Μπροστά μας η ανάγκη και ο μονόδρομος κεντρικής αναμέτρησης

Η ανέχεια και η εξαθλίωση αγκαλιάζουν το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων. Αυτό επιχειρείται μέσω του νέου μνημονίου από ΔΝΤ και ΕΕ, από το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο. Και το πολιτικό τους προσωπικό ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ (με την τσόντα διάφορων ακόμα πρόθυμων) έτοιμο να προωθήσει και να επιβάλει όλους τους αντεργατικούς σχεδιασμούς.
Γι’ αυτό έχουν έρθει στην ημερήσια διάταξη μέτρα που δεν στοχεύουν «απλώς» σε ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, αλλά στην κατάργηση των όρων συγκρότησης της πάλης της εργατικής τάξης και συνολικά των εργαζόμενων μαζών. Παράλληλα κλιμακώνεται η διάλυση κάθε στοιχειώδους κοινωνικής κατάκτησης του λαού (παιδεία, περίθαλψη, ρεύμα και νερό κλπ) και η προώθηση της υποθήκευσης-αρπαγής κάθε δημόσιου πλούτου της χώρας. Εξάλλου αυτό είναι σε κάθε περίπτωση και το πραγματικό περιεχόμενο της «εθνικής σωτηρίας» που φέρνουν τα δάνεια των ιμπεριαλιστών από το 1823 ως σήμερα! Ακόμα πιο επικίνδυνη γίνεται η κατάσταση, καθώς οξύνεται ο (οικονομικός, στρατιωτικός, νομισματικός) ανταγωνισμός των διάφορων ιμπεριαλιστών και η χώρα και ο λαός της γίνονται θύματά του. Η όξυνση στο Ιράν αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη πλευρά αυτής της πραγματικότητας.
Στην εκπαίδευση αναιρείται και η στοιχειώδης δυνατότητα των παιδιών των εργαζομένων να συμμετάσχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Από την άλλη οι εκπαιδευτικοί βρισκόμαστε και εμείς μπροστά στη φτώχεια ενώ μέσω της προωθούμενης «αξιολόγησης» προωθείται η απόλυτη τρομοκράτησή αλλά και η τελική διάλυση των εργασιακών σχέσεων – μια διάλυση που θα συνοδευτεί από μαζικές απολύσεις. Η παράλληλη ουσιαστική κατάργηση της περίθαλψης ολοκληρώνει το παζλ της βαρβαρότητας και για τον δικό μας κλάδο.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, αντιμετωπίζοντας τις μαζικές απολύσεις και σε χρωστούμενα δεδουλευμένα, οι εργαζόμενοι έχουν προχωρήσει σε ανεπανάληπτους πολυήμερους απεργιακούς και άλλους πολύμορφους αγώνες σε μια σειρά χώρους δουλειάς. Ενάντια στους εργατοπατέρες που σέρνονται σε «κοινωνικούς διαλόγους» για να βάλουν τη σφραγίδα τους στα νέα αντεργατικά μέτρα. Ανατινάζοντας και ιδεοληψίες εκείνων που η αντίσταση τους φαίνεται πολιτικά… λίγη, που απαιτούν ολοκληρωμένα σχέδια ή κυβερνητικά προγράμματα για να έχουν –δήθεν- οι αγώνες προοπτική.
Τις επόμενες μέρες έρχεται ένα ακόμα σημείο καμπής με την προώθηση του «μνημονίου 2». Η προοπτική της ζωής των εργαζομένων είναι μονόδρομος. Είναι αναγκαία:
- Η πολιτικοποίηση και συνολικοποίηση των αγώνων ενάντια στην πολιτική της εξαθλίωσης, της ανεργίας, της αναίρεσης των λαϊκών ελευθεριών, του ξεπουλήματος της χώρας. Ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, την ιμπεριαλιστική θηριωδία και τους πολιτικούς τους εκφραστές. Ενάντια σε αυταπάτες αλλαγής των συσχετισμών σε εκλογές και κοινοβούλια.
- Η οργάνωση και συγκρότηση των εργαζομένων σε σωματεία, σε επιτροπές αγώνα σε κάθε είδους όργανα συλλογικής συζήτησης και δράσης, που θα προετοιμάζουν και θα οργανώνουν αγώνες - ενάντια σε παραλυτικές λογικές ανάθεσης σε συμβιβασμένες ηγεσίες που θα παζαρεύουν για τον εαυτό τους την ένταξή τους στο σύστημα.
- Ο πλατύς συντονισμός όλων των κομματιών που αγωνίζονται σε ένα ενιαίο μέτωπο ταξικής ενότητας. Ενάντια σε περιχαρακώσεις κάθε είδους συντεχνιακές ή μικροπαραταξιακές.
Οι 170.000 εκπαιδευτικοί –σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά του λαού- μπορούν να αποτελέσουν τον καταλύτη για ένα μαζικό κίνημα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής. Αρκεί να τελειώνουμε με τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια που έχουν επιβάλει οι ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, να τελειώνουμε με τις εικονικές «κινητοποιήσεις». Αρκεί να αποφασίσουμε ότι θα ξεκινήσουμε ΑΓΩΝΑ που θα προσπαθήσει να είναι δίπλα με όλα τα κομμάτια που χτυπιούνται και αγωνίζονται.
Πρόγραμμα δράσης:
- 48ωρη απεργία 8-9/2 με νέα γενική συνέλευση προέδρων στις 11/2 για συνέχεια.
- Ακόμα και αν δεν ψηφιστεί η πρόταση στη συνέλευση προέδρων, Συντονισμός στην κατεύθυνση υλοποίησης της πρότασης όσων ΕΛΜΕ, Διδ. Συλλόγων και άλλων πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου – ιδιωτικού τομέα θέλουν να κινηθούν σε μια τέτοια κατεύθυνση για απεργία με διάρκεια με πολιτικό στόχο την:

Ανατροπή της πολιτικής της εξαθλίωσης και του ξεπουλήματος.
Ενάντια σε παλιά και νέα μνημόνια. Ενάντια σε κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ
Ενάντια στο μισθολόγιο, την κατάργηση της περίθαλψης, την αξιολόγηση, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων
Κανένας άνθρωπος χωρίς δουλειά, τροφή, στέγη, περίθαλψη, μόρφωση – κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό

deltioake.blogspot.com 30/1/2012

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών