Ο καθηγητής Μαυρογιώργος για την επιλογή διευθυντών

από ΜΑΡΙΟΡΗ Σαβ Ιουν 24, 2017 2:14 pm

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ, ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΕΝΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟ ΖΗΤΗΜΑ.

ΑΛΛΑ... ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΔΡΟΜΟ!

Όταν δεν έχει αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο για την ανάδειξη του Συλλόγου Διδασκόντων σε ουσιαστικό συλλογικό και δημοκρατικό φορέα άσκησης εσωτερικής εκπαιδευτικής πολιτικής και διοίκησης( έξω από την κρυφή ατζέντα της μετακύλισης του προϋπολογισμού δαπανών συντήρησης και λειτουργίας των σχολείων), η όλη υπόθεση της επιλογής των διευθυντών έχει αποκτήσει διαστάσεις που περιπλέκουν και επιβαρύνουν το πεδίο με αχρείαστες στρεβλώσεις.

Αν και η απόπειρα του Υπουργείου να θεσμοθετήσει τη μυστική ψηφοφορία των μελών του Συλλόγου Διδασκόντων, ήταν μυωπική, χωρίς την ουσιαστική μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου, ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και ανάχωμα για παραπέρα εκδημοκρατισμό.

Ήταν απαράδεκτη η απόφαση και το σκεπτικό του ΣτΕ για τη δήθεν αντισυνταγματικότητα της σχετικής ρύθμισης.

Οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών αντί να βρουν τρόπους να καταγγείλουν την απόπειρα για σφετερισμό εξουσίας και άσκηση εκπαιδευτικής πολιτικής, κάτω από τα δεδομένα του σημείου (1), παραπάνω, στράφηκαν κατά της κυβέρνησης και άφησαν στο απυρόβλητο την πρωτοφανή παρέμβαση της δικαστικής εξουσίας.

Η κυβέρνηση, χωρίς την κοινωνική και πολιτική υποστήριξη των εκπαιδευτικών οργανώσεων, έπαιξε το χαρτί της άκριτης συμμόρφωσης και υπακοής στις επιταγές του ΣτΕ, εκχωρώντας το πεδίο άσκησης εκπαιδευτικής πολιτικής στους δικαστές!

Η κυβέρνηση, κάτω από τις ασφυκτικές πιέσεις που δημιούργησε η απόφαση των ΔΙΚΑΣΤΩΝ του ΣτΕ, και την κατακραυγή εκ μέρους των εκπαιδευτικών, επινόησε τη γνωστή διαδικασία γνωμοδότησης, προσπαθώντας να κρατήσει τα ελάχιστα ερείσματα για μελλοντικό επαναπροσδιορισμό του σχετικού θεσμικού πλαισίου. Κι εδώ, όντας απομονωμένη, τα έκανε θάλασσα: επινόησε μια διαδικασία γνωμοδότησης ανάπηρης και αντιδημοκρατικής με τον αποκλεισμό του μεγάλου αριθμού αναπληρωτών εκπαιδευτικών, ΕΝΕΡΓΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ και με το περίφημο ερωτηματολόγιο και τα 4 ερωτήματα!

Ύστερα ήρθαν οι αποφάσεις των εκπαιδευτικών συνδικαλιστικών οργάνων για αποχή από τις διαδικασίες-φάρσα ή κατ άλλους "πρόσχημα-βήμα" στην προοπτική της αξιολόγησης που έρχεται ή θα έρθει. Το Υπουργείο απέκλεισε τους αναπληρωτές. Οι εκπαιδευτικοί ακύρωσαν τη συμμετοχή όσων είχαν απομείνει. Έτσι, η διαδικασία είναι απονομιμοποιημένη!

Ας αφήσουμε εάν και κατά πόσο είμαστε έτοιμοι ως ομάδα αναφοράς να αμφισβητήσουμε τη φάρσα των μετρήσιμων κι αντικειμενικών κριτηρίων ή τη τυφλή κι άνευ όρων μοριοδότηση των μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων μιας ανεξέλεγκτης αγοράς. Αυτό που συντελέστηκε στα γραφεία της διοίκησης δεν αμφισβητείται από πουθενά!

Έρχεται και η σειρά της συνέντευξης. Έχουμε καταφέρει τη συνέντευξη κι αυτή να την εκφυλίσουμε και να την κάνουμε μια διαδικασία που δεν έχει εγκυρότητα κι αξιοπιστία.

Όλα τα παραπάνω δεν έχουν θέση σε μια διαδικασία εσωτερικής αρμοδιότητας των σχολικών μονάδων. Όχι πως είναι εύκολο κάτι τέτοιο, αν κρίνουμε από αυτά που έχουν συμβεί στα πανεπιστήμια με τις εκλογές για την ανάδειξη των οργάνων τους. Ας αφήσουμε, βέβαια, που σε μια τέτοια υπόθεση εργασίας, το ΣτΕ έχει έτοιμη την ετυμηγορία ότι τα σχολεία και η διοίκησή τους δεν έχουν κατοχυρωμένο συνταγματικά το ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΟ. Οπότε, πολλά τα εμπόδια και τα συντηρητικά αναχώματα που έχουμε να ξεπεράσουμε...

Από όλο αυτό, σημειώνω ως κρατούμενο τη μεγάλη δυσπιστία των εκπαιδευτικών απέναντι στην κυβερνητική άσκηση εκπαιδευτικής πολιτικής και τον υψηλό βαθμό ανοχής ή αποδοχής της απόφασης του ΣτΕ. Μια άκρως ανησυχητική εξέλιξη.

Το αποτέλεσμα είναι ώστε η κυβέρνηση να μένει, χωρίς την απαιτούμενη κοινωνική υποστήριξη ή τη δυναμική εκείνη που να την σπρώχνει σε παραπέρα εκδημοκρατισμό της εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση δεν εξουσιοδοτήθηκε-ούτε της ανατέθηκε εν λευκώ- άσκηση εκπαιδευτικής πολιτικής που θα την φέρει εις πέρας μόνη της. Οι κοινωνικοί αγώνες των εκπαιδευτικών και οι διεκδικήσεις τους είναι καταλυτικοί παράγοντες, όταν αξιοποιούνται ρωγμές και χαραμάδες για τη διεύρυνση και το βάθεμα της δημοκρατίας στην εκπαίδευση.

Η εξουσιοδότηση, η ανάθεση και η καταγγελτική αποστασιοποίηση, μάλλον, δεν είναι η καλύτερη επιλογή. Ενεργός ανατρεπτική συμμετοχή με αντίπαλες θετικές προτάσεις είναι ο δρόμος...

Άλλωστε, σε ποιον θα χρεωθεί το γεγονός ότι για 35 χρόνια (1982-2017), δίχως αξιολογητές και επιθεωρητές, δεν καταφέραμε να καθιερώσουμε και να εμπεδώσουμε δημοκρατικές διαδικασίες εσωτερικής εκπαιδευτικής πολιτικής, από τα κάτω κι από τα μέσα, χωρίς άνωθεν εντολές ή αναφορές σε προϊστάμενες διοικητικές και αξιολογικές αρχές και εξουσίες; Μήπως, πληρώνουμε το κόστος αυτών των πρακτικών του να περιοριζόμαστε σε έναν πόλεμο διαρκείας, χωρίς έμπρακτες εφαρμογές των θέσεών μας; Εάν είχαμε καταφέρει να εγκαταστήσουμε πειστικές εσωτερικές δημοκρατικές διεργασίες αποφάσεων για το σχεδιασμό και τη λειτουργία των σχολικών μονάδων, χωρίς την προσφυγή σε γραφειοκρατικές και εξουσιαστικές παρεμβάσεις εξωτερικών αξιολογητών, δε θα μπορούσε κυβερνητική εξουσία "να μας βάλει χέρι".

Η βαθιά συνειδητοποίηση για τα όρια και τις δυνατότητες αυτής της άλλης διαδικασίας θα ήταν από μόνη της το μεγάλο μας όπλο....Έτσι, πέρα από την άρνηση και την απόρριψη, έχουμε δρόμο να κάνουμε...

Από τη σελίδα στο facebook του καθηγητή Γιώργου Μαυρογιώργου

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΠΟ:

https://www.e-mesara.gr/index.php/2014-01-29-19-21-29/34108-i-epilogi-ton-diefthynton-ton-sxoleion-einai-etsi-ki-allios-ena-ypovathmismeno-zitima-alla-exoume-poly-dromo

Θα συμφωνήσω σε πολλά που βάζει ο καθηγητής Μαυρογιώργος.

Μου μένει όμως ερώτημα το πότε έγραψε το άρθρο. Ακόμη και αν το έγραψε ο ίδιος. Γιατί το βρήκα δημοσιευμένο σε άλλους χώρους όχι όμως και στον δικό του.

Ως προς το χρόνο αναρωτιέμαι αν γράφτηκε πριν ή μετά την 20η Ιουνίου. Μέρα που έγιναν οι ειδικές συνεδριάσεις στα σχολεία και που η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών δεν έκαναν αποχή.

Δε θα βιαστώ να πω ότι έτσι συντάχθηκαν με το υπουργείο! Αυτό είναι μια τρισάθλια σπέκουλα που προσβάλλει τους εκπαιδευτικούς και διχάζει τον κλάδο.

Το βέβαιο όμως είναι ότι αφενός η ΟΛΜΕ δεν κήρυξε αποχή, κάτι που ο κ. Μαυρογιώργος το προσπερνά και δεν το αναφέρει, ενώ η ΔΟΕ που ζήτησε στα μέλη της να κάνουν απεργία - αποχή υπέστη τραγική ήττα (όσο και αν αρνείται με τις ανακοινώσεις της να παραδεχτεί το αποτέλεσμα, χωρίς όμως και να παραθέτει αποδείξεις για τα λεγόμενά της περί παραποίησης των στοιχείων από το υπουργείο.)

Όπως βέβαιο είναι και το καταληκτικό συμπέρασμα του καθηγητή Μαυρογιώργου. Για το μεγάλο δρόμο που μας περιμένει.

Ας ξεκινήσουμε από τη διαμόρφωση πρότασης για την επιλογή στελεχών από τις Ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών. Και ειδικά αναφέρομαι στη ΔΟΕ που τέτοια πρόταση είχε δημιουργήσει από τη δεκαετία του 1990 και το σημερινό της ΔΣ την απέκρυψε από τον κλάδο μπρος στην πρεμούρα να επιτεθεί στο υπουργείο και στην κυβέρνηση. Είναι υποχρέωσή τους να φέρουν μια νέα πρόταση που με νομιμότητα θα αντικαταστήσει την παλαιά. Δηλαδή με την πραγματική έγκριση της βάσης του κλάδου. Αυτής της βάσης που στα ανόητα διλήμματα που της έθεσαν οι 11 της ΔΟΕ τις τελευταίες εβδομάδες, προτίμησε να σηκώσει μπαϊράκι και να κάνει κάθε σχολείο αυτό που ήθελε. Όχι γιατί το είπε η ΔΟΕ ή γιατί το διέταξε το υπουργείο. Αλλά γιατί αυτό ήθελαν οι εκπαιδευτικοί! Λιγάκι σεβασμό επιτέλους, ε;;;;;;;;;;;;;; από όλους αυτούς που έχουν αράξει σε συνδικαλιστικές πολυθρόνες στους χιλιάδες που αναλωνόμαστε καθημερινά στις αίθουσες διδασκαλίας. Και θεωρούμε αυτονόητο δικαίωμά μας να επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι το διευθυντή του σχολείου μας. Είτε με το νόμο του 2015 είτε με τον καινούργιο που επέβαλε το ΣτΕ και σαφώς φέρει ευθύνη το υπουργείο που δεν μπόρεσε να κάνει κάτι καλύτερο ή και δεν είχε την πολιτική βούληση.

Το ποτάμι πίσω δε γυρνά. Να το πάρουν απόφαση όλοι. Ήταν να μη γίνει η αρχή με το νόμο του 2015. Ποτέ κανένα δικαστήριο δεν κατάφερε να σταματήσει την πρόοδο. Είμαστε πολλοί, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Θα νικήσουμε!