛΑΪΔΗΣ