ΣΤΗΣ ΠΑΡΓΑΣ ΤΟΝ ΑΝΗΦΟΡΟ

Κόντρα σε όσους θέλουν να μας εξουθενώσουν, τόσο οικονομικά όσο και ψυχολογικά, γράψαμε απαξάπαντες στα παλαιότερα των υποδημάτων μας και πεταχτήκαμε στη γειτονική μας Πάργα για να χορτάσει το ματάκι μας ομορφιά και να έρθει στα ίσα του το μέσα μας. Ακουλουθήστε μας και δε θα χάσετε στη φωτογραφική περιήγηση στη γραφική παραθαλάσσια πόλη της Ηπείρου και πατρίδα του πυρπολητή Κανάρη.

Ιστορία

Η πόλη, γνωστή ήδη από τις αρχές του 13ου αι. ήταν αρχικά χτισμένη στην κορυφή του βουνού «Πεζόβολο». Το 1360 οι Παργινοί για να αποφύγουν τις επιδρομές των Αλβανών μετέφεραν την πόλη στη σημερινή της θέση. Ταυτόχρονα με τη βοήθεια των Νορμανδών, που κατείχαν την Κέρκυρα, έχτισαν το φρούριο τους.

Το 1401 υπογράφουν συνθήκη με τους Βενετούς στους οποίους είχε περάσει η κυριαρχία των Ιονίων νήσων. Οι Βενετοί σεβάστηκαν τον τρόπο ζωής των Παργινών και οι Παργινοί με την σειρά τους προσέφεραν ανεκτίμητη βοήθεια στο στόλο των Βενετών. Ταυτόχρονα πολεμούσαν στο πλευρό των ομοεθνών τους για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού. Καθώς η Πάργα ήταν η μοναδική ελεύθερη χριστιανική πόλη της Ηπείρου, αποτελούσε καταφύγιο για τους κυνηγημένους αγωνιστές και τις οικογένειες τους.

Το 1797 η περιοχή των Επτανήσων και μαζί τους και η Πάργα, πέρασε στην κυριαρχία των Γάλλων, ενώ το 1800 ανακηρύσσεται ελεύθερη πολιτεία με καθεστώς ευρείας αυτοδιοίκησης υπό την προστασία της Υψηλής Πύλης.

Το 1817, μετά από συνθήκη μεταξύ Αγγλίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Πάργα παραχωρείται από τους Άγγλους στους Οθωμανούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη Μεγάλη Παρασκευή του 1819, 4000 Παργινοί έχοντας μαζί τους την τέφρα από τα κόκαλα των προγόνων τους, τις ιερές τους εικόνες, τις σημαίες τους και μια χούφτα χώμα απ’ την πατρίδα, να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς και να εγκατασταθούν στην Κέρκυρα.

Δεν έπαψαν όμως ποτέ να ονειρεύονται την επιστροφή σε μια ελεύθερη πατρίδα και να συμμετέχουν ενεργά στον αγώνα για την απελευθέρωση. Όμως χρειάστηκε να περιμένουν σχεδόν 100 χρόνια γι ‘αυτό. Μόλις το 1913, μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, απελευθερώθηκε και η Πάργα.

http://www.parga.gr/site/?page_id=20

Αξιοθέατα

Η Πάργα σήμερα έχει αναπτυχθεί τουριστικά σε πολλούς τομείς, αποτελώντας έναν από τους πλέον οργανωμένους τουριστικούς προορισμούς. Τα καταλύματα και οι τουριστικές επιχειρήσεις βελτιώνονται συνεχώς με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των επισκεπτών.Τα στενά λιθόστρωτα σοκάκια, οι ολάνθιστες γειτονιές και οι παραδοσιακές ταβέρνες, δίνουν το δικό τους χρώμα στο ειδυλλιακό τοπίο της Πάργας.


Ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα σε οργανωμένες παραλίες και σε άλλες μικρότερες, που προσφέρουν απλόχερα την αίσθηση της γαλήνης και τη φυσική ομορφιά του θαλάσσιου τοπίου. Πολλά επίσης είναι και τα μονοπάτια της Πάργας που δίνουν τη δυνατότητα περιήγησης και ανακάλυψης του ειδυλλιακού της στεριανού τοπίου.

Έργα υποδομής, όπως ο βιολογικός καθαρισμός, που βρίσκονται σε εξέλιξη, βοηθούν στην καλύτερη οργάνωση του τουρισμού.Πολλά και αξιόλογα είναι και τα αξιοθέατα και τα μνημεία της Πάργας.

Στα βόρεια του λιμανιού βρίσκεται το κάστρο της Πάργας που χτίστηκε το 14ο αιώνα με τη βοήθεια των Νορμανδών. Μετά τις αλλεπάλληλες καταστροφές πήρε την τελική του μορφή από τους Ενετούς.

Βορειότερα δεσπόζει το κάστρο του Αλί Πασά χτισμένο σε ψηλό λόφο απ’ όπου η θέα κόβει την ανάσα.


Εντυπωσιακό επίσης το νησάκι της Παναγιάς, βρίσκεται απέναντι από το λιμάνι της Πάργας, με το εκκλησάκι και το γραφικό καμπαναριό καθώς και το μικρό κάστρο γαλλικής κατασκευής που δεσπόζει στο πιο ψηλό σημείο του νησιού.

Επίσης ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει και πολλά άλλα αξιοθέατα, αφού η Πάργα προσφέρεται και ως ορμητήριο για μικρές αποδράσεις στις γύρω περιοχές.

http://www.parga.gr/site/?page_id=26

Η Πάργα είναι παραθαλάσσια κωμόπολη που βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Πρέβεζας της άλλοτε επαρχίας Μαργαριτίου. Είναι κτισμένη αμφιθεατρικά επί του γήλοφου Πεζόβολος σε υψόμετρο 139 μ. και έως τα παράλια του Ιόνιου Πελάγους. Έχει πληθυσμό 2.022 κατοίκους. Αποτελεί ιστορική έδρα του δήμου Πάργας ενώ η δημοτική κοινότητα Πάργας έχει πληθυσμό 3.846 κατοίκους (Απογραφή 2001). Έδρα του δήμου είναι το Καναλλάκι, αλλά η Πάργα αποτελεί οικονομικό, εμπορικό και τουριστικό κέντρο της περιοχής. Στην δημοτική κοινότητα ανήκουν οι τοπικές κοινότητες Αγιάς, Ανθούσας, Λιβαδαρίου.

Ο δήμος Πάργας ανήκει στο νομό Πρέβεζας αν και περικλείεται εδαφικά από τον Νομό Θεσπρωτίας και βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Ηπείρου, κοντά στον ποταμό Αχέροντα. Η Πάργα απέχει περίπου 68 χιλιόμετρα από την Πρέβεζα και 40 χιλιόμετρα από την Ηγουμενίτσα και έχει απέναντι της τα γραφικά νησιά των Παξών και Αντίπαξων.

Η Πάργα από τη δεκαετία του 1950 ήταν έδρα Ειρηνοδικείου, ταμείου οικονομικής εφορίας, Δασονομείου, Τελωνείου, Γραφείου Γεωπόνου με ημιγυμνάσιο και δημοτικά σχολεία. Υπήρξε μάλιστα περιώνυμη για τις πολλές της εκκλησίες. Η πόλη διατηρεί την οχύρωσή της ενώ στη δεξιά πλευρά της, υψώνεται το μεσαιωνικό κάστρο της Πάργας με πολλά κτίρια μέσα σ΄ αυτό, που προφύλλασσε την νοτιοδυτική πλευρά της πόλης.

Παλαιότερα η Πάργα ήταν επίσης γνωστή από τα εκλεκτά κίτρα που παράγονταν στη γύρω περιοχή, τα λεγόμενα "εβραϊκά κίτρα", που εξάγονταν στην Ευρώπη και Αμερική.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%B3%CE%B1

Η Πάργα τους Καλοκαιρινούς μήνες συνδέεται καθημερινά μέσω ακτοπλοϊκής σύνδεσης με τους Παξούς και τους Αντίπαξους. Επίσης συνδέεται με πλοιάρια με την Αμμουδιά, την Κέρκυρα και την Λευκάδα.

Περίπου δεκαπέντε χιλιόμετρα από την Πάργα βρίσκεται το σημαντικότερο αρχαίο μνημείο της περιοχής. Πρόκειται για το σπουδαιότερο νεκρομαντείο της αρχαιότητας, το Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Εδώ οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι πηγές του ποταμού Αχέροντα αποτελούσαν τις Πύλες του Κάτω Κόσμου.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%B3%CE%B1

Ιστορία

H Πάργα ήταν γνωστή κατά την αρχαιότητα σαν Παράγειρος, Παραγαία και Yπαργός απ’ όπου προήλθε η σημερινή της ονομασία. Ήταν η αρχαία Τορύνη του Πτολεμαίου και του Πλούτάρχου.

Αποτέλεσε κτήση των Νορμανδών, οι οποίοι έκτισαν το πρώτο φρούριο το 14ο αι. και κατόπιν των Bενετών, των Γάλλων, των Άγγλων και των Τούρκων. Στα χρόνια της Ενετοκρατίας είχε σημαντικά προνόμια, γνώρισε οικονομική ακμή και αποτέλεσε γέφυρα ανάμεσα στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα και τη Βενετία.

Όπως αποδεικνύεται ιστορικά η Πάργα υπήρχε ως οικισμός από τους βυζαντινούς χρόνους. Η πρώτη μνεία της Πάργας με αυτή την ονομασία γίνεται το 1387 από τον Ιωάννη Καντακουζηνό που όπως αναφέρει ήταν ήδη μια από τις κυριότερες πόλεις της Ηπείρου. Αναφέρεται βέβαια στην Νέα Πάργα που δημιουργήθηκε ύστερα από την καταφυγή εκεί των κατοίκων που προσπαθούσαν να αποφύγουν τις επιδρομές των Αλβανικών φυλών της Πωγωνιανής.

Ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε με την συρροή των κατοίκων της περιοχής της Βαγεντίας (απέναντι από την Κέρκυρα), γύρω στο 1370. Την ίδια εποχή, οι κάτοικοί της ήρθαν σε συμφωνία με τους Νορμανδούς και έχτισαν με την βοήθειά τους το πρώτο φρούριο της πόλης, το 1401.

Η περιοχή κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους δεχόταν πολλές επιθέσεις και επιδρομές πειρατών και ληστών. Η κατάσταση σταθεροποιείται από τα τέλη του 16ου αιώνα. ως τα τέλη του 18ου αιώνα.

Το 1401 η πόλη βρίσκεται υπό βενετική κτίση μετά από συνθήκη των δύο πόλεων, όπου και θα παραμείνει μέχρι το 1797. Κατά τη διάρκεια της βενετικής διοίκησης η Πάργα οχυρώνεται καθώς χτίζεται το κάστρο της, γίνεται εμπορικό κέντρο (στο Βάλτο σώζεται ακόμα η Ντογάνα, δηλαδή το Τελωνείο της εποχής), αποκτά προνόμια και αυτοδιοίκηση και αναπτύσσεται οικονομικά. Παράλληλα, οι Βενετοί διατάζουν τη φύτευση του ελαιώνα, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό μέρος των Παργινών να ασχολούνται με την παραγωγή ελιάς και λαδιού.

Στην Πάργα, όπως και στην Πρέβεζα λειτούργησαν λιοτριβιά (ελαιοτριβεία) και σαπωνοποιεία.

Την ίδια αυτή περίοδο αναπτύσσεται σημαντική εκπαιδευτική κίνηση με πρωτεργάτες ονομαστούς δασκάλους, όπως τον Ιερομόναχο Φιλόθεο, τον Αναστάσιο Μοσπινιώτη, τον Ανδρέα Ιδρωμένο και Χριστόφορο Περραϊκό, τον Αγάπιο Λεονάρδο, κ.ά.

Κατά την Τουρκοκρατία, αρκετοί Σουλιώτες περνούν μέσω Πάργας προς τα Επτάνησα.

Tο 1797 πέρασε από ενετική σε γαλλική κυριαρχία και το 1814 σε αγγλική. Οι Άγγλοι την πούλησαν στον Aλή Πασά με συνθήκη στις αρχές του 19ου αιώνα και χάνει τα προνόμια των προηγούμενων αιώνων. Οι Παργινοί αντιδρούν στη συνθήκη, καθώς χάνουν σημαντικό μέρος των περιουσιών τους και για να μην υποδουλωθούν κατέφυγαν στην Κέρκυρα (1819). Η συλλογική μνήμη έχει διασώσει το θρήνο τους και τη φυγή τους προς την Κέρκυρα ως ένα σημαντικό και τραγικό γεγονός στην ιστορία της πόλης.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%B3%CE%B1

Αξιοθέατα

Το ιστορικό Βενετσιάνικο κάστρο της πόλης
Το νησάκι με την εκκλησία της Παναγίας
Το εκκλησιαστικό μουσείο, στο κέντρο της πόλης
Ο ναός του Αγίου Νικολάου, Πολιούχος της Πάργας
Το Μοναστήρι της Αγίας Βλαχέρνας
Το εκκλησάκι στου Αι.Σώστη κάτω από το βράχο σε μοναδικό τοπίο πάνω από την ομώνυμη παραλία
Τα γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια μέσα στην πόλη
Το κάστρο "του Αλή Πασά" στην Ανθούσα
Η υποβρύχια πηγή στον κόλπο Αι Γιαννάκη
Τα φυσικά σπήλαια στο Λίχνο
Τα δεκάδες εκκλησάκια εντός της πόλης

Εντός του Δήμου της Πάργας υπάρχουν αρκετές και διαφορετικές παραλίες και κόλποι. Τους παλαιότερους χρόνους χρησίμευαν ως λιμάνια η αγκυροβόλια για τη ναυσιπλοΐα και βοήθησαν να γίνει το εμπορικό κέντρο που ήταν. Σήμερα έχουν συμβάλει σημαντικά στην εξέλιξη της πόλης και της περιοχής σαν τουριστικός προορισμός.


Συγκεκριμένα εντός της πόλης της Πάργας είναι το Κρυονέρι μια όμορφη και γραφική παραλία που που αντικρίζει το Νησάκι της Παναγίας.


Στο κέντρο απέναντι από την παραλία δεσπόζει μια μικρή ψηλή βραχονησίδα που οι ντόπιοι την ονομάζουν Σκορδά. Δίπλα ακριβώς προς τα ανατολικά βρίσκεται το Πίσω Κρυονέρι μια μικρή παραλία επίσης εντός του οικισμού της Πάργας που περιστοιχίζεται από ψηλούς βράχους.

Στα δυτικά της Πάργας εκτείνεται η ίσως πιο γνωστή παραλία της περιοχής ο Βάλτος. Μια μεγάλη και τουριστικά ανεπτυγμένη παραλία που έχει θέα τη πίσω πλευρά του κάστρου αλλά και τα σπίτια της περιοχής της Πάργας που ονομάζεται Τουρκοπάζαρο.

Στα Ανατολικά 3 χιλιόμετρα έξω από την πόλη υπάρχει η παραλία Λίχνος η οποία έχει και δύο μικρά θαλάσσια σπήλαια.

Περίπου 6 χιλιόμετρα ανατολικά από τη Πάργα δίπλα στο χωριό Αγία Κυριακή υπάρχει ο Αι Γιαννάκης.

Τέλος έξι χιλιόμετρα στα Δυτικά της Πάργας κοντά στο χωριό Αγιά υπάρχει η παραλία Σαρακήνικο.

Όλες οι παραπάνω παραλίες είναι προσβάσιμες οδικά.

Επίσης υπάρχουν μια σειρά από παραλίες που προσεγγίζονται από τη θάλασσα όπως ο Άγιος Σώστης, η Σπαρτίλα, η Πωγωνιά κ.α.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%B3%CE%B1

Φωτογραφίες από επίσκεψη στην Πάργα τον περσινό Νοέμβρη, ίδιες περίπου μέρες...


Αυτό δεν είναι Κρυονέρι... Αγριονέρι έπρεπε να το λένε...

Το νησάκι της Παναγίας τον περσινό, θυμωμένο, Νοέμβρη... Πέρυσι βλέπεις ήταν του καιρού η σειρά να δείχνει την οργή του. Φέτος μπροστά στη δική μας οργή ως και η θάλασσα έχει καλμάρει.


Κι αν εδώ φαίνεται το νερό πολύ θυμωμένο, πού να δεις τι γίνεται τι γίνεται στις δικές μας ψυχές...

Μέριασε "βράχε" να διαβώ...

Επιστροφή στο φετινό Νοέμβρη και στον Αστρολάβο...

Ξέρετε δα πως ο αστρολάβος ήταν ο πρόγονος του εξάντα και ανακαλύφθηκε από Έλληνες! Είδος αστρολάβου θεωρείται και ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων που βρέθηκε σε ναυάγιο και τώρα φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ως ένα από τα σπουδαιότερα εκθέματά του!

Το βενετσιάνικο κάστρο και στη σκιά του μερικά από τα πλέον γραφικά σπίτια της Πάργας...

Ανθισμένη λεπτομέρεια στην παραλία της Πάργας και στη σκιά του βενετσιάνικου κάστρου...

Εικόνες και από τα φτωχικά σοκάκια της πόλης...

Και μια φωτογραφία εξωφρενική. Από κινέζικο στην παραλία της Πάργας. Ο δράκος των Κινέζων με φόντο το νησάκι της Παναγίας. Να το πω κιτς; Να το πω έλλειψη σεβασμού στην παράδοση; Τα λέει όλα η οργή της θάλασσας...